@article { author = {Hajirostamlo, M. and Rezvani, S. and Fatemi, M. and Sadeghizadeh, M. and Laloei, F.}, title = {Molecular study of the populations of Artemia partenogenetica in Iran using PCR-RFLP Method}, journal = {Iranian Scientific Fisheries Journal}, volume = {16}, number = {4}, pages = {53-68}, year = {2008}, publisher = {Agricultural Research,Education and Extension Organization}, issn = {1026-1354}, eissn = {2322-5998}, doi = {10.22092/isfj.2008.115103}, abstract = {Considering the importance of genetic studies to manifest inter population differences in species, samples of Artemia partenogenetica were collected from seven inland lakes including Shoor and Inche-Borun lakes in Golestan Province, Hoze-Soltan and Namak lakes in Qom Province, Maharloo and Bakhteghan lakes in Fars Province and Mighan pool in Markazi Province. A total of 210 samples were subjected to DNA extraction by phenol-chloroform method. Primers were designed on a ribosomal fragment (16SrRNA) of the species' mtDNA sequence and the PCR was conducted on the samples. Digestion of the PCR product with approximately 1584bp lengths by 10 restriction endonuclease (AluI, EcoRI, Eco47I, HaeIII, HindIII, HinfI, MboI, MspI, RsaI, TaqI) showed 12 different haplotypes: 4 haplotypes in Shoor and Inche-Borun, 1 in Namak and Hoze-Soltan, 3 in Mighan pool, 1 in Bakhtegan and Maharloo and 3 in Maharloo. Haplotype diversity values within collected samples varied from zero in Hoze-Soltan, Namak and B.....}, keywords = {}, title_fa = {بررسی مولکولی جمعیت آرتمیا پارتنوژنتیکا ( Artemia parthenogenetica ) در ایران به روش PCR-RFLP}, abstract_fa = {  نظر به اهمیت مطالعات ژنتیکی در شناسایی جمعیت های یک گونه، نمونه برداری آرتمیا پارتنوژنتیکا از 7 منطقه شامل دریاچه های شور و اینچه برون در استان گلستان، حوض سلطان و نمک در استان قم، مهارلو و بختگان در استان فارس و آبگیر میقان اراک در استان مرکزی انجام و DNA 210 نمونه به روش فنل-کلروفرم استخراج گردید. طراحی پرایمر براساس توالی قطعه ای از ژن ریبوزومال میتوکندری (SrRNA16) آرتمیا انجام و PCR صورت پذیرفت. هضم آنزیمی محصول PCR بطول تقریبی 1584 جفت باز توسط10 آنزیم قطع کننده AluI، EcoRI، Eco47I، HaeIII، HindIII، HinfI، MboI، MspI، RsaI، TaqI، 12 هاپلوتیپ متفاوت شامل 4 هاپلوتیپ در شور و اینچه برون، 1 هاپلوتیپ در نمک و حوض سلطان، 3 هاپلوتیپ در میقان، 1 هاپلوتیپ مشترکاً در بختگان و مهارلو و3 هاپلوتیپ در مهارلو را نشان داد. میزان تنوع هاپلوتیپی درون نمونه های جمع آوری شده از صفر در نمونه های حوض سلطان، دریاچه نمک و بختگان تا 7425/0 در نمونه های اینچه برون و شور و میزان تنوع نوکلئوتیدی درون نمونه های جمع آوری شده نیز از صفر (حوض سلطان، دریاچه نمک و بختگان) تا 0077/0 (میقان اراک) محاسبه گردید. کمترین میزان تنوع نوکلئوتیدی بین نمونه های جمع آوری شده، صفر بود که بین نمونه های حوض سلطان با دریاچه نمک و بیشترین مقدار، 1700/0 بین نمونه های اینچه برون و شور با میقان اراک مشاهده شد. اختلاف نوکلئوتیدی بین نمونه ها نیز برای نمونه های اینچه برون با شور کمترین مقدار (02/0- درصد) و برای نمونه های اینچه برون و شور با میقان اراک بیشترین مقدار (18/16درصد) بدست آمد (میانگین 40/3 درصد). فاصله تکاملی بین هاپلوتیپ های بدست آمده محاسبه گردید که بیشترین مقدار به هاپلوتیپ های میقان با هاپلوتیپ های اینچه برون و شور متعلق بود. با توجه به الگوی هضمی ایجاد شده برای هر آنزیم در مناطق مورد مطالعه، آنزیم Eco47 I بعنوان بهترین مارکر منطقه ای گونه آرتمیا پارتنوژنتیکا در ایران معرفی گردید. بررسی جدایی جمعیتها براساس فراوانی هاپلوتیپ ها تفاوت آماری معنی داری را به جز در مقایسه حوض سلطان با نمک و اینچه برون با شور نشان داد }, keywords_fa = {آرتیما پارتنوژنتیکا,RFLP,mtDNA,Artemia parthenogenetica,تنوع ژنتیکی,ایران}, url = {https://isfj.areeo.ac.ir/article_115103.html}, eprint = {https://isfj.areeo.ac.ir/article_115103_ede9a1d1e15f4acaccde783340ba817e.pdf} }