ORIGINAL_ARTICLE
تولید سوریمی و پروتئین ایزوله از ماهی کپور نقره ای (Hypophthalmichthys molitrix) و بررسی تغییرات مؤلفه های رنگی و شیمیایی نمونه های ژل و پودر تولیدی از آنها
هدف از این تحقیق تولید پروتئین ایزوله و سوریمی از ماهی کپور نقرهای (Hypophthalmichthys molitrix) و بررسی خصوصیات رنگی و تغییرات شیمیایی ژل و پودر تولیدی از آن بود. پروتئین ایزوله ماهی با روش تغییر pH و با استفاده از pHهای اسیدی (2.5و 3.5) و بازی (11 و 12) تولید گردید. برای تولید سوریمی از سه مرحله شستشو استفاده شد که در مرحله سوم شستشو از 0.2 درصد نمک طعام برای خروج بیشتر آب استفاده گردید. نتایج نشان دادند که بازده تولید پروتئین ایزوله ماهی بطور معنیداری بیشتر از سوریمی است و در بین پروتئین ایزوله ماهی، پروتئین ایزوله تولیدی توسط pHهای اسیدی بازده بالاتری را دارا میباشند. میزان بازیافت پروتئین محصول پروتئین ایزوله نسبت به سوریمی مقادیر بالاتری را نشان داد. تعیین مقدار چربی نمونهها پس از تولید نشان داد که میزان چربی سوریمی بطور معنیداری کاهش کمتری را نسبت به پروتئین ایزوله دارد. بررسی و مقایسه خصوصیات رنگی (L، a و b) نمونههای ژل و پودر پروتئین ایزوله و سوریمی نشان داد که پروتئین ایزوله تولیدی با استفاده از pH معادل 2.5 دارای بالاترین میزان روشنی (پارامتر L) در بین تمام نمونهها بود. این تحقیق نشان داد که بازده تولید محصول پروتئین ایزوله نسبت به سوریمی بالاتر بوده و همچنین میزان محتوای پروتئینی آن از سوریمی بیشتر است. همچنین کاهش بیشتر میزان چربی در نمونههای پروتئین ایزوله ماهی که میتواند منجر به افزایش ماندگاری و سلامت محصول گردد بعنوان یک مزیت در نظر گرفته می شود.
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110002_21b38548c15ee553770788481ce4fd3b.pdf
2011-05-22
1
10
10.22092/isfj.2017.110002
ماهی کپور نقرهای
فرآوری
آنالیزهای رنگسنجی و شیمیایی
محسن
آزادیان
1
AUTHOR
مرضیه
موسوی نسب
marzieh.moosavi-nasab@mail.mcgill.ca
2
LEAD_AUTHOR
علیرضا
یوسفی
karbalaeealiyousefi@gmail.com
3
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
بهینه سازی روش جایگزینی جلبکهای تکسلولی با محصولات جانبی کشاورزی در تغذیه آرتمیا ارومیانا (Artemia urmiana) و آرتمیای پارتنوژنز
به منظور بررسی امکان بیشترین جایگزینی جلبکهای تک سلولی با منابع غذایی ارزان قیمت در تغذیه آرتمیا، دو سویه آرتمیا ارومیانا و آرتمیای پارتنوژنز تحت شرایط آزمایشگاهی با استفاده از سه منبع غذایی شامل: سبوس گندم، کنجاله سویا و مخلوط 50.50 درصد سبوس گندم و سویا در 12 تیمار مختلف که هر کدام از این تیمارها با درصدهای متفاوتی از جلبک دونالیلا سالینا ترکیب شده بودند، به مدت 15 روز تغذیه شدند و نتایج حاصل با آرتمیاهای گروه شاهد که فقط با استفاده از جلبک دونالیلا سالینا تغذیه شده بودند مورد مقایسه قرار گرفتند. در پایان دوره تیمارهای شاهد در هر دو سویه (با 9.11 میلیمتر رشد و 25/86 درصد بازماندگی در آرتمیا ارومیانا و 8.55 میلیمتر رشد و 85 درصد بازماندگی در آرتمیای پارتنوژنز) تقریباٌ بهترین وضعیت را داشتند. در آرتمیا ارومیانا تیمارهای شماره 6 تا 9 (95.8تا 88 درصد جایگزینی جلبک) جیره سبوس گندم، تیمار شماره 7 (با 94 درصد جایگزینی جلبک) جیره سویا و تیمارهای شماره 5 تا 7 (با 97 تا 94 درصد جایگزینی جلبک) جیره مخلوط سبوس گندم/سویا در رشد و بازماندگی اختلاف معنیداری با تیمار شاهد نداشتند. در آرتمیای پارتنوژنز نیز تیمارهای شماره 7 تا 11 (با 94 تا 82 درصد جایگزینی جلبک) جیره سبوس گندم، تیمارهای شماره 8 تا 9 (با 91 تا 88 درصد جایگزینی جلبک) جیره سویا و تیمارهای شماره 8 تا11 (91 تا 82 درصد جایگزینی جلبک) جیره مخلوط سبوس گندم/سویا در رشد و بازماندگی فاقد اختلاف معنیدار با تیمار شاهد مربوطه بودند. با توجه به نتایج بدست آمده میتوان مقدار زیادی ضایعات کشاورزی ارزان قیمت را جایگزین جلبکهای تک سلولی که تولید آنها با صرف هزینه گزاف و بکارگیری نیروی انسانی همراه است، نمود.
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110003_a8248a9d1e9898705defa21490a60a62.pdf
2011-05-22
11
22
10.22092/isfj.2017.110003
تغذیه
لارو آبزیان
ضایعات کشاورزی
رشد
بازماندگی
ابراهیم
اونق
ownagh1983@gmail.com
1
LEAD_AUTHOR
ناصر
آق
agh1960@gmail.com
2
AUTHOR
فرزانه
نوری
3
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
مطالعه جوامع زیستی به منظور استقرار زیستگاه مصنوعی در آبهای استان هرمزگان (خلیج فارس)
جهت انتخاب بهترین محل استقرار زیستگاه مصنوعی در آبهای خلیج فارس، بستر دریا در محدوده استان هرمزگان (جنوب جزیره قشم تا جزیره هندورابی) به 10 ترانسکت و هر یک به 3 زیر ترانسکت عرضی تقسیم و جهت بررسی از روش نمونهبرداری تصادفی استفاده شد. فون و فلور بستر شامل: جوامع مرجانها، جلبکها، خیارهای دریایی و علفهای دریایی و عمق رسوب بستر از طریق عملیات غواصی مطالعه شد. بررسی علفهای دریایی در لایههای عمقی و ترانسکتهای مورد مطالعه نشان داد که علفهای دریایی در عمق کمتر از 10 متر در بندر مسن، بندر کنگ، جزیره کیش و بندر چیرویه وجود داشته و تنها در بندر مسن، بندر لنگه و جزیره کیش این جوامع در اعماق 10 تا 20 متر دیده شدند. جلبکهای دریایی در عمق کمتر از 10 متر بندر مسن با نام محلی شیب دراز در منطقه جزیره قشم و بخشی از شهرستان بندر لنگه مشاهده شد. مطالعه جوامع مرجانها و خیارهای دریایی، بیانگر وجود مرجان شاخ گوزنی (.Acropora sp)، در اسکله بهمن قشم، بندر مسن، بندر بستانه و مرجان مغزی (Porites sp.)، در جزیره هنگام بوده و از جوامع خیارهای دریایی گونه Holothuria sp. در اسکله بهمن قشم و شهرستان بندر لنگه و گونه Stichopus sp. در جزیره هنگام در عمق کمتر از 10 متر دیده شد. نتایج نشان داد که این جوامع از الگوی پراکنش لکهای تبعیت مینمایند. نتایج حاصل از آنالیز واریانس یکطرفه آزمون توکی، درخصوص بررسی میزان عمق رسوب توسط میله مدرج در ترانسکتهای مختلف نشان داد که بین عمق کمتر از 10 متر بندر صلخ، با عمقهای مشابه در سایر ایستگاهها، همچنین بین عمق کمتر از 10 متر با عمق 10 تا 20 متر در سایر نقاط اختلاف معنیداری وجود دارد. نتایج حاصل از بررسی عمق رسوبات و زیستگاههای مورد بررسی نشان داد که لایههای عمقی 10 تا 20 متر، در منطقه شهرستان بندرلنگه و منطقه بندرلنگه تا جزیره هندورابی به جز بندر کنگ و بندر چیرویه نسبت به منطقه جنوب جزیره قشم مناطق مستعدتری برای استقرار زیستگاههای مصنوعی میباشند.
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110004_dbd29355738e7c9434d3ae222cc29ac3.pdf
2011-05-22
23
32
10.22092/isfj.2017.110004
زیستگاه مصنوعی
مرجان
خیار دریایی
جلبک و علف دریایی
خلیج فارس
سیامک
بهزادی
s_behzady@yahoo.com
1
LEAD_AUTHOR
علی
سالارپور
2
AUTHOR
محمد
درویشی
3
AUTHOR
بهنام
دقوقی
4
AUTHOR
شهرام
صید مرادی
5
AUTHOR
حسین
رامشی
hrameshi@yahoo.com
6
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
تغییرات فیزیکی، شیمیایی و کیفیت حسی سوریمی ماهی کپور نقره ای (Hypophthalmichthys molitrix) تحت دمای 18- درجه سانتیگراد
تغییرات فیزیکی، شیمیایی و کیفیت حسی سوریمی منجمد ماهی کپور نقرهای (Hypophthalmichthys molitrix) پس از نگهداری تحت دمای 18- درجه سانتیگراد به مدت سه ماه مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد با افزایش مدت زمان نگهداری سوریمی ماهی کپور نقرهای در سردخانه میزان TVB-N، پراکسید و رطوبت تحت فشار بطور معنیداری افزایش مییابد. میانگین (± انحراف معیار) میزانTVB-N از 1±10 در زمان تولید به 4/1±80/16 میلیگرم درصد، پراکسید از صفر به 85/0±76/2 میلی اکی والان اکسیژن در کیلوگرم و میانگین (± انحراف معیار) رطوبت تحت فشار از 13/0±23/4 به 13/0±32/6 درصد در ماه سوم نگهداری در سردخانه رسید. امتیاز کیفی ارزیابی حسی، قابلیت تا شدن و گاز زدن سوریمی طی مدت نگهداری بطور معنیداری دارای روند نزولی بود. امتیاز کیفی ژل سوریمی ماهی کپور نقرهای از درجه AA در زمان تولید به درجه A و C در ماه سوم تنزل یافت و میانگین (± انحراف معیار) امتیاز کیفی سوریمی این ماهی با استفاده از آزمون گاز زدن از 98/0±58/8 به 86/1±25/5 کاهش یافت. نتایج این تحقیق نشان داد به رغم افزایش معنی دار شاخص های TVB-N، پراکسید و رطوبت تحت فشار و کاهش امتیاز کیفی ارزیابی حسی، قابلیت تا شدن و گاز زدن، طی سه ماه نگهداری در سردخانه، سوریمی تولیدی هنوز با حد مجاز فاصله داشته و قابل پذیرش و استفاده خواهد بود.
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110005_d4adfa6f2de62688f83e17b2f5b72766.pdf
2011-05-22
33
44
10.22092/isfj.2017.110005
سوریمی
کپور نقره ای
نگهداری در سردخانه
تغییرات کیفی
زمان ماندگاری
سید حسن
جلیلی
jalilish@yahoo.com
1
LEAD_AUTHOR
عباس
همرنگ امشی
2
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی تنوع ژنتیکی میگوی سفید (Metapenaeus affinis) در سواحل خلیج فارس (استان خوزستان) با استفاده از نشانگرهای ریزماهوارهای
به منظور مطالعه تنوع ژنتیکی جمعیت های میگوی سفید (Metapenaeus affinis) در سواحل خلیج فارس با استفاده از روش ریزماهواره، 60 نمونه از بافت عضله شنای میگو، از مناطق بحرکان و لیفه -بوسیف استان خوزستان در پاییز 1386 جمعآوری شد. DNA ژنومی نمونهها به روش استات آمونیوم استخراج و سپس کمیت و کیفیت DNA استخراج شده با استفاده از روش اسپکتروفتومتری و الکتروفورز ژل آگارز 1 درصد تعیین شد. واکنش PCR با استفاده از 5 جفت آغازگر ریزماهواره انجام گرفت. محصول PCR با استفاده از ژل پلی آکریل آمید 8 درصد الکتروفورز و با رنگ آمیزی نیترات نقره مشاهده گردید. مقدار فراوانی آللی، تعداد آللهای واقعی و موثر، هتروزایگوسیتی مشاهده شده و مورد انتظار، میزان شباهت و فاصله ژنتیکی، تعادل هاردی- واینبرگ، مقادیر Fst وRst و جریان ژنی براساس آزمون AMOVA با استفاده از نرم افزار ژنتیکی Gene Alex وPop Gene محاسبه گردید. نتایج بدست آمده از این بررسی نشان داد که هر 5 جایگاه ریزماهوارهای بررسی شده پلی مورف بودند. میانگین تعداد آلل مشاهده شده و موثر بترتیب 7 و 7/3 بود و میانگین هتروزایگوسیتی مشاهده شده و مورد انتظار بترتیب 27/0 و 66/0محاسبه شد. در بررسی تعادل هاردی- واینبرگ مناطق بحرکان و لیفه -بوسیف در تمامی جایگاههای مورد بررسی خارج از تعادل هاردی- واینبرگ بودند. براساس تست AMOVA میزان Fst وRst و جریان ژنی(Nm) بین مناطق مورد بررسی بترتیب 107/0، 372/0 و 092/2 بود. بیشترین فاصله ژنتیکی بین مناطق نمونهبرداری شده، 561/0 و کمترین شباهت ژنتیکی 571/0 بود. با توجه به نتایج بدست آمده و وجود تفاوت ژنتیکی بین نمونهها، میتوان عنوان نمود که جمعیت واحدی از میگوی سفید در مناطق مورد بررسی وجود نداشته و بطور کلی دو گروه ژنتیکی متفاوت در مناطق بحرکان و لیفه- بوسیف زیست میکنند.
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110006_b47ce7dca948f097a7599c3b2a193543.pdf
2011-05-22
45
54
10.22092/isfj.2017.110006
ژنتیک جمعیت
تنوع
Metapenaeus affinis
خلیج فارس
مریم
شکوهمند
shokoohmand_sa@yahoo.com
1
LEAD_AUTHOR
حسین
ذوالقرنین
zolgharnein@kmsu.ac.ir
2
AUTHOR
فرامز
لالویی
3
AUTHOR
علی محمد
فروغمند
4
AUTHOR
احمد
سواری
savari53@gmail.com
5
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
تاثیر سطوح مختلف دیازینون بر مقادیر LC50، هماتوکریت و علائم بالینی در بچه ماهی کلمه ترکمنی (Rutilus rutilus caspius)(استان گلستان)
تاثیر سطوح مختلف غلظتهای سم دیازینون به منظور تعیین غلظت کشنده (LC50) از جمعیت ماهی کلمه (Rutilus rutilus caspius) طی 96 ساعت روی بچه ماهیان کلمه ترکمنی تهیه شده از ایستگاه تحقیقات شیلاتی قره سو در سال 1388 در دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان انجام گرفت. در این تحقیق 126 عدد بچه ماهی کلمه با میانگین وزنی 3 گرم استفاده شد. آزمایشات بصورت ساکن و براساس دستورالعمل O.E.C.D در شرایط کیفی ثابت آب در دمای 1±24 و 5/8-8 = pH در یک طرح کاملاً تصادفی با تیمار سطوح مختلف غلظت سم دیازینون (در 5 سطح، 5، 95/5، 07/7، 48/8 و 10 میلیگرم در لیتر) و 3 تکرار انجام و مقایسه میانگین ها با استفاده از آزمون دانکن در سطح معنی دار 5 درصد صورت گرفت. نتایج نشان دادند که در پایان آزمایش 96 ساعته، میزان LC50، 88/7 میلیگرم در لیتر بدست آمد. در این آزمایش از نظر بالینی علائمی مانند خمیدگی ستون فقرات، لرزش بدن، خون مردگی در باله دمی و سر و شنای نامنظم در ماهیان مورد آزمایش مشاهده گردید. در بررسی هماتولوژی، بین غلظتهای 5 و 95/5 میلیگرم در لیتر سم دیازینون، درصد هماتوکریت بشدت کاهش و در ادامه با افزایش غلظت سم، این کاهش بطئی بود. همچنین تفاوت معنی داری بین گروه شاهد و گروه LC50 از لحاظ درصد هماتوکریت مشاهده گردید که بترتیب مقادیر میانگین 36 و 27 درصد اندازهگیری شد. با توجه به نتایج بدست آمده، دیازینون برای ماهیان کلمه ترکمنی جزء سموم آفت کش سمی طبقهبندی شده است.
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110007_9fc4c715ee8b318ec635548d40abc59a.pdf
2011-05-22
55
62
10.22092/isfj.2017.110007
RUTILUS RUTILUS CASPIUS
آلودگی
سموم آفت کش
مهین
شیخ
m_sheikh66@yahoo.com
1
LEAD_AUTHOR
عبدالمجید
حاجی مرادلو
2
AUTHOR
رسول
قربانی
3
AUTHOR
مسعود
ملایی
4
AUTHOR
آی ناز
خدانظری
5
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
اثر جایگزینی پودرگاماروس با بخشی از پودر ماهی کیلکای دریای خزر بر عملکرد رشد، ضریب تبدیل غذایی و بقاء بچه ماهیان قزلآلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss)
این تحقیق به منظور تعیین اثر سطوح مختلف (0، 5 ،10 ،20 درصد) پودر گاماروس جایگزین پودر ماهی بعنوان منبع پروتئین در جیره غذایی بر عملکرد رشد، ضریب تبدیل غذایی و درصد بقاء بچه ماهیان قزلآلای رنگین کمان بمدت 8 هفته انجام شد. بچه ماهیان پس از سازگاری با غذای تجاری با متوسط (± انحراف استاندارد) وزنی 32/0±48/5 گرم در قالب یک طرح کاملآ تصادفی با چهار تیمار و سه تکرار در شرایط یکسان، پرورش داده شدند. نتایج بدست آمده از نظر میزان عملکرد رشد با توجه به طول و وزن نهایی بچه ماهی و نرخ رشد ویژه، تفاوت آماری معنی داری را در بین تیمارها نشان نداد. با افزایش پودر گاماروس به جیره غذایی، ضریب تبدیل غذایی افزایش و بقاء کاهش یافت ولی تفاوت آماری معنیداری بین تیمارهای مشاهده نشد. برآورد اقتصادی جیره غذایی نشان داد که با افزایش پودر گاماروس، هزینه تمام شده خوراک به ازای تولید هر کیلوگرم ماهی افزایش معنیداری داشت. نتایج بدست آمده و برآورد اقتصادی جیره غذایی در این تحقیق مشخص نمود که افزودن 10 درصد پودر گاماروس به جیره غذایی قزلآلای رنگین کمان، با توجه به ارزش غذایی گاماروس، فراوانی آن در سواحل جنوبی دریای خزر و عدم اختلاف آماری در عملکرد رشد، ضریب تبدیل غذایی و بقاء بین تیمارهای مختلف، مناسب میباشد.
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110008_8b2e5c2821b7defe5a7b3bc6baa4e414.pdf
2011-05-22
63
74
10.22092/isfj.2017.110008
تغذیه
پودر ماهی کیلکا
گاماروس
رشد
ضریب تبدیل غذایی
بقا
قزلآلای رنگینکمان
عظیم
عظیمی
azim.azimy@yahoo.com
1
LEAD_AUTHOR
سید عباس
حسینی
ab_hossaini@yahoo.com
2
AUTHOR
محمد
سوداگر
sudagar_m@yahoo.cm
3
AUTHOR
حسن
اصلان پرویز
4
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
مسیر حرکت و شاخص بازماندگی بچه تاسماهی ایرانی (Acipenser persicus) از طریق علامتگذاری و صید مجدد در اعماق زیر 10 متر سواحل ایرانی دریای خزر ( استان گیلان)
بمنظور بررسی مسیر حرکت و شاخص بازماندگی بچه ماهیان از سال 1382 تا 1387 در مجموع تعداد390200 عدد بچه تاسماهی ایرانی در 3 گروه وزنی زیر3، 3 تا 5 و 6 تا 10 گرم با استفاده از Coded WireTage (CWT) علامتگذاری گردید. از این تعداد در سال 1382 در3 مرکز تکثیر و بازسازی ذخایرشهید بهشتی، شهید رجایی و شهید مرجانی تعداد 101500 عدد بچه ماهی علامتگذاری و بترتیب در رودخانههای سفید رود، تجن و گرگانرود رهاسازی گردیدند. طی سالهای 1383 تا 1387 نیز 288700 عدد بچه ماهی در مرکز بهشتی علامتگذاری و در رودخانه سفید رود رهاسازی شدند. عملیات صید و ردیابی بچه ماهیان توسط دام گوشگیر از جنس نایلون با چشمه 22، 26 و 33 (هر یک 2 رشته) و40 میلیمتر (1 رشته) و در مجموع بطول 175 متر در اعماق زیر10 متر دریا در استان گیلان صورت گرفت. طی سالهای 1382 تا 1387، 2827 عدد بچه تاسماهی ایرانی صید گردید که از این تعداد 40 عدد واجد علامت CWT بودند. از ماهیان صید شده واجد علامت، 22 عدد از گروه 6 تا 10 گرم و 17 عدد از گروه 3 تا 5 گرم و 1 عدد از گروه زیر3 گرم بود. با توجه به نتایج بدست آمده از رهاسازی بچه ماهیان در رودخانه سفید رود و نیز نتایج بدست آمده از صید ماهیان در ایستگاههای ساحلی واقع در شرق رودخانه سفیدرود (12 بهمن، دستک و چابکسر) به نظر میرسد بیش از70 درصد ماهیان به سمت شرق مصب و سواحل شرقی استان گیلان (12 بهمن، دستک و چابکسر) حرکت کردند. با توجه به رهاسازی بچه ماهیان در رودخانههای گرگانرود و تجن، پس از 15 ماه از زمان رهاسازی بترتیب 1 عدد در ایستگاه چابکسر و 1 عدد در لیسار صید گردید. بنظر میرسد که بچه ماهیان رهاسازی شده از استانهای دیگر به آبهای استان گیلان مهاجرت کردهاند. با مقایسه آماری بین شاخص بازماندگی در گروههای مختلف وزنی ملاحظه گردید که شاخص بازماندگی در اوزان 6 تا10 گرم تقریبا 2 برابر گروه 3 تا 5 گرم و 20 برابر گروه زیر 3 گرم بوده است. با توجه به نتایج اخیر احتمال میرود که با افزایش وزن در زمان رهاسازی، شانس بازماندگی آنها افزایش یابد.
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110009_d191706533644970f45dbab03067d5dc.pdf
2011-05-22
75
86
10.22092/isfj.2017.110009
بازسازی ذخایر
CWT
بچه تاسماهی ایرانی
رهاسازی
مهاجرت
بهروز
فدائی
be-fadaee@yahoo.com
1
LEAD_AUTHOR
بهاره
یونس حقیقی
2
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی مقایسه جایگزینی طیف غذای مصنوعی دستساز و وارداتی با غذای زنده در تغذیه مراحل زوآی 1 تا پست لارو 15 میگوی پاسفید غربی
غذاهای زنده از ضروریات تغذیه مراحل لاروی اکثر آبزیان دریایی و بخصوص میگو است که در سالهای اخیر و بدلیل هزینههای بالای تولید آنها، تلاش در جهت جایگزینی با غذاهای مصنوعی بسیار مورد توجه قرار گرفته است. هدف این مطالعه نیز با توجه به فراگیر شدن پرورش میگو وانامی در کل کشور در همین راستا است. در این تحقیق میگوی پاسفید غربی از مرحله زوآی 1 تا مایسیس و سپس تا پست لارو 15 در ظروف پلاستیکی 20 لیتری، با 10 لیتر آبگیری در شروع دوره و با تراکم 100 لارو در لیتر پرورش داده شدند. تحقیق با 9 تیمار غذایی هر کدام در 3 تکرار در تانکهای پرورشی مجهز به سنگ هوا در هر ظرف و در آب باشوری 2±30 قسمت در هزار و با 4 بار غذادهی در شبانهروز انجام شد. تیمارهای غذایی شامل طیف کامل غذای زنده (ریز جلبک کیتوسروس و ناپلیوس آرتمیا)، ترکیب غذای زنده با غذای مصنوعی و طیف کامل غذای مصنوعی طی مراحل لاروی مورد استفاده قرار گرفت. منظور از غذای مصنوعی، غذای دستساز در این پروژه و مقایسه آن با غذای وارداتی است که در تیمارهای مختلف مورد توجه قرار گرفتند. نتایج حاصله نشان داد که میانگین افزایش وزن و درصد بازماندگی در زمان تغذیه توام از وضعیت مطلوبتری نسبت به گروههای دیگر تیماری برخوردار بودند و تغذیه از غذای مصنوعی، دستساز یا وارداتی در کل دوره پرورش، موجب تلفات شدید لاروها گردید. همچنین مشخص شد که در صورت تامین غذای زنده در مرحله زوآ، امکان جایگزینی 100 درصد غذای مصنوعی آزمایشی در مرحله مایسیس تا پست لارو در مورد این میگو وجود ندارد بطوریکه در این تیمارها در شاخصهای رشد تنزل معنیدار نسبت به سایر تیمارها مشاهده گردید(P
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110010_277d4751f46312e7e3ca6ad439a5f7b3.pdf
2011-05-22
87
102
10.22092/isfj.2017.110010
میگوی پاسفید غربی
تغذیه دوران لاروی
غذای زنده
غذای دستی
رضا
قربانی واقعی
ghorbani_v2@yahoo.com
1
LEAD_AUTHOR
عباس
متین فر
a_matinfar@hotmail.com
2
AUTHOR
خسرو
آئین جمشید
3
AUTHOR
محمود
حافظیه
jhafezieh@yahoo.com
4
AUTHOR
رسول
قربانی
5
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
مطالعه توده زنده جلبکهای قرمز دارویی در محدوده بین جزر و مدی ساحل چابهار
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110011_191db3793242bd4c24e648b62afdf08d.pdf
2011-05-22
103
114
10.22092/isfj.2017.110011
جلبکهای دریایی
چابهار
دریای عمان
بایرام محمد
قرنجیک
gharanjik@yahoo.com
1
LEAD_AUTHOR
مایکل
واین
2
AUTHOR
خیا
بنگ می
3
AUTHOR
سلیمه
خواجه
4
AUTHOR
هرمزدیار
کیانمهر
5
AUTHOR
محمد رضا
حسینی
hosseini@ifro.ir
6
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
مقایسه میزان فعالیت آنزیمهای گوارشی در آرتمیا ارومیانا (Artemia urmiana) از مرحله ناپلی تا بلوغ با استفاده از جیره های غذایی مختلف
استفاده از آرتمیای بالغ در آبزیپروری، آگاهی از روند تغییرات آنزیمهای گوارشی در مراحل مختلف تکاملی آنرا با توجه به مصرف جیرههای غذایی ارزان قیمت با اهمیت میکند. در این مطالعه اثر استفاده از جیرههای غذایی ارزان قیمت بر میزان فعالیت آنزیمهای گوارشی تریپسین، آمیلاز و لیپاز در مراحل مختلف رشد آرتمیا ارومیانا (Artemia urmiana) مورد بررسی قرار گرفت. این آزمایش در 5 تیمار و 2 تکرار به مدت 15 روز با استفاده از 5 نوع جیره غذایی شامل: آرد گندم، جیره غذایی ماهی کپور معمولی، کنجاله سویا، مخلوط کنجاله سویا و کنجاله کانولا (جیره ترکیبی 1) و مخلوط کنجاله سویا و آرد گندم (جیره ترکیبی 2) در قالب یک طرح کاملاٌ تصادفی انجام شد. ناپلیها پس از تفریخ به محیطهای پرورش خود معرفی شدند. میزان فعالیتهای آنزیمها در روزهای 5، 10 و 15 دوره پرورش مورد بررسی قرار گرفت. در این آزمایش رابطه همبستگی مثبت و معنیداری بین میزان فعالیت آنزیم تریپسین و مقدار پروتئین خام (74/0)، میزان فعالیت آنزیم آمیلاز و مقدار کربوهیدرات (49/0)، میزان فعالیت آنزیم لیپاز و مقدار چربی خام (84/0) در جیرههای غذایی مورد استفاده و افزایش فعالیت هر سه آنزیم با افزایش روند تکامل آرتمیا مشاهده شد. در طول دوره پرورش، آنزیم تریپسین در تمامی تیمارها به استثناء تیمار آرد گندم، آنزیم آمیلاز در تمامی تیمارها و آنزیم لیپاز در تمامی تیمارها به استثناء دو تیمار غذای کپور معمولی و آرد گندم، شاهد افزایش معنیداری بودند. براساس نتایج میتوان اذعان نمود که فعالیت آنزیمهای گوارشی بسته به جیره غذایی مورد استفاده و مرحله تکاملی آرتمیا تغییر مینماید. با توجه به افزایش فعالیت آنزیمهای گوارشی آرتمیا ارومیانا تا مرحله بلوغ، استفاده از آرتمیا ارومیانای بالغ علاوه بر کاهش فشار بر منابع طبیعی سیست و ناپلی آن، منجر به صرفه اقتصادی بیشتر شده و کیفیت بهتری نسبت به سیست و ناپلی آن موجب میگردد.
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110012_eb3c07427e9a8582a5878c15f9e6a999.pdf
2011-05-22
115
128
10.22092/isfj.2017.110012
مهکامه
لشکری زاده
1
AUTHOR
مهرداد
فرهنگی
farhangi@nrf.ut.ac.ir
2
LEAD_AUTHOR
ناصر
آق
agh1960@gmail.com
3
AUTHOR
امید
صفری
omidsafari@um.ac.ir
4
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
ساختار جمعیت موجودات ماکروبنتوز در دریاچه نئور اردبیل
کفزیان در اکوسیستمهای آب جاری و ساکن نقش مهمّی را ایفا میکنند. دریاچه نئور در شمال غرب ایران، جنوب شرقی شهر اردبیل و در ارتفاع 2480 متری از سطح دریا قرار دارد و تاکنون بررسی روی ویژگیهای فیزیکی و شیمیایی آن انجام نشده است. این دریاچه فون منحصر بفردی از موجودات ماکروبنتوز را در خود جای داده است. در این بررسی به منظور شناخت کامل ساختار جمعیت این موجودات، نمونهبرداری به مدت یکسال، بصورت ماهانه از مرداد 1387 تا تیر 1388 (بجز سه ماه از دوران پنج ماهه یخبندان) و در 4 ایستگاه انجام شد. غنای گونهای در فون کفزیان دریاچه نئور محدود و روی هم 11 گونه شناسایی گردید که به 11 گونه، 11 جنس،10 خانواده ،10 راسته، 7 رده و 3 شاخه تعلّق دارند. از این میان، 8 گونه برای اولین بار در ایران شناسایی و معرفی میگردند. گونههای غالب دریاچه شامل Gammarus fasciatus، supinum Pisidium وQuistadrilus multisetosus و فراوانی آنها از کل جمعیت، بترتیب 49، 43 و 5 درصد محاسبه گردید. الگوی پراکندگی فصلی و مکانی اکثر کفزیان در این دریاچه مشابه بود و حداکثر فراوانی در ماه شهریور مشاهده شد. حداکثر فراوانی جمعیت کل کفزیان دریاچه نئور با 75/41872 تعداد نمونه در مترمربع در شهریور و حداقل آن را با 08/28177 تعداد نمونه در ماه اسفند مشاهده گردید. به نظر میرسد درجه حرارت، غلظت اکسیژن محلول و یکنواختی زیستگاهها مهمترین عوامل محیطی موثر بر شاخصهای جمعیت کفزیان در دریاچه نئور باشد.
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110013_77a542c3b2e3b048e2f90346a3f216d6.pdf
2011-05-22
129
142
10.22092/isfj.2017.110013
کفزیان
ساختار جمعیت
ارزیابی
دریاچه کم عمق
دریاچه نئور
رضوان
موسوی ندوشن
mousavi.nadushan@gmail.com
1
AUTHOR
مهدیس
سامان پژوه
mahdissp@hotmail.com
2
LEAD_AUTHOR
حسین
عمادی
emadihossein@yahoo.com
3
AUTHOR
سید محمد رضا
فاطمی
4
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
اثر لسیتین جیره بر شاخصهای رشد و ویژگیهای خونی بچه تاسماهی سیبری (Acipenser baeri Brandt 1869)
این مطالعه بمنظور بررسی اثرات لسیتین جیره بر برخی شاخصهای رشد و خونشناسی بچه تاسماهی سیبری (baeri (Acipenser انجام گرفت. ماهی هایی با میانگین (± انحراف معیار) وزن اولیه 3/0±9/32 گرم با پنج جیره (سه تکرار) دارای انرژی و پروتئین یکسان و مقادیر مختلف لسیتین شامل صفر، 5/2، 5، 5/7 و 10 درصد به مدت 8 هفته و 5 وعده در روز بر مبنای درصد وزن بدن غذادهی شدند. نتایج نشان داد که بکارگیری لسیتین تا 5/7 درصد در جیره این ماهی باعث افزایش برخی شاخص های رشد از جمله درصد افزایش وزن بدن (BWI)، نرخ رشد ویژه (SGR)، ضریب تبدیل غذایی (FCR)، وزن نهایی (Wf)، فاکتور وضعیت (CF) و نرخ بازده پروتئین (PER) میگردد. افزایش سطح لسیتین جیره به 10 درصد سبب کاهش معنیدار شاخصهای رشد گردید. همچنین نتایج مربوط به شاخص های هماتولوژیک نشان داد که میزان هموگلوبین در تیمارهای 5 و 5/7 درصد لسیتین در مقایسه با سایر تیمارها بطور معنی داری دارای مقادیر بالاتری بودند. میزان هماتوکریت تیمار 5/7 درصد لسیتین بصورت معنی داری بالاتر از تیمارهای کنترل و 5/2 درصد لسیتین بود. سایر شاخص های خونی مانند تعداد گلبولهای سفید و قرمز،MCV ، MCHC و MCH تغییرات معنیداری در بین تیمارها نشان نداد. نتایج این مطالعه نشاندهنده تاثیر مثبت افزودن لسیتین به جیره غذایی بچه تاسماهی سیبری بویژه در سطوح 5 و 5/7 درصد بر عملکرد رشد و شاخص های هماتولوژی این ماهی میباشد. بنابراین بکار بردن لسیتین در این سطوح در جیره غذایی بچه تاسماهی سیبری برای افزایش رشد و بهبود وضعیت سلامت توصیه می گردد.
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110014_786783b994e9d7d0ec101c0db782fc65.pdf
2011-05-22
143
154
10.22092/isfj.2017.110014
تغذیه
مواد غذایی
تاسماهی سیبری
رشد
خونشناسی
اسماعیل
نجفی پور مقدم
1
AUTHOR
بهرام
فلاحتکار
falahatkar@guilan.ac.ir
2
LEAD_AUTHOR
محمد رضا
کلباسی
kalbasi_m@yahoo.com
3
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
پویایی جمعیت ماهی شیربت (Barbus grypus) و ماهی برزم لب پهن (Barbus barbulus) در رودخانه کارون
از پنج منطقه تخلیه صید در رودخانه کارون (گتوند، شوشتر، ملاثانی، اهواز و دارخوین) در سال 1387 نمونههای ماهی شیربت و برزم لب پهن جمعآوری شد. در طول اجرای این تحقیق بیش از دوهزار ماهی شیربت و برزم لب پهن زیستسنجی گردیدند. میانگین طولی (± انحراف معیار) ماهی شیربت 18/8±94/37 در دامنه 76-20 سانتیمتر، برزم لب پهن 27/10±62/43 در دامنه 94- 20 سانتیمتر و میانگین وزنی (± انحراف معیار) بترتیب شیربت 45/109±20/873 در دامنه 1170-52 گرم، برزم لب پهن 97/725±59/778 در دامنه 4675-52 گرم بود. رابطه طول- وزن ماهی شیربت W=0.0192L2.85 , n=410) (R2=0.85 , و ماهی برزم لب پهن (R2= 0.95, W=0.0081L3.06 , n=301) بدست آمد. پویایی جمعیت برای ماهی شیربت وبرزم لب پهن بترتیب طول بینهایت 64/86 و 90/132 سانتیمتر، ضریب رشد 27/0 و 17/0 در سال، زمان طول صفر 46/0- و 66/0- ، مرگ و میر طبیعی 50/0 و 33/0 در سال ، مرگ و میر صیادی22/1 و 04/1 در سال، مرگ و میر کل 72/1 و 37/1 در سال، میزان فایم پریم مونرو 31/3 و 48/3 و ضریب بهرهبرداری 71/0 و 76/0 در سال بود. با توجه به پارامترهای رشد و مرگ و میر بدست آمده از ماهیان و براساس شاخص انجمن شیلاتی امریکا (AFS) این ماهی جزء ماهیان با آسیبپذیری متوسط رو به زیاد بشمار میآیند.
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110015_b2e31bdcd62e860f25b209250f08a32c.pdf
2011-05-22
155
166
10.22092/isfj.2017.110015
ذخایر ماهی
زیستسنجی
پویایی جمعیت
رودخانه کارون
سید احمد رضا
هاشمی
seyedahmad83@yahoo.com
1
LEAD_AUTHOR
سید عبدالصاحب
مرتضوی
2
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
یافته علمی کوتاه: مقایسه ترکیبات عضله ماهی قزل آلای رنگین کمان (Oncorhyncus mykiss) پرورش یافته در آبهایی با شوری متفاوت
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110016_9083344a92c2e261087ac75597dc253b.pdf
2011-05-22
167
172
10.22092/isfj.2017.110016
آزاد ماهیان
آب لب شور
آب شیرین
ترکیبات بدن
همایون
حسین زاده صحافی
h_hosseinzadeh@yahoo.com
1
AUTHOR
شهره
مسائلی
shore.masaeli@yahoo.com
2
LEAD_AUTHOR
حسین
نگارستان
hosseinnegarestan@yahoo.com
3
AUTHOR
مرتضی
علیزاده
m_alizadeh47@yahoo.com
4
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
یافته علمی کوتاه: تغییرات ریخت شناسی لارو ماهی بنی (Barbus sharpeyi) در شرایط آزمایشگاهی
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110017_44c2075ec75d20c84d51c5054d8be7d2.pdf
2011-05-22
173
178
10.22092/isfj.2017.110017
انکوباسیون
تکامل
Barbus sharpeyi
ایران
مژگان
خدادادی
mjkhodadadi@gmail.com
1
LEAD_AUTHOR
سارا
احمدی
2
AUTHOR
عبدالرحمن
دزفولیان
3
AUTHOR