ORIGINAL_ARTICLE
نقش باکتری پسودوموناس فلورسنس (Pseudomonas fluorescens) در توسعه کشت جلبک
این تحقیق به منظور تعیین اثر باکتری پسودوموناس فلورسنس (Pseudomonas fluorescens) بر افزایش میزان جلبکهای مورد استفاده در آبزیپروری، از قبیل کتوسروس (Chaetoceros)، اسکلتونما (Skeletonema)، تتراسلمیس (Tetraselmis) و کلرلا (Chlorella) به اجرا در آمد. برای این منظور ابتدا باکتری مورد نظر از آب استخرهای مولدین کارگاه تکثیر و پرورش میگوی کلاهی با کمک محیطهای کشت افتراقی و Zobell2216E استخراج، خالصسازی و سپس تولید انبوه گردید. جلبکهای مورد نر با محیط کشت کانوی (Conway) تکثیر شده و در مرحله شکوفایی با باکتری فوق در آزمایشات گوناگون در قالب تیمارهای متفاوت و بصورت کشت ترکیبی مورد بررسی قرار گرفتند. مطالعات صورت گرفته نشان داد که با درصدهای مختلف از باکتری فوق میتوان بعنوان جایگزین بخشی از محیط کشت جلبک استفاده نمود. نتایج حاصله تاثیر قوی و مثبت باکتری مزبور را بر رشد جلبکهای پرورشی نشان میدهد. به گونهای که میتوان به تنهایی از باکتری پسودوموناس فلورسنس در تکثیر جلبک و به میزان 50 تا 150 میلیگرم در لیتر استفاده نمود. این امر یک رهآورد جدید در پرورش جلبک تلقی میگردد. این باکتری به تنهائی میتواند برای جلبکهای کتوسروس و تتراسلمیس بصورت محیط کشت جدید معرفی گردد، در حالیکه برای جلبک اسکلتونما توانایی عملکرد بصورت یک محیط مستقل را ندارد.
https://isfj.areeo.ac.ir/article_115611_fe0930df80dca416050dacfdd2824ebf.pdf
2002-06-22
1
16
10.22092/isfj.2002.115611
باکتری
پسودوموناس فلورسنس
کشت جلبک
محمدرضا
حسن نیا
1
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
بیولوژی تولید مثل ماهی Abudefduf sexfasciatus در خلیج فارس
بیولوژی تولید مثل ماهی Abudefduf sexfasciatus از خانواده Pomacentridae که از ماهیان تزئینی خلیج فارس است در سال 1377-1376 مورد بررسی قرار گرفت. برای نمونهبرداری توسط قلاب انجام گرفت. در این تحقیق ضمن بیومتری و بررسی رابطه طول- وزن، پارامترهای گنادوسوماتیک (GSI)، هپاتوسوماتیک (HIS)، ضریب چاقی (Kf) و همچنین نسبت جنسی و طول LM50 و نیز محدوده تداخل جنسی مشخص گردید. از طرفی گنادهای جنسهای مختلف این ماهی از نظر بافت شناسی مورد مطالعه و بررسی قرار گرفتند. نتایج حاصل از این پژوهش نشان میدهد که این ماهی از دسته ماهیهای هرمافرودیت از نوع Protogynous میباشد که ابتدا ماده و سپس نر میشوند. رشد این ماهی از نوع آلومتریک میباشد. پارامتر GSI نشانگر این موضوع است که تخمریزی در فصل بهار و بصورت یکباره انجام میگیرد. نسبت جنسی 27/11 (نربه ماده) بوده که با توجه به پیش مادگی این ماهی و تستهای انجام شده، اختلاف معنیداری نسبت به حالت نرمال ندارد. بررسیهای بافتشناسی گنادها این موضوع را که این ماهی از نوع Protogynous میباشد را تائید میکند. همچنین محدوده جنسی به میزان 30 میلیمتر در فاصله طولی 125 تا 155 مشخص گردید. در ضمن LM50 ماده 130 تا 140 و در مورد جنس نر 160 تا 170 میلیمتر بدست آمد. طول بلوغ مادهها و نرها بترتیب 105 و 120 میلیمتر تعیین گردید.
https://isfj.areeo.ac.ir/article_115617_b02f9bfed92fb3980366fd10e0c73ca1.pdf
2002-06-22
17
30
10.22092/isfj.2002.115617
تولید مثل
ABUDEFDUF SEXFASCIATUS
خلیج فارس
همایون
حسین زاده صحافی
h_hosseinzadeh@yahoo.com
1
AUTHOR
عیسی
شریف پور
isharifpour@yahoo.com
2
AUTHOR
شهرام
ناظمی
3
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی رژیم غذایی دورگه ماهی سفید ماده و آمور نر
پروژه بررسی رژیم غذایی دورگه ماهی سفید ماده (Rutilus frisii kutum) و آمور نر (Ctenopharyngodon idella) از اول تیر ماه تا آخر مهر ماه سال 1376 در مرکز تحقیقات شیلاتی استان گیلان (ایستگاه تحقیقات شیلاتی سفیدرود) انجام گرفت. برای این منظور دو استخر به مساحتهای 450 مترمربع (استخر شماره یک) و 250 مترمربع (استخر شماره دو) انتخاب، آمادهسازی و آبگیری شدند. سپس این استخرها با تراکم 3500 عدد بچه ماهی دورگه 5 تا 7 گرمی در هر هکتار ماهیدار گردیدند. برای مشخص نمودن غذای اصلی این ماهی، هر روز براساس وزن ماهی، غذای کنسانتره و علوفه به استخرها داده میشد. ضمن اینکه از طریق کوددهی (آلی و معدنی) زمینه رشد و گسترش موجودات کفزی، فیتوپلانکتونها و زئوپلانکتونها برای تغذیه ماهیان فراهم گردید. نتایج حاصل از مطالعه دستگاه گوارش 160 عدد دورگه ماهی سفید ماده و آمور نر، بیانگر این است که این ماهی دارای رژیم غذایی گیاهخواری بوده و گیاهان عالی غذای اصلی و درجه اول آنها را تشکیل میدادند، ضمن اینکه در مواردی فیتوپلانکتونها هم مشاهده شدند که میتوانند بعنوان غذای فرعی و یا تصادفی مطرح باشند ولی در همین حال نسبت طول روده به طول بدن برابر یک بود.این ماهی از لحاظ نسبت طول روده به طول بدن به ماهی سفید شباهت دارد ولی از لحاظ نوع عادت غذایی شبیه به ماهی آمور میباشد.
https://isfj.areeo.ac.ir/article_115618_80447ce4b33a59bcbcb48a8b8dc1b768.pdf
2002-06-22
31
42
10.22092/isfj.2002.115618
ماهی سفید
ماهی آمور
رژیم غذایی
ماهی دورگه
حسین
خارا
hosein.khara@gmail.com
1
AUTHOR
امین
کیوان
2
AUTHOR
شعبانعلی
نظامی
shabanalinazami@yahoo.com
3
AUTHOR
کریم
مهدی نژاد
4
AUTHOR
طاهره
محمدجانی
5
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی زیستی میگوی سفید هندی در صیدگاه های منطقه جاسک
میگوی سفید هندی Penaeus indicus یکی از گونههای مهم تجارتی در طول سواحل شرق استان هرمزگان (منطقه جاسک) میباشد، و به عنوان یک گونه قابل تکثیر و پرورش بشمار میرود. با توجه به اطلاعات کمی که در خصوص بیولوژی این گونه در آبهای جنوبی ایران وجود داشت، برخی از خصوصیات زیستی آن مانند: رشد، رفتار تولید مثلی، پراکنش زیستی و تغذیه در زیستگاههای دریایی و خوریات جاسک از فروردین ماه 1376 لغایت فروردین ماه 1377 مورد بررسی قرار گرفت.نمونهبرداری در اعماق 3 تا 50 متری در صیدگاههای میگو توسط شناورهای میگوگیر سنتی، و در خوریات بوسیله تور ساحلی (پره) انجام پذیرفت.نتایج نشان میدهد، رشد میگوی نر در آغاز سریعتر از میگوی ماده میباشد، بطوریکه ضریب رشد (K) برای گونه نر 5/1 و ماده 3/1 محاسبه شد. منحنی رشد برای هر دو جنس ایزومتریک بود و رسیدگی جنسی در تمام طول سال در این گونه دیده شد، اما تخمریزی این گونه عمدتاً در اواخر فصول زمستان، طی بهار و ابتدای تابستان صورت میگیرد. پست لاروها و گونههای نابالغ در اندازههای 25 تا 100 میلیمتر در خوریات وجود داشتند.بررسی محتویات روده این گونه نشان داده است که همه چیزخوار بوده و رژیم غذایی شامل مواد پودهای، کرمهای حلقوی پرتار، سخت پوستان، صدفهای دوکفهای، مواد گیاهی و ذرات شن میباشد. گونههای بالغ مواد پودهای و نابالغین مواد گیاهی را ترجیح میدهند.
https://isfj.areeo.ac.ir/article_115620_283b6168ca851b47a3c8b506ec4e32fd.pdf
2002-06-22
43
52
10.22092/isfj.2002.115620
میگوی سفید هندی
رشد
تخمریزی
تغذیه
غلامعباس
زرشناس
zarshenas1@yahoo.com
1
AUTHOR
حسین
عمادی
emadihossein@yahoo.com
2
AUTHOR
فرشته
سراجی
saraji20042000@yahoo.com
3
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
تعیین سن، رشد و پویایی جمعیت دوکفه ای Abra ovata در سواحل استان گیلان در سال 1375
دوکفهای Abra ovata که متعلق به خانواده Semelidae میباشد در سال 1939 از دریای سیاه و دریای آزوف به دریای خزر معرفی شده است و در تغذیه ماهیان خاویاری نقش مهمی را ایفا مینماید. در سال 1375 تعداد 384 عدد از این دوکفهای از نظر رشد، برآورد سن و آزمون تغییرات درون گونهای مورد بررسی قرار گرفت.نتایج نشان داد که میانگین طول این دوکفهای برابر با 26/2±33/9 میلیمتر S.D)± (X با حداقل و حداکثر طول بترتیب 4/3 و 15 میلیمتر بوده است و میانگین طول این آبزی در اعماق 10 و 20 متر تفاوت معنیداری (05/0<(P داشته است. اما در سایر اعماق تفاوت معنیداری ملاحظه نشد (05/0>(P. در فصل بهار گروه طولی 3 تا 5 میلیمتر، در فصل تابستان گروه طولی 5 تا 7 میلیمتر و در فصل پائیز و زمستان گروه طولی 9 تا 11 میلیمتر برتری داشتند.
https://isfj.areeo.ac.ir/article_115621_8364d779e6ed5e9007d98ed8088d2dea.pdf
2002-06-22
53
68
10.22092/isfj.2002.115621
دریای خزر
ABRA OVATA
خصوصیات زیستی
شهرام
عبدالملکی
abdolmalaki2014@gmail.com
1
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
پرورش آرتمیا (نژاد دریاچه اینچه) با تغذیه از جلبک سبز و سبز- آبی
ناپلیوسهای آرتمیای دریاچه اینچه با کشت و تخمهگشایی سیستهای جمعآوری شده از ساحل حاصل گردید. این ناپلیوسها در سه تیمار مختلف در سه تکرار با تراکم 20، 40 و 60 عدد در لیتر در ظروف شیشهای با تغذیه از جلبک سبز (Chlorella sp.) و جلبک سبز- آبی (Synechococcus sp.) تا مرحله بلوغ پرورش یافتند. دوره پرورش آرتمیاهای تغذیه شده با جلبک سبز در تیمارهای الف، ب و ج متناسب با تراکم تیمارها، 15، 17 و 20 روز و آرتمیاهای تغذیه شده با جلبک سبز- آبی، 16، 19 و 23 روز به طول انجامید. بررسی رشد و همآوری آرتمیاهای پرورشی هر دو گروه نشان داد که میانگین همآوری آرتمیاها در تیمارهای گروه اول نسبت به تراکم آنها بترتیب 6/83، 8/69 و 5/34 عدد تخم و میانگین طول آنها 4/10، 1/10 و 9 میلیمتر و در گروه دوم میانگین همآوری تیمارها 1/54، 8/36 و 3/19 عدد تخم و میانگین طول آنها 10، 7/9 و 8/8 میلیمتر است. آزمون آماری اختلاف میانگینها از طریق تجزیه واریانس یک طرفه، نشان داد که میانگین طول و همآوری آرتمیا در تیمارهای مختلف با حدود اطمینان 95 درصد دارای اختلاف معنیدار است (05/0P<).
https://isfj.areeo.ac.ir/article_115622_88e86f6cfb465296aef7a7a4ce01662d.pdf
2002-06-22
69
78
10.22092/isfj.2002.115622
آرتمیا
جلبک
هم آوری
رشد
تغذیه
دریاچه اینچه
نور محمد
مخدومی
1
AUTHOR
سید عباس
حسینی
ab_hossaini@yahoo.com
2
AUTHOR
عیسی
شریف پور
isharifpour@yahoo.com
3
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
آلودگی به انگل های کوکسیدیا و میکسوزوآ در برخی از ماهیان سد ارس و سد مهاباد
در شهریور 1377 طی بررسی آلودگیهای انلگی در ماهیان بومی و کارگاههای پرورش ماهی استان آذربایجان غربی، سه انگل میکسوبولوس موسایوی Myxoblus musayevi، میکسوبولوس دیسپار M. dispar و گوسیاکارپلی Goussia carpelli بترتیب در سیاه ماهی، ماش ماهی و کپور معمولی صید شده از سد ارس و سد مهاباد، مشاهده و جداسازی گردیدند.در این مطالعه مجموعاً 13 عدد ماهی بومی شامل: ماش ماهی )Aspius aspius taeniatus 2 عدد(، سیاه ماهی (capoeta Capoeta2 عدد)، ماهی کٍٍُِلمه (Rutilus rutilus 3 عدد) و کپور معمولی (Cyprinus carpio 6 عدد) بررسی و معاینه گردیدند.ماهیان صید شده بصورت زنده به آزمایشگاه مرکز تحقیقات منابع طبیعی و امور دام آذربایجان غربی منتقل شده و پس از ثبت مشخصات صیدگاه و بیومتری قطع نخاع شده و از نظر آلودگیهای تک یاختهائی مطالعه شدند. میکسوبولوس موسایویMyxoblus musayevi) ( قبلاً از سیاه ماهی رودخانه تجن در مازندران گزارش شده بود ولی میکسوبولوس دیسپار برای اولین بار از ماش ماهی سد ارس گزارش میشود. گوسیاکارپلی (Goussia carpelli) نیز قبلاً در کپور معمولی رودخانه سفیدرود گیلان مشاهده شده است.در این مطالعه در سه ماهی کپور صید شده از سد ارس اووسیست گوسیاکارپلی در موکوس روده مشاهده گردیده است.
https://isfj.areeo.ac.ir/article_115623_6c3ae658b4a256d8ed691eb184208584.pdf
2002-06-22
79
90
10.22092/isfj.2002.115623
کپور معمولی
ماش ماهی
کوکسیدیا
میکسوبولوس
سد ارس
ایران
محمود
معصومیان
ifro_masoumian@yahoo.com
1
AUTHOR
افشین
مهدیزاده
2
AUTHOR
میر یوسف
یحیی زاده
3
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
آلودگی ماهی سیاه کولی سواحل جنوبی دریای خزر به ترماتود دیژن آسیمفیلودوراکوبانیکوم Asymphylodora kubanicum Isaichikov، 1923
با بررسی انگل شناسی روی 25 عدد ماهی سیاه کولی (Vimba vimba) صید شده از سواحل جنوبی دریای خزر منطقه بابلسر در سال 1379، انگل آسیمفیلودوراکوبانیکوم Asymphylodora Kubanicum Isaichikov, 1923 از روده 15 عدد ماهی آلوده جداسازی و شناسائی گردید.ماهیان در محیط طبیعی خود با عوامل بیماریزای انگلی و میزبانان واسط آنها و سایر عوامل عفونی ارتباط بسیار نزدیکی دارند. یکی از شاخههای انگلی که گونههای مختلف آن ماهیان را بعنوان میزبان انتخاب مینمایند ترماتودهای دیژن هستند. این گروه بزرگ انگلی، اندامهای مختلف ماهی بویژه دستگاه گوارش آنرا آلوده میسازند. علاوه بر دستگاه گوارش سایر اندامها نظیر چشم، خون، قلب و عضلات ماهی نیز به اشکال نوزادی این گروه انگل آلوده میشوند. ترماتودهائی که اندامهایی بغیر از دستگاه گوارش را آلوده میکنند، بیماریزا هستند (Woo,1995).
https://isfj.areeo.ac.ir/article_115624_06050bcbb49bb8d119395255fe981a85.pdf
2002-06-22
91
96
10.22092/isfj.2002.115624
سیاه کولی
انگل
آسیمفیلودوراکوبانیکوم
دریای خزر
ایران
جمیله
پازوکی
pazooki2001@yahoo.com
1
AUTHOR
فرهاد
عقلمندی
2
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی صید و صید در واحد تلاش کیلکا ماهیان در استان مازندران طی سالهای 75 تا 1378
سه گونه کیلکا شامل کیلکای آنچوی Clupenella engrauliformis Svetovidov,1941 ، چشم درشت C.cultriventris Bordin,1904 و معمولی C.grimmi Kessler, 1877 در سواحل ایرانی دریای خزر صید میگردند. بیش از 85 درصد صید را کیلکای آنچوی و بقیه را دو گونه دیگر تشکیل میدهند (فضلی، 1369 و فضلی و بشارت، 1377).در سال 1951 صید به روش تور قیفی و نور زیرآبی توسط روسها مورد استفاده قرار گرفت و طی سالهای 1961 تا 1964 میزان صید سالانه به 200 تا 300 هزار تن رسید (پورغلام، و همکاران، 1375). در سالهای بعد نیز میزان صید آنها بشدت افزایش یافت و به بیش از 423 هزار در سال 1970 رسید ولی از سال 1970 به بعد میزان صید کاهش یافت و تا قبل از فروپاشی کشور شوروی سابق بین 240 تا 320 هزار تن در سال گزارش شد (رضوی صیاد، 1372).صید کیلکا ماهیان در سواحل ایران برای اولین بار با شش فروند شناور صیادی در سال 1350 در بندرانزلی آغاز شد. میزان صید سالانه این شناورها تا سال 1365 کمتر از 4000 تن بود(رضوی، 1372). صید این ماهیان در استان مازندران (بندربابلسر) از سال 1368 آغاز شد.
https://isfj.areeo.ac.ir/article_115625_a5df9b941e733974eb90e1cb6ad4a7ae.pdf
2002-06-22
97
104
10.22092/isfj.2002.115625
کیلکا
صید
دریای خزر
ایران
حسن
فضلی
hn_fazli@yahoo.com
1
AUTHOR