ORIGINAL_ARTICLE
تغییرات رشد، میزان مصرف غذا و کورتیزول پلاسما در بچه ماهی کپور معمولی (Cyprinus carpio) پس از تزریق کورتیزول
مطالعه حاضر به منظور بررسی اثر تزریقی کورتیزول بر شاخص های رشد، میزان مصرف غذا و محتوی کورتیزول پلاسما در بچه ماهی کپور معمولی (Cyprinus carpio) صورت گرفت. پس از 2 هفته سازگاری، تعداد 240 بچه ماهی با میانگین وزنی 2/0± 5/19 گرم در چهار تیمار و سه تکرار در 12 تانک به طور تصادفی توزیع شدند (20 ماهی در هر تانک) و متناسب با وزن بدن با دوزهای صفر (C0)، 1 (C1) و 10 (C10)µg/g کورتیزول (مخلوط با روغن) تزریق شد. در انتهای دوره 21 روزه ماهیان بیومتری شده و شاخص های رشد کاهش معنی داری در تیمار C10 نشان دادند. تغییرات معنی داری در شاخص کبدی بین تیمارها مشاهده نشد. میزان غذای مصرفی به طور روزانه در طی آزمایش ثبت شد که در روزهای 1 تا 8، 16 و 19 در تیمار C10 کاهش معنی داری در مقایسه با تیمار کنترل نشان داد. به منظور تعیین کورتیزول پلاسما در شروع آزمایش، روزهای 3، 7 و 21 از ماهیان خونگیری به عمل آمد. محتوی کورتیزول کاهش معنی داری در روز 3 پس از آزمایش در تیمار C10 نسبت به تیمار C0 داشت. نتایج این مطالعه نشان داد که افزایش کورتیزول در دوره کوتاهی پس از تزریق، سبب تغییر در محتوای کورتیزول شده و می تواند با کاهش مصرف غذا اثرات منفی بر رشد داشته باشد.
https://isfj.areeo.ac.ir/article_103125_9d72e0688be1d7fe3a198c052cd2ddfb.pdf
2015-11-22
1
13
10.22092/isfj.2015.103125
رشد
کورتیزول
استرس
مصرف غذا
اشتها
کبد
کپور معمولی
ساره
قیاسی
1
AUTHOR
بهرام
فلاحتکار
falahatkar@guilan.ac.ir
2
LEAD_AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
تاثیر نسبتهای مختلف غذادهی برکیفیت آب، عملکرد رشد و بقاء پست لاروهای میگوی سفید غربی (Litopenaeus vannamei Boone, 1931) با استفاده از تکنولوژی بیوفلوک
در این مطالعه تاثیر نسبتهای مختلف غذادهی برکیفیت آب، عملکرد رشد و بقاء پست لاروهای میگوی سفید غربیLitopenaeus vannamei در سیستم پرورشی بیوفلوک مورد بررسی قرار گرفت. پست لاروهای مرحله ده میگوی سفید غربی با میانگین وزن 7/0±3 میلی گرم و میانگین طول 93/0±4/4 میلی متر به مدت سه هفته در ظروف فایبرگلاس با حجم آبگیری 200 لیتر و با تراکم 10 پست لارو در لیتر در چهار تیمار شامل یک تیمار تعویض آب و سه تیمار بیوفلوک به ترتیب در نسبتهای مختلف غذایی 25، 20 و 15 درصد وزن بدن تغذیه شدند. بر اساس نتایج بدست آمده، تفاوت معنیداری در مقادیر پارامترهای کیفی آب شامل، شوری، اکسیژن محلول، pH، نیتریت و نیترات بین تیمارهای آزمایش وجود نداشت (05/0<p). بیشترین میزان افزایش وزن بدن (42/58 میلی گرم)، سرعت رشد (78/2 میلی گرم در روز)، ضریب رشد ویژه (SGR) (09/15 درصد در روز)، افزایش بیومس (84020 میلی گرم) و ضریب بقاء (9/71 درصد) در تیمار بیوفلوک با نسبت غذادهی 25 درصد وزن بدن بدست آمد. همچنین بیشترین ضریب تبدیل غذایی (05/2) و کمترین بازده غذایی (62/48 درصد) در تیمار تعویض آب و بدون فلوک بدست آمد که نسبت به بقیه تیمارها اختلاف معنی داری نشان داد (05/0 >p). نتایج تحقیق آشکار می نماید که با سیستم پرورشی بیوفلوک می توان میزان تعویض آب و همچنین میزان غذادهی را نسبت به وزن بدن در پرورش پست لارو میگوی سفید غربی کاهش داد و حضور بیوفلوک سبب بهبود عملکرد رشد و تولید پست لارو میگوی سفید غربی در سیستم پرورشی بدون تعویض آب می شود.
https://isfj.areeo.ac.ir/article_103126_94abed0c9fc734fdce2236832bc23360.pdf
2015-11-22
13
28
10.22092/isfj.2015.103126
بیوفلوک تکنولوژی
کیفیت آب
عملکرد رشد
بقاء
Litopenaeus vannamei
محمد حسین
خانجانی
khanjani.phd@hormozgan.ac.ir
1
LEAD_AUTHOR
میر مسعود
سجادی
2
AUTHOR
مرتضی
علیزاده
m_alizadeh47@yahoo.com
3
AUTHOR
ایمان
سوری نژاد
i_sourinezhad@yahoo.com
4
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
مطالعه ساختار جمعیت زئو پلانکتون در تالاب انزلی
تالاب انزلی یکی از زیستگاههای مهم تخمریزی ماهیان مهاجر می باشد و موجودات زئوپلانکتونی بعنوان اولین مصرف کننده دراین اکوسیستم آبی غذای مناسبی برای نوزاد بسیاری ازماهیان می باشند. جهت مطالعه وضعیت زئوپلانکتونی تالاب طی اسفند 1389 تا بهمن 1390 شش ایستگاه در مناطق مختلف بصورت ماهانه مورد بررسی قرار گرفتند . نمونه برداری توسط لوله پلیکا (PVC) و عبور از تور پلانکتونی 30 میکرون صورت گرفت. نمونه ها توسط میکروسکوپ اینورت مورد شناسایی و شمارش قرارگرفتند . طبق نتایج حاصله 60 جنس و 6 شاخه (به ترتیب 11، 31، 10، 2، 1، 1، 1، 1، 2 جنس از شاخه های Protozoa، Rotatoria، Arthropoda ، Gastrotricha، Mollusca، Tardigrada، Nematoda، Porifera و Annelida) شناسایی شدند. نتایج نشان داد که حداکثر میانگین سالانه تراکم زئوپلانکتونی با 687 ± 2497 عدد در لیتر در ایستگاه کرکان وجود داشته و تراکم زئوپلانکتون در فصل تابستان بیش از سایر فصول بوده است. شاخه روتیفرها 48 درصد ، شاخه پروتوزوآ 45 درصد و فوق رده کوپه پودا 6 درصد از تراکم زئوپلانکتونی را تشکیل دادند. مقایسه نتایج این بررسی نشان داد که ساختار جمعیت زئوپلانکتون ها به استثناء شاخه پروتوزوآ گرچه نسبت به مطالعات گذشته تغییر زیادی نداشته اما به دلیل شرایط نامناسب محیطی تالاب انزلی، تنوع تمام گروههای زئوپلانکتونی بسیار کاهش یافته است . طبق آزمون آماری کروسکال والیس تراکم زئوپلانکتون در ایستگاهها ، ماهها و فصول مختلف معنی دار نبوده (p>0.05 ) اما مقدار تراکم شاخه ها با هم اختلاف معنی دار داشته اند(p<0.05).
https://isfj.areeo.ac.ir/article_103127_19a63628543dae3922f11a922e16808b.pdf
2015-11-22
29
42
10.22092/isfj.2015.103127
زئوپلانکتون
تالاب انزلی
تراکم
تنوع
مریم
فلاحی
m_fallahi2011@yahoo.com
1
LEAD_AUTHOR
جلیل
سبک آرا
2
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
تعیین میزان فلزات سنگین کادمیوم و کروم در بافت های مختلف (عضله، آبشش، کلیه و روده) عروسماهی زاینده رود Petroleuciscus esfahani
هدف از این مطالعه، سنجش و مقایسه میزان فلزات سنگین کادمیوم و کروم در بافت های مختلف، عضله، آبشش، کلیه و روده عروسماهی زاینده رود Petroleuciscus esfahani در ایستگاههای مختلف رودخانه زاینده رود بود. به این منظور 80 قطعه ماهی از 4 ایستگاه مختلف چشمه دیمه، خرسونک، چمگردان و پل صفائیه، هر ایستگاه 20 قطعه ماهی در پاییز 1390 صید شدند. هضم شیمیایی نمونه ها به روش خشک و سنجش فلزات سنگین به روش جذب اتمی با استفاده از دستگاه اسپکتروفتومتر صورت گرفت. نتایج نشان داد که به طور کلی میزان فلزات سنگین مورد بررسی از بالادست به سمت پاییندست رودخانه به نحو چشمگیری افزایش یافته به طوری که بیشترین میزان آن در ایستگاه چمگردان مشاهده می شود (p<0.05). بیشترین میزان کادمیوم و کروم به ترتیب معادل 55/0±70/29 و 78/22±69/50 میکروگرم در گرم وزن خشک در بافت کلیه ماهیان متعلق به ایستگاه پل صفائیه و چمگردان مشاهده شد (p<0.05). کمترین میزان کادمیوم (11/0±8/0) و کروم (19/0±30/1) میکروگرم در گرم وزن خشک متعلق به بافت عضله ماهیان ایستگاه چشمه دیمه در بالادست رودخانه بود. میزان این فلزات در بافت عضله از بالا دست به پایین دست رودخانه افزایش معنی داری را نشان داد (p<0.05). به طور کلی، در تمامی ایستگاهها، بیشترین میزان تجمع فلزات سنگین کادمیوم و کروم در بافت کلیه و کمترین میزان آن در عضله مشاهده شد. مقایسه نتایج حاصل از این تحقیق با حد استاندارد بین المللی ارایه شده از سوی سازمان بهداشت جهانی (WHO) و سازمان خواروبار و کشاورزی (FAO) نشان داد که میزان هر دو فلز سنگین در عروس ماهی زاینده رود (حتی در کمترین مقدار، بافت عضله در ایستگاه بالادست) به مراتب بیشتر از حد مجاز استانداردها است. نتایج این تحقیق می تواند تاحدودی بیانگر وضعیت نامناسب زیستی زاینده رود حتی در ایستگاههای بالادست رودخانه باشد.
https://isfj.areeo.ac.ir/article_103128_cf01d5984bc60a3ae7af89d6f2652e59.pdf
2015-11-22
43
52
10.22092/isfj.2015.103128
فلزات سنگین
کادمیوم
کروم
عروسماهی
زاینده رود
سالار
درافشان
sdorafshan@cc.iut.ac.ir
1
LEAD_AUTHOR
ندا
شجاعی
2
AUTHOR
نوراله
میرغفاری
3
AUTHOR
اسماعیلی ساری، ع.، 1381. آلاینده ها، بهداشت واستاندارد در محیط زیست. انتشارات نقش مهر، تهران. 767 صفحه.
1
ابطحی، ب.، قدرتی شجاعی، م.، اسماعیلی ساری، ع.، رهنما، م.، شریف پور، ع.، بهمنی، م.، کاظمی، ر. و حلاجیان، ع.، 1384. غلظت برخی از فلزات سنگین در بافت های ماهی اوزن برون (Acipenser stellatus) صید شده در خزر جنوبی. مجله علوم محیطی، 84-77 :4.
2
پروانه، م.، خیرور، ن.، نیک پور، ی. و نبوی، س.م.ب.، 1390. غلظت فلزات سنگین در ماهی کفشک گرد (Euryglossa orientalis) و رسوبات خور موسی در استان خوزستان. مجله علمی شیلات ایران، سال بیستم، شماره 2، تابستان 1390، صفحات 17 تا 26.
3
خیرور، ن. و علی دادالهی، س.، 1388. غلظت فلزات سنگین در رسوبات و ماهی شیربت Barbus grypus در اروندرود. مجله علوم و تکنولوژی محیط زیست، سال دوارزدهم، شماره 2. صفحات 123 تا 132.
4
شجاعی، ن.، 1391. ساختار جمعیتی عروسماهی زایندهرود (Petroleuciscus esfahani)در رودخانه زایندهرود در پاسخ به آلودگی کادمیم. پایان نامه کارشناسی ارشد رشته بوم شناسی آبزیان شیلاتی، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه صنعتی اصفهان. 82 صفحه.
5
شهریاری، ع.، 1384. اندازهگیری مقادیر فلزات سنگین کادمیم، کروم، سرب و نیکل در بافت خوراکی ماهیان شوریده و سرخو خلیج فارس در سال 1382. مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی گرگان، 67-65 :(2)7.
6
شهاب مقدم، ف.، اسماعیلی ساری، ع.، ولی نسب، ت. و کریم آبادی، م.، 1389. مقایسه تجمع فلزات سنگین در عضله سپرماهی چهارگوش (Himantura gerrardi) و گیش چشم درشت (Selar crumenophthalmus) خلیج فارس. مجله علمی شیلات ایران. 94-85 :(2)19.
7
صدوق نیری، ع.، رونق، م.ت. و احمدی، ر.، 1391. بررسی کمی فلزات سنگین در بافت عضله، کبد و آبشش ماهی کفشک (Euryglossa orientalis) در آبهای شمال خلیج فارس. مجله علمی شیلات ایران، 160-147 :(1)21.
8
عسکری ساری، الف.، خدادادی، م. و محمدی، م.، 1389. میزان فلزات سنگین (Hg, Ni, Pb, Cd) در بافت های مختلف (عضله، آبشش و کبد) ماهی گطان (Barbus xanthopterus) رودخانه کارون. 106-97 :(4)19.
9
عسکری ساری، الف.، ولایت زاده، م.، بهشتی، م. و خدادادی، م.، 1390. میزان تجمع فلزات سنگین جیوه، سرب و کادمیوم در بافت های ماهی بایه (Liza abu) رودخانه های کارون و بهمنشیر استان خوزستان. مجله علمی شیلات ایران، 140-131 :(2)20.
10
عسکری ساری، الف.، جواهری بابلی، م.، محجوب، ث. و ولایتن زاده، م.، 1391. میزان فلزات سنگین(جیوه، کادمیوم، سرب) در عضله ماهی شوریده در بنادر صیادی آبادان و بندر عباس. مجله علمی شیلات ایران. 106-99 :(2)21.
11
محبتی، ر.، میرغفاری، ن. و موسوی، س.ف.، 1389. بررسی غلظت سرب و کادمیوم درآب رودخانهی زایندهرود، چهارمین همایش و نمایشگاه تخصصی مهندسی محیط زیست.
12
ولایتزاده، م. و عسکری ساری، الف.، 1391. مقایسه تجمع ارسنیک در عضله و کبد پنج گونه ماهی بومی استان خوزستان. نشریه شیلات، مجله منابع طبیعی ایران. 461-457 :(4)65.
13
Agemian, H., Sturtvant, D.P. and Asten, K.D., 1980. Simultaneous acid extraditions of six trace metals from fish tissue by spectrometry. Analyst, 105: 125-130.
14
Coad, B.W. and Bogutskaya, N.G., 2010. Petroleuciscus esfahani, a new species of fish from central Iran (Actinopterygii: Cyprinidae). Zootaxa, 2534: 34-47.
15
Dural, M., Goksu, Z.L. and Ozark, A.A., 2007. Investigation of heavy metal levels in economically important fish species captured from the Tuzla Lagoon. Food Chemistry, 102: 415- 421.
16
Goulet, R., Fortin, C. and Spry D.J., 2011. Uranium bioavailability, bioaccumulation and toxicity to fish. Dans: Metals: Homeostasis and Toxicology, C.M. Wood, A.P. Farrell & C.J. Brauner, Eds. Volume 31b, Homeostasis and Toxicology of Non-Essential Metals; Chapter 8; Fish Physiology Series. pp. 391-428.
17
Karadede, H., Oymak, S.A. and Ünlü, E., 2004. Heavy metals in mullet, Liza abu, and catfish, Silurus triostegus, from the Atatürk Dam Lake (Euphrates), Turkey. Environment International, 30(2): 183-188.
18
Rana, S.V.S., 2006. Environmental pollution (health and toxicology). Alpha Science International Ltd Oxford, U.K: pp. 60-64.
19
Ugolini, A., Borghini, F., Calosi, P., Bazzicalupo, M., Chelazzi G. and Focardi S., 2004. Mediterranean Talitrus saltator (Crustacea, Amphipoda) as a biomonitor of heavy metals contamination. Marine Pollution Bulletin, 48: 526-532.
20
WHO (World Health Organization), 1996. Health criteria and other supporting information. In: Guidelines for Drinking Water Quality, 2nd ed, Geneva. 2: 31-388.
21
ORIGINAL_ARTICLE
مقایسه قدرت ضد رادیکالی و ضد باکتریایی ماکروجلبک هادر سواحل شمالی خلیج فارس
هدف از این مطالعه بررسی خواص ضد اکسیدانی با آزمون های DPPH ،FRAP، RP و PMB و ضد باکتریایی به دو روش دیسک دیفیوژن و چاهک عصاره هیدروالکلی(اتانول70 درصد) سه گونه ازجلبک های سبز، قهوه ای و قرمز در سواحل خلیج فارس بود. در این مطالعه بهترین فعالیت ضد اکسیدانی و پتانسیل مهار با رادیکال آزاد DPPH و بهترین فعالیت ضد اکسیدانی با آزمون RP را عصاره هیدروالکلی گونه Entromorpha intestinalis از جلبک های سبز و کمترین این مقادیر با این دو آزمون را جلبک قهوه ای Cystoseira myrica و بالاترین فعالیت ضد اکسیدانی با استفاده آزمونFRAP را جلبک سبزE. Intestinalisو کمترین این فعالیت با این آزمون را جلبک قرمز گونهGracilaria corticata داشت. با آزمونPMBبالاترین فعالیت ضد اکسیدانی را جلبک قرمز گونه G. corticataداشت. به طور کلی فعالیت ضد اکسیدانی جلبک سبز E. intestinalis از بقیه جلبک های مورد مطالعه دیگر با آزمون هایدی فنیل پیکریل هیدرازیل، احیاء یون فریک و توان احیا کنندگی فعالیت بالایی را نشان داد. همچنین هیچ یک از عصاره هیدروالکلی جلبک های مورد مطالعه خواص ضد باکتریایی از خود نشان ندادند.
https://isfj.areeo.ac.ir/article_103129_06d3bf6acf6ae579b67852d5dbb904cd.pdf
2015-11-22
53
64
10.22092/isfj.2015.103129
ضد اکسیدانی
آنتی باکتریال
جلبک های سواحل خلیج فارس
لیستریا مونوسیتوژنز
اشریشیاکلی
محسن
حیدری
1
AUTHOR
حسین
ذوالقرنین
zolgharnein@kmsu.ac.ir
2
LEAD_AUTHOR
نسرین
سخایی
nsakhaee@yahoo.com
3
AUTHOR
علی
میرزایی
4
AUTHOR
عبدالعلی
موحدی نیا
5
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی ریختشناسی و بافتشناسی غده رکتال در گربه کوسه لکهدار (Chiloscyllium punctatum) خلیج فارس
غده رکتال به عنوان یکی از اندامهای مهم تنظیمکننده مایعات درونی بدن کوسه ماهیان، دارای ویژگیهای مختص گونهای میباشد که به اندازه کوسه وابسته است. برای انجام این تحقیق تعداد 36 قطعه گربه کوسه لکهدار (Chiloscyllium punctatum) در دو فصل پاییز و بهار از خور درویش در شمال غربی خلیج فارس با استفاده از تور گوشگیر صید شدند. پس از توزین، بیومتری و شمارهگذاری کوسه-های صید شده، غدههای رکتال کوسهها از قسمت انتهای لوله گوارش خارج و وزن آنها نیز اندازهگیری شد. همچنین، بلافاصله جهت تثبیت در محلول ثبوتی بوئن قرار داده شدند. سپس از نمونهها به روش معمول پارافینه، برشهای میکروسکوپی به ضخامت 5 میکرومتر تهیه شده و مورد رنگآمیزی هماتوکسیلین- ائوزین قرار گرفتند. نتایج ریختشناسی کوسه نشان داد که اندازه غده در بین دو جنس نر و ماده اختلاف معنیداری وجود ندارد (05/0p)، که به نظر میرسد به دلیل بالاتر بودن نسبت سطح انتشار یونها به درون بدن در کوسههای کوچکتر میباشد. علاوه بر این، با توجه به مقایسه نتایج بدست آمده از هر دو فصل، میتوان نتیجه گرفت که وزن غده رکتال در گربه کوسه لکهدار مستقل از جنس و فصل تولیدمثل میباشد. مشاهدات میکروسکوپی نیز چهار بخش غده رکتال شامل: ناحیه کپسولی و تحت کپسولی، لایه بیرونی توبولهای شعاعی، لایه درونی توبولهای منشعب و کانال مرکزی را نشان دادند.
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110184_9da96f7d0dfccfd5e3d360c6d93c0831.pdf
2015-11-22
65
76
10.22092/isfj.2017.110184
ریختشناسی
بافتشناسی
غده رکتال
گربه کوسه لکهدار
خلیج فارس
رحمان
علیمی
ra.al2010@yahoo.com
1
LEAD_AUTHOR
احمد
سواری
savari53@gmail.com
2
AUTHOR
عبدالعلی
موحدی نیا
3
AUTHOR
محمد
ذاکری
4
AUTHOR
نگین
سلامات
5
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
استفاده از آرتمیای غنی شده با LC-PUFA بر بازماندگی و مقاومت به تنش pH در نوزاد فرشته ماهی (Peterophylum scalar)
اثر تغذیه با ناپلیوس آرتمیای تازه تخم گشایی شده و ناپلیوس آرتمیای غنی شده با اسیدهای چرب غیر اشباع بلند زنجیره (LC-PUFA) بر بازماندگی و مقاومت در برابر تنش pH در نوزاد فرشته ماهی (Peterophylum scalar) در دو بازه زمانی 20 روزه مورد بررسی قرار گرفت. در مرحله اول آزمایش لاروها با وزن متوسط 03/0± 86/0 میلیگرم (پس از جذب کیسه زرده) به مدت 20 روز با تیمارهای غذایی(1. ناپلیوس آرتمیای تازه تخم گشایی شده و 2. ناپلیوس آرتمیای غنی شده با LC-PUFA) تغذیه شدند. میزان بازماندگی لاروهای تغذیه شده با ناپلیوس غنی شده در طی 20 روز اول آزمایش (% 66/90) نسبت به لاروهای تغذیه شده با ناپلیوس غنی نشده (%66/83) بشکل معنی داری (05/0p<) بیشتر بود. در مرحله دوم آزمایش تغذیه لاروها با وزن متوسط 73/3± 03/20 میلیگرم به مدت 20 روز با غذای تجاری ادامه یافت. در پایان 20 روز دوم آزمایش لاروهای باقی مانده، تحت تنش pH، (5/5 ، 5/6 ، 5/8 و 5/9) به مدت 96 ساعت قرار گرفتند. درنهایت، نتایج حاصل نشان داد که لاروهای تغذیه شده با ناپلیوس آرتمیا غنی شده با LC-PUFA هم در طی دوره پرورش و هم تحت تاثیر تنش pH بازماندگی بیشتری را نسبت به لاروهای تغذیه شده با ناپلیوس آرتمیا غنی نشده داشتند. بر اساس یافتههای این تحقیق استفاده از ناپلیوس آرتمیا غنی شده با LC-PUFA در تغذیه نوزاد فرشتهماهی در مراحل اول چرخه زندگی برای بازماندگی بیشتر و مقاومت نسبت به شرایط نامناسب pH توصیه میشود.
https://isfj.areeo.ac.ir/article_103131_76dcdf1a1d3fb348c1daff4b34b8d617.pdf
2015-11-22
78
86
10.22092/isfj.2015.103131
ناپلیوس آرتمیا
LC-PUFA
فرشته ماهی
pH
بقاء
عیسی
ابراهیمی
e_ebrahimi@cc.iut.ac.ir
1
LEAD_AUTHOR
ناصر
آق
agh1960@gmail.com
2
AUTHOR
مهران
یعقوبی
3
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
شناسایی انگلهای خارجی برخی ماهیان زینتی استان اصفهان
بررسی حاضر با هدف شناسائی انگلهای خارجی برخی ماهیان آکواریومی شامل ماهی قرمز حوض (Carassius auratus auratus)، گوپی (Poeciliareticulata)، آنجل (Pterophyllum scalare) و گورامی دارف (Colisa lalia) صورت پذیرفت. برای این منظور تعداد 140 عدد ماهی بصورت تصادفی از مراکز فروش و تکثیر ماهی شهرستان اصفهان در سال 1391 جمع آوری و بصورت زنده و در شرایط مناسب به مرکز تحقیقات شیلات دانشگاه آزاد شهرکرد منتقل گردیدند. ماهیها در آکواریوم نگهداری و به صورت انفرادی مورد مطالعه قرار گرفتند. نتایج حاصل نشان داد که ماهیان به گونههای انگل شامل Ichthyophthirius multifiliis, Trichodina sp., Dactylogyrus anchoratus, Trianchoratus sp., Dactylogyrus spiralis, Ancyrocephalus pseudorasbora, وGyrodactyrus sp. و دو گونهداکتیلوژیروسآلوده بودند. در مجموع 64 عدد از 140 ماهی بررسی شده (46 درصد) آلوده به انگل و مابقی فاقد آلودگی انگلی بودند. بیشترین میزان آلودگی در ماهی قرمز حوض (75 درصد) و کمترین آلودگی در ماهی گوپی (5/2 درصد) مشاهده گردید. در این مطالعه گزارش انگلهای A. pseudorasborae از ماهی قرمز و Trianchoratus sp. از ماهی گورامی دارف برای نخستین بار در ایران صورت میپذیرد. همچنین ماهی قرمز به عنوان میزبان جدید D. spiralisگزارش میشود.
https://isfj.areeo.ac.ir/article_103132_706b293343e113c1c487b9af0e23717c.pdf
2015-11-22
87
94
10.22092/isfj.2015.103132
گورامی دارف
ماهی طلایی حوض
آنجل
گوپی
انگل
مهدی
رئیسی
mehdi.raissy@iaushk.ac.ir
1
LEAD_AUTHOR
میرزاپور قهفرخی
مرضیه
2
AUTHOR
پیله وریان
علی اصغر
3
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
اثر پروبیوتیک چند سویه (پریمالاک) بر عملکرد رشد، پارامترهای بیوشیمیایی خون، بازماندگی و مقاومت در برابر تنش شوری در بچه ماهیان سفید (Rutilus kutum)
این مطالعه بهمنظور ارزیابی اثر مکمل پروبیوتیک پریمالاک [k1] بر عملکرد رشد، برخی فاکتورهای بیوشیمیایی خون، بازماندگی و مقاومت به تنش شوری در بچهماهیان سفید انجام شد. ماهیان (001/0±002/1 گرم)[k2] به چهار گروه تقسیم شدند که با جیرههای حاوی سطوح مختلف پریمالاک؛ صفر (شاهد)، 05/0، 1/0 و 15/0 درصد به مدت 45 روز تغذیه شدند. نتایج نشان داد که در ماهیان تغذیه شده با جیرههای حاوی پریمالاک، وزن نهایی، افزایش وزن و نرخ رشد ویژه افزایش معنیداری داشت (05/0>p). علاوهبراین، ضریب تبدیل غذای ماهیان تیمار شده با پریمالاک در مقایسه با گروه شاهد بهطور معنیداری کاهش یافت (05/0>p). با اینحال، میزان ضریب چاقی، گلوکز و پروتئین کل بین تیمارهای مختلف و گروه شاهد اختلاف معنیداری نداشتند (05/0<p). از سوی دیگر، کلسترول خون ماهی سفید در گروه شاهد در مقایسه با تیمارهای پریمالاک افزایش معنیداری داشت (05/0>p). بازماندگی و مقاومت به تنش شوری تحت تأثیر مکمل غذایی پریمالاک قرار نگرفت (05/0<p). نتایج مطالعه حاضر نشان میدهد که مکمل غذایی پریمالاک 1/0 درصد اثر مثبتی بر عملکرد رشد و پارامترهای بیوشیمیایی خون بچهماهیان سفید دارد.
[k1]
[k2]
https://isfj.areeo.ac.ir/article_103133_8f0bc673fbe290686395fe0f1f051f3a.pdf
2015-11-22
95
102
10.22092/isfj.2015.103133
پروبیوتیک
پریمالاک
عملکرد رشد
خون
تنش
ماهی سفید
محمدرضا
ایمانپور
1
AUTHOR
زهرا
روحی
roohi26_iut@yahoo.com
2
LEAD_AUTHOR
آفتابگرد، م.، زمینی، ع. و ارشاد لنگرودی، ه.، 1390. تأثیر پریبیوتیک ایمنواستر بر شاخصهای رشد، نرخ بازماندگی و ترکیب بدن بچهماهیان انگشتقد ماهی سفید دریای خزر (Rutilus frisii kutum). مجله علوم و فنون دریایی، 112-100 :(1)10.
1
بقائیبهمبری، م.، فغانی لنگرود، ح.، طلوعی، م.ح. و سمیعیاردکانی، م.ه.، 1392. بررسی اثر پروبیوتیک باکتوسل بر فاکتورهای زیستی بچهماهیان فیلماهیان (Huso huso). فصلنامه علوم تکثیر و آبزیپروری، سال اول، پیش شماره اول، صفحات 34-21.
2
جعفریخورشید، ک.، امامقلی، ا. و عسکریان، ف.، 1390. اثرات استفاده از پروبیوتیکهای یستچر و بلوگاتکس در جیره غذایی بر شاخصهای رشد و بازماندگی لارو ماهی قزلآلای رنگین کمان (Huso huso). مجله شیلات دانشگاه آزاد اسلامی واحد آزادشهر،.16-1:(4)5.
3
حاجیبگلو، ع. و سوداگر، م.، 1389. تأثیر پروبیوتیک پریمالاک و پربیوتیک ایمنووال بر رشد، میزان زندهزایی و نسبت جنسی ماهیان دمشمشیری (Xiphophorus helleri) و پلاتی (Xiphophorus maculatus). رساله کارشناسی ارشد، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، 87 صفحه.
4
ساجدیراد، ا.، زمینی، ع.، ولیپور، ع. و حیاتبخش، م.ر.، 1389. اثر افزودن پروبیوتیک Protexin در جیره غذایی شاهمیگوی آب شیرین (Astacus leptodactylus) بر شاخصهای رشد و بازماندگی. مجله علمی- پژوهشی زیستفناوری میکروبی دانشگاه آزاد اسلامی، 39-36 :(2)4.
5
شاهکار، ع.، خارا، ح. و سوداگر، م.، 1387. تأثیر دفعات غذادهی بر میزان رشد و بازماندگی لارو ماهی سفید دریای خزر (Rutilus frisii kutum). مجله علوم زیستی واحد لاهیجان، 49-41 :(3)2.
6
محمدنژاد شموشکی، م.، عصاره، ر.، صمدیان، م. و پژند، ذ.، 1389. تعیین غلظت کشنده (LC50 96h) علف کش رانداپ (گلایفوزیت) بر روی بچهماهیان سفید (Rutilus frisii kutum)، کلمه (Rutilus rutilus caspicus) و کپور دریایی (Cyprinus carpio). مجله علوم زیستی واحد لاهیجان، 86-79 :(1)4.
7
ناصری، س.، نظامی بلوچی، ش.، خارا، ح.، فرزانفر، ع.، لشتوآقایی، غ. و شکوری، م.، 1387. بررسی عملکرد رشد لارو ماهی قزلآلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss) در استفاده از سطوح متفاوت پروبیوتیک و آهن مکمل شده در جیره غذایی. مجله شیلات، 7-1 :(3)2.
8
نیکخو، م.، یوسفیان، م.، صفری، ر. و وثوقی، ع.، 1389. ارزیابی فاکتورهای رشد و بهبود درصد بقاء در بچهماهی کپور معمولی (Cyprinus carpio) تغذیه شده با جیره حاوی پروبیوتیک Aqualase در رویایی با باکتری بیماریزا (Streptococcus iniae). مجله علمی شیلات و آبزیان، 82-72 :(1)1.
9
نوری، ف.، فیروزبخش، ف. و سلطانی، م.، 1389. بررسی اثر پروبیوتیک پروتکسین بر عملکرد رشد و بازماندگی ماهی زینتی اسکار (Astronotus ocellatus). فصلنامه علمی تحقیقات منابع تجدید شونده، 40-31 :1.
10
Azarin, H., Imanpoor, M.R., Taghizadeh, V. and Shariyari, R., [f1] 2012. Correlation between biochemical factors of blood with biological characteristics of gonad and some reproductive indices in Persian sturgeon (Acipenser persicus). Global Veterinaria, 9(3):352-357.
11
Bairagi, A., Ghosh, S.K., Sen, S.K. and Ray, A.K., 2004. Evaluation of nutritive value of Leucana leucophala leaf meal, inoculated with fish intestinal bacteria Bacillus subtillis circulans in formulated diets of rohu (Labeo rohita) fingerlings. Aquaculture Research, 35:436-446.
12
Borges, A., Scotti, L.V., Siqueira, D.R., Jurinitz, D.F. and Wassermann G.F., 2004. Hematologic and serum biochemical values for hundia (Rhamdiaquelem). Journal of Fish Physiology and Biochemistry, 30: 21-25.
13
Chang, C.I.W. and Liu, W.Y., 2002. An evaluation of two bacterial strains, Enterococcus faecium SF68 and Bacillus toyoi, for reducing edwardsiellosis in culture European ell (Anguilla Anguilla). Journal of Fish Diseases, 25: 311-315.
14
Douillet, P.A. and Longdon, C.J., 1994. Use of a probiotic for the culture of Pacific oyster (Crassostera gigas). Aquaculture, 199: 25-40.
15
Faghanilangroudi, H., 2010. The comparison between the effect of two dietary probiotics (Primalac and Protexin) on the growth and the survival rate of Caspian sea common carp (Cyprinus carpio). Marin Biology, 2(6): 65-74.
16
Firouzbakhsh, F., Noori, F., Khalesi, M.K. and Jani-Khalili, K., 2011. Effects of a probiotic, protexin on the growth performance and hematological parameters in the Oscar (Astronotus ocellatus) fingerlings. Journal of Fish Physiology and Biochemistry, 37: 833-842.
17
Gatesupe, F.J., 1999. The use of probiotics in aquaculture. Aquaculture, 180: 147-165.
18
Gush, S., Sinha, A. and Sahu, C., 2007. Dietary probiotic supplementation in growth and health of live-bearing ornamental fishes. Aquaculture Nutrition, 14(4): 289-299.
19
Hanaee Kashani, Z., Imanpoor, M.R., Shabani A. and Gorgin, S., 2012. Effect of dietary vitamin C and highly unsaturated fatty acids on some biochemical blood parameters in goldfish (Carassius auratus gibelio). World Journal of Fish and Marine Sciences, 4(5): 454-457.
20
Imanpoor, M.R. and Roohi, Z., 2015. Effects of Sangrovit-supplemented diet on growth performance, blood biochemical parameters, survival and resistance to salinity in the Caspian roach (Rutilus rutilus) fry. Aquaculture Research.
21
Irianto A. and Austin B., 2002. Probiotic in aquaculture. Journal of Fish Diseases, 25: 1-10.
22
Kim, D.H. and Austin, B., 2006. Cytokine expression in leucocytes and gut cells of rainbow trout (Oncorhynchus mykiss) induces by probiotics. Veterinary Immunology and Immunopathology, 114: 297-304.
23
Misra, C.K., Kumar, D.B., Mukherjee, S.C. and Pattnaik P., 2006. Effect of long term administration of dietary a-glucan on immunity, growth and survival of Labeo rohita fingerlings. Aquaculture, 255: 82-94.
24
Noveirian, H.A. and Nasrollahzadeh, A., 2012. The effects of different levels of biogen probiotic additives on growth indices and body composition of juvenile common carp (Cyprinus carpio). Caspian Journal of Environmental Sciences, 10: 115-121.
25
Salaghi, Z., Imanpoor, M.R. and Taghizadeh, V., 2013. Effect of different levels of probiotic primalac on growth performance and survival rate of Persian sturgeon (Acipenser persicus). Global Veterinaria, 11:238-242.
26
Salze, G., Mclean, E., Schwarz, M.H. and Craig, S.R., 2008. Dietary mannan oligosaccharide enhances salinity tolerance and gut development of larval cobia. Aquaculture, 274: 148-150.
27
Sancho, E., Ferrando, M.D. and Andreau E., 1997. Sub lethal effects of an organophosphate insecticide on the European eel (Anguilla anguilla). Ecotoxicology and Environmental Safety, 36: 57-65.
28
Seenivasam, C., Saravana, P., Radhakrishnan, S. and Muralisankar, T., 2012. Effects of probiotics on survival, growth and biochemical constituents of freshwater prawn Macrobrachium rosenbergii post larvae. Turkish Journal of Fisheries and Aquatic Sciences, 12: 331-338.
29
Smith, M.E., Kane, A.S. and Popper, A.N., 2004. Noise-induced stress response and hearing loss in goldfish (Carassius auratus). Journal of Experimental Biology, 207: 427-435.
30
Taoka, Y., Maeda, H., Jo, J.Y., Jeon, M.J., Bai, S.C., Lee, W.J., Yuge, K. and Koshio, S., 2006. Growth, stress tolerance and non-specific immune response of Japanese flounder (Paralichthys olivaceus) to probiotics in a closed recirculating system. Fisheries Science, 72: 310-321.
31
Valipour, A.R., Hamedi, N. and Abdollahpour, H., 2013. The effect of probiotic (Pedicococcus acidilactici) supplementation on blood parameters of fingerlings kutum (Rutilus kutum). Aquaculture Europe.
32
Verschuere, L, Rombaut, G., Sorgeloos, P. and Verstraete, W., 2000. Probiotic bacteria as biological control agents in aquaculture. Journal of Microbiology and Molecular Biology Reviews, 64(4): 655-671.
33
Xiaoyun, Z., Mingyun, L., Mingun, A. and Weimin, W., 2009. Comparison of hematology and serum biochemistry of cultured and wild Dojo loach (Misgurnus anguillicaudatus). Fish Physiology and Biochemistry, 35: 435-441.
34
Yousefian, M., Sheikholeslami, M., Amiri, M., Hedayadifard, A.A., Dehpour, H., Fazli, M., Ghiaci, S.V. and Najafpour, S.H., 2010. Serum biochemical parameters of male and female rainbow trout (Oncorhynchus mykiss) cultured in Haraz River, Iran. World Journal of Fish and Marine Sciences, 2: 512-518.
35
[f1]تر تیب حروف الفبا
36
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی مقایسهای نگهداری برخی جلبکهای آب شیرین به روشهای انجماد خشک و محافظت سرمایی
این تحقیق به منظور بررسی امکان نگهداری جلبکهای آب شیرین به روش انجماد خشک و محافظت سرمایی و مقایسه قابلیت رشد آنها انجام شد. 3 گونه جلبک آزمایشی شامل Chlamydomonas moewusii، Scenedesmus obliquusو Chlorococcum olefaciens پس از تهیه محیط کشت زایندر در 6 ارلن به مدت 20 روز کشت داده شدند. سپس هر گونه با نه تکرار (سه تکرار برای هر یک از روزهای اول، پنجم و دهم) به روشهای انجماد خشک و محافظت سرمایی برای نگهداری آماده گردید. جلبکها در ادامه، کشت مجدد شده و رشد آنها با سنجش کلروفیل a طی روزهای اول، پنجم و دهم پس از خروج از شرایط حفاظتی بررسی گردید. تعداد 9 ارلن نیز برای هر گونه جلبکی تنها با افزودن محیط کشت اختصاصی جلبک به عنوان تیمار شاهد آماده گردید تا مقیاس مشابهی برای بررسی رشد جلبکها در روزهای یکسان فراهم آید. نتایج نشان داد که بیشترین رشد هر سه گونه در انجماد خشک پس از گذشت ده روز از کشت مجدد به دست آمد که به شکل معنیداری (p<0.05) بالاتر از تیمار شاهد بود. با این وجود تفاوت معنیداری در میزان رشد ScenedesmusobliquusوChlorococcumolefaciensپس از محافظت سرمایی و انجماد خشک به دست نیامد (p>0.05). یافتههای پژوهش حاضر نشان داد که هر دو روش حفاظتی برای نگهداری سه گونه جلبک سبز مطالعاتی مناسب است، گرچه روش انجماد خشک در گونه Chlamydomonasmoewusii نتایج بهتری را ارایه نمود.
https://isfj.areeo.ac.ir/article_103143_42b27690462e93de43f072626107f6aa.pdf
2015-11-22
103
114
10.22092/isfj.2015.103143
Chlamydomonas moewusii
obliquus Scenedesmus
Chlorococcum olefaciens
انجماد خشک
محافظت سرمایی
الهام
فیاضی آتدوتان
1
AUTHOR
هومن
رجبی اسلامی
rajabi.h@srbiau.ac.ir
2
LEAD_AUTHOR
عابدینی ن.، رجبی اسلامی ه. و عصاره ر.، 1394. اثرات بازدارندگی نانوذره دیاکسید تیتانیوم بر رشد جلبکهای آب شیرین. محیط زیست طبیعی، پذیرفته شده برای چاپ.
1
Adams, G., 2007. The Principles of Freeze-Drying. In: Day J. and Stacey G. (ed), Cryopreservation and Freeze-Drying Protocols, 2nd edition. Humana Press, Totowa, New Jersey. pp. 15–38.
2
Apt, K.E. and Behrens, P.W., 1999. Commercial developments in microalgal biotechnology. Journal of Phycology, 35: 215-226.
3
Arisz, S.A., van Himbergen, J.A.J., Musgrave, A., van den Ende, H. and Munnik T., 2000. Polar glycerolipids of Chlamydomonas moewusii. Phytochemistry, 53(2): 265-270.
4
Barsanti, L. and Gualtieri, P., 2006. General Overview, Algae Anatomy, Biochemistry and Biotechnology. CRC Press, NewYork. 361p.
5
Billard, R., 2001. Techniques of Genetic Resource Banking in Fish. In: Watson P.F. and Holt W.V. (Eds), Cryobanking the Genetic Resource. CRC Press, NewYork. pp. 145-158.
6
Bui, T.V.L., Ross, I.L., Jakob, G. and Hankamer, B., 2013. Impact of Procedural Steps and Cryopreservation Agents in the Cryopreservation of Chlorophyte Microalgae. PLoS ONE, 2013; 8(11): e78668.
7
Coleman, A.W. and Maguire, M.J., 1983. Cytological detection of the basis of uniparental inheritance of plastid DNA in Chlamydomonas moewusii. Current Genetics, 7(3): 211-218.
8
Day, J.G., 2007. Cryopreservation of Microalgae and Cyanobacteria. Methods in Molecular Biology, 368: 141-151.
9
Day, J.G., Watanabe, M.M., Morris, G.J., Fleck, R.A. and McLellan, M.R., 1997. Long-term viability of preserved eukaryotic algae. Journal of Applied Phycology, 9: 121-127.
10
Day, J., Fleck, R. and Benson, E., 2000. Cryopreservation-recalcitrance in microalgae: novel approaches to identify and avoid cryo-injury. Journal of Applied Phycology, 12(3-5): 369-377.
11
El Gamal, A.A., 2010. Biological importance of marine algae. Saudi Pharmaceutical Journal, 18(1): 1-25.
12
Gwo, J.C., Chiu, J.Y., Chou, C.C. and Cheng, H.Y., 2005. Cryopreservation of a marine microalga, Nannochloropsis oculata (Eustigmatophyceae). Cryobiology, 50(3): 338-343.
13
Guiry, M.D. and Guiry, G.M., 2015. AlgaeBase. World-wide electronic publication, National University of Ireland, Galway. http://www.algaebase.org; cited 10 March 2015.
14
Hasan, M.R. and Chakrabarti, R., 2009. Use of algae and aquatic macrophytes as feed in smal-scale aquaculture: a review. FAO Fisheries and Aquaculture Technical Paper. No. 531. Rome, 123p.
15
Hejazi M.A., Barzegari A., Hosseinzadeh Gharajeh N. and Hejazi M.S., 2010. Introduction of a novel 18S rDNA gene arrangement along with distinct ITS region in the saline water microalga Dunaliella. Saline Systems, 6:4.
16
Hoefman, S., Pommerening-Röser, A., Samyn, E., De Vos, P. and Heylen, K., 2013. Efficient cryopreservation protocol enables accessibility of a broad range of ammonia-oxidizing bacteria for the scientific community. Research in Microbiology, 164(4): 288-292.
17
Irihimovitch, V. and Yehudai-Resheff, S., 2008. Phosphate and sulfur limitation responses in the chloroplast of Chlamydomonas reinhardtii. FEMS Microbiology Letters, 283(1): 1-8.
18
Jeffrey, S.W. and Humphrey, G.F., 1975. New spectrophotometric equations for determining chlorophylls a, b, c and c2 in higher plants, algal and natural phytoplankton. Biochemie und Physiologie der Pflanzen, 167: 191-194.
19
John, M.J., 2011. The Freshwater Algal Flora of the British Isles. Cambridge University Press, Cambridge, UK. 702p.
20
Kawachi, M. and Noël, M.H., 2005. Sterilization and sterile technique. In: Andersen R.A. (ed), Algal culturing techniques. Elsevier Academic Press, Burlington, Canada. pp. 65-81.
21
Komarek, J., 1973. Culture collections. In: Carr N.G. and Whitton B.A. (Eds), The biology of blue-green algae. Blackwell Scientific publication, USA. pp. 519-524.
22
Kopeika, E., Kopeika, J. and Zhang, T., 2007. Cryopreservation of fish sperm. Methods in Molecular Biology, 368: 203-17.
23
Krumnow, A.A., Sorokulova, I.B., Olsen, E., Globa, L., Barbaree, J.M. and Vodyanoy, V.J., 2009. Preservation of bacteria in natural polymers. Journal of Microbiological Methods, 78(2): 189-194.
24
Liu, L., Wei, Q., Guo, F. and Zhang, T., 2006. Cryopreservation of Chinese sturgeon (Acipenser sinensis) Sperm. Journal of Applied Ichthyology, 22: 384-388.
25
Melián-Martel, N., Sadhwani, J.J., Malamis, S. and Ochsenkühn-Petropoulou, M., 2012. Structural and chemical characterization of long-term reverse osmosis membrane fouling in a full scale desalination plant. Desalination, 305: 44-53.
26
McCleary, J., 1987. Vacuum freeze-drying, a method used to salvage water-damaged archival and library materials: a RAMP study with guidelines. General Information Programme and UNISIST. Unesco, Paris:, 63p.
27
Miller, D.E., Green, J.C. and Shiroyama, T., 1978. The Selenastrum capricornatum Printz algal assay bottle test. Experimental Design, application and Data Interpretation Protocol. Environmental Protection Agency, U.S. 126p.
28
Noroozi, M., Omar, H., Tan, S.G. and Napis, S., 2011. Studies on the Genetic Variation of the Green Unicellular Alga Haematococcus pluvialis (Chlorophyceae) Obtained from Different Geographical Locations Using ISSR and RAPD Molecular Marker. Molecules, 16: 2598-2608.
29
Park, H., 2006. Long-term preservation of bloom-forming cyanobacteria by cryopreservation. Algae, 21(1): 125-1131.
30
Reddy, C.R.K., Gupta, V. and Jha, B., 2010. Developments in Biotechnology of Red Algae. In: Seckbach J. and Chapman D.J (Eds) Red Algae in the Genomic Age. Springer, Netherlands, pp. 307-341.
31
Richmond, A., 2006. Handbook of microalgal culture: biotechnology and applied phycology, Blakwell Publishing, Iowa. 588p.
32
Shearer, J.f. and Jackson, M., 2006. Liquid culturing of microsclerotia of Mycoleptodiscus terrestris, a potential biological control agent for the management of hydrilla, Biological Control, 38(3): 298-315.
33
Si, W., Zheng, P., Li, Y., Dinnyes, A. and Ji, W., 2004. Effect of glycerol and dimethyl sulfoxide on cryopreservation of rhesus monkey (Macaca mulatta) sperm. American Journal of Primatology. 62(4): 301-306.
34
Taylor, R. and Fletcher, R., 1998. Cryopreservation of eukaryotic algae - a review of methodologies. Journal of Applied Phycology, 10(5): 481-501.
35
Tindal, B., 2007. Vacuum-Drying and Cryopreservation of Prokaryotes. In: Day J. and Stacey G. (ed), Cryopreservation and Freeze-Drying Protocols, 2nd ed. Humana Press, Totowa, New Jersey. pp. 73–98.
36
Triemer, R. and Brown Jr, R.M., 1975. The ultrastructure of fertilization in Chlamydomonas Moewusii. Protoplasma, 84(3-4): 315-325.
37
Tzovenis, I., Triantaphyllidis, G., Naihong, X., Chatzinikolaou, E., Papadopoulou, K., Xouri, G. and Tafas, T., 2004. Cryopreservation of marine microalgae and potential toxicity of cryoprotectants to the primary steps of the aquacultural food chain. Aquaculture 230(1–4): 457-47
38
Wagner, S., Hoffer, S. and Holt, Z., 2005. Comparative Analysis of Two Cryopreservatives on Two Marine Plankton Species: Isochrysis and Pseudo-nitzschia. UWT Journal on the Environment. 3: 1-8.
39
ORIGINAL_ARTICLE
تعیین میزان غلظت فلزات سنگین سرب و کادمیوم در بافتهای عضله و کبد ماهی طلال(Rastrelliger kanagurta) در آبهای خلیج فارس
این تحقیق به منظور بررسی و مقایسه ی غلظت فلزات سنگین سرب و کادمیوم در بافت های کبد و عضله ماهی طلال(Rastrelliger kanagurta) در مناطق بندرلنگه، هرمز، هنگام و کلاهی صورت گرفت. در پژوهش حاضر تاثیر عوامل محیطی فصل، جنسیت و اندازه (طول کل و وزن بدن) بر میزان تجمع عناصر سرب و کادمیوم در ماهی طلال در این مناطق مورد بررسی قرار گرفت. سپس غلظت عناصر سرب و کادمیوم در بافت عضله به منظور مصارف انسانی با استانداردهای جهانی مقایسه گردید. بدین منظور نمونه برداری در دو فصل زمستان و تابستان صورت پذیرفت. اندازه گیری غلظت فلزات اندامهای مورد مطالعه توسط روش هضم خشک و با کمک دستگاه جذب اتمی (AA) انجام شد. نتایج حاصل نشان داد که از لحاظ عنصر سرب و کادمیوم درکبد و عضله ماهی طلال در بین مناطق (بندرلنگه، هرمز، هنگام و کلاهی) از نظر آماری اختلاف معنی دار وجود دارد .(p0.05).
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110185_574b400d6bdce2d5592200159db6a073.pdf
2015-11-22
115
124
10.22092/isfj.2017.110185
ماهی طلال (Rastrelliger kanagurta)
سرب
کادمیوم
راضیه
چاکری
chakeri.r@gmail.com
1
LEAD_AUTHOR
میر مسعود
سجادی
2
AUTHOR
احسان
کامرانی
ezas47@gmail.com
3
AUTHOR
ناصر
آقاجاری
4
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی واندازه گیری بیوتوکسین های دریایی در صدف های دوکفه ای سواحل خلیج فارس و دریای عمان
سموم جلبکی به دلیل نقش در مسمومیت انسان و تأثیرات اجتماعی- اقتصادی، توجه جهانی را به خود جلب نموده است. این سموم پس از شکوفایی برخی جلبک های داینوفلاژله تولید گشته در پیکره صدف های فیلترکننده تغذیه کننده از این جلبکها، تجمع می یابند. در مطالعه حاضر دو گروه از سموم PSP و ASP در بافت عضله صدف های صید شده از بخش شمالی خلیج فارس (بندرعباس، بندرلنگه و بوشهر) و دریای عمان (چابهار) مورد آنالیز قرار گرفت. تعداد نمونه جمع آوری شده از هر منطقه 30 عدد که پس از آماده سازی، استخراج بر اساس روش AOAC با استفاده از ELISA مورد آنالیز قرار گرفتند. میزان PSP از پایین تر از حد تشخیص تا 961/3 و میزان ASP تا 477/1 نانوگرم/گرم صدف متغیر بودند. مقایسه با مقادیر استاندارد نشان داد که تمامی نمونه ها سالم بودند.
https://isfj.areeo.ac.ir/article_103145_f8922224d47d14d9e61b105ecddb2f21.pdf
2015-11-22
125
134
10.22092/isfj.2015.103145
بیوتوکسین های دریایی
PSP
ASP
خلیج فارس
دریای عمان
محمدصدیق
مرتضوی
mseddiq1@yahoo.com
1
LEAD_AUTHOR
علی
آرامیده
2
AUTHOR
سیده لیلی
محبی نودژ
3
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
یافته کوتاه: ارزش غذایی اسید های چرب دو ریز جلبک Nannochloropsis oculata و Isochrysis galbana
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110186_fb04c32fdf81566d10ec7732edc4416f.pdf
2015-11-22
135
141
10.22092/isfj.2017.110186
ارزش غذایی
اسید های چرب
Isochrysis galbana Nannochloropsis oculata
محمود
حافظیه
jhafezieh@yahoo.com
1
موسسه
LEAD_AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
یافته کوتاه: بررسی آلودگی ماهیان قزل آلای رنگین کمان پرورشی (Oncorhynchus mykiss) استان گیلان به فلزات سنگین سرب و آهن
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110187_d504b24ad068695090597efee533ee8d.pdf
2015-11-22
143
149
10.22092/isfj.2017.110187
قزل آلای رنگین کمان
آلودگی
فلزات سنگین
سرب
آهن
گیلان
علی
نکوئی فرد
dr.nekuiefard@gmail.com
1
LEAD_AUTHOR
یزدان
مرادی
ymorady@yahoo.com
2
AUTHOR
مسعود
صیدگر
seidgar21007@yahoo.com
3
AUTHOR
سعید
جوان
4
AUTHOR
سهراب
عاقبتی
5
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
یافته کوتاه: بررسی میزان تجمع نیکل و کبالت در بافت خوراکی ماهی کپورتالاب انزلی
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110188_75704066fa9c00cb0876bddf48776d1a.pdf
2015-11-22
151
156
10.22092/isfj.2017.110188
بافت خوراکی
تالاب انزلی
کبالت
نیکل
ماهی کپور
علی اصغر
خانی پور
aakhanipour@yahopo.com
1
LEAD_AUTHOR
مینا
سیف زاده
2
AUTHOR
فرحناز
لکزائی
lakzaeif@gmail.com
3
AUTHOR