موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
2322-5998
21
1
2012
06
21
اثر سطوح متفاوت ویتامینهای C و E بر شاخصهای رشد و بقای ماهی استرلیاد پرورشی (Acipenser ruthenus)
1
12
FA
مصطفی
تاتینا
mostafa_tatina@yahoo.com
رضا
طاعتی
محمود
بهمنی
mahmoudbahmani@ymail.com
مهدی
سلطانی
مهتاب
قریب خانی
10.22092/isfj.2017.110034
این تحقیق به منظور سنجش تاثیر سطوح متفاوت ویتامینهای C و Eجیره بر برخی از شاخصهای رشد و بقای ماهی استرلیاد پرورشی(Acipenser ruthenus) در انستیتو تحقیقات بینالمللی ماهیان خاویاری دکتر دادمان اجرا شد. نه جیره غذایی شامل ترکیبی از مقادیر 0، 100 و 400 میلیگرم در کیلوگرم غذا ویتامین C و 0، 100 و 400 میلیگرم در کیلوگرم غذا ویتامین E در دو تکرار و به مدت 15 هفته برای تغذیه ماهیان استرلیاد در نظر گرفته شدند. تعداد 270 نمونه ماهی استرلیاد با وزن متوسط 28/14±92/350 گرم به 18 عدد تانک فایبرگلاس (هر تانک 15عدد ماهی) معرفی گردیدند. ماهیان روزانه به میزان 3 درصد وزن بدن تغذیه شدند. نتایج نشان دادند که بالاترین متوسط (± انحراف استاندارد) وزن کسب شده در تیمار 400 میلیگرم در کیلوگرم ویتامین C و تیمار صفر میلیگرم در کیلوگرم ویتامین E و کمترین آن در تیمار شاهد ملاحظه گردید که این اختلاف از نظر آماری معنیدار بود. حداکثر مقدار ضریب تبدیل غذایی (FCR)در تیمار شاهد و حداقل آن در تیمار 100 میلیگرم در کیلوگرم ویتامین C و در تیمار 400 میلیگرم در کیلوگرم ویتامین E، اندازهگیری شد که اختلاف معنیداری را با سایر تیمارها داشت. همچنین کمترین مقدار سرعت رشد (GR)، سرعت رشد ویژه (SGR)، شاخص وزن بدن (BWI)، بازده غذایی (FE) و نرخ کارایی پروتئین (PER) در تیمار شاهد و بیشترین مقدار این فاکتورها در تیمار 100 میلیگرم در کیلوگرم ویتامین C و تیمار 400 میلیگرم در کیلوگرم ویتامین E مشاهده گردید که اختلاف معنیداری را بین تیمارهای مختلف نشان داد. براساس نتایج بدست آمده میتوان اظهار نمود که ویتامینهای C و E میتوانند نقش مهمی را در افزایش عملکرد رشد و کارایی تغذیه ماهی استرلیاد ایفا نمایند.
ماهی استرلیاد,Acipenser ruthenus,ویتامینهای C و E,شاخصهای رشد
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110034.html
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110034_895604b60735abc2a6576270a61686aa.pdf
موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
2322-5998
21
1
2012
06
21
اثر پوشش ژلاتین همراه با اسانس دارچین بر دوره ماندگاری فیله ماهی قزلآلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss) در دمای یخچال
13
24
FA
قاسم
تقی زاده اندواری
مسعود
رضایی
rezai_ma@modares.ac.ir
10.22092/isfj.2017.110035
مطالعه حاضر به منظور بررسی تاثیر پوشش ژلاتینی حاوی اسانس دارچین بر حفظ کیفیت فیله تازه ماهی قزلآلای رنگین کمان در زمان نگهداری در یخچال طراحی و انجام شد. فیلههای تازه ماهی با محلول ژلاتینی (4 درصد) حاوی 5/1 درصد اسانس دارچین، تیمار شده و در یخچال ذخیره شدند. آزمایشهای میکروبی و شیمیایی شامل: بار کل باکتریایی و باکتریهای سرمادوست، مجموع بازهای نیتروژنی فرار و تیوباربیتوریک اسید همچنین ارزیابی حسی بصورت دورهای برای همه تیمارها انجام شد. برای نمونههای دارای پوشش حاوی اسانس دارچین میزان بار باکتریایی کل تا روز پانزدهم هنوز در دامنه قابل قبول برای مصارف انسانی قرار داشت ولی در نمونههای دارای پوشش ژلاتینی و شاهد این میزان در روز پانزدهم بترتیب به 88/7 و 44/7 (Log cfu/g) رسید که فراتر از حد مجاز میباشد. مقادیر باکتریهای سرمادوست برای تیمار شاهد و دارای پوشش ژلاتینی بصورت معنیداری افزایش بیشتری نسبت به تیمار دارای پوشش حاوی اسانس داشت. مقادیر مجموع بازهای نیتروژنی فرار و تیوباربیتوریک اسید در فیلههای دارای پوشش حاوی اسانس 5/1 درصد از سایر تیمارها بود. این بررسی نشان داد که با استفاده از پوشش ژلاتین حاوی اسانس دارچین میتوان از رشد باکتریها در فیلههای تازه ماهی جلوگیری کرده و ویژگیهای حسی آن شامل: بافت، بو، رنگ و پذیرش کلی را نیز تا حدود زیادی حفظ کرده و موجب افزایش دوره نگهداری ماهی در یخچال شد.
عملآوری غذا,اسانس دارچین,باکتری,گوشت ماهی,ماهی قزلآلای رنگین کمان,دوره ماندگاری
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110035.html
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110035_9e028ff5599586f7426f870616ca4c30.pdf
موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
2322-5998
21
1
2012
06
21
بررسی انگلهای ماهیان تالاب حنا، سمیرم، اصفهان
25
38
FA
بهیار
جلالی
نصراله
محبوبی صوفیانی
soofiani@cc.iut.ac.ir
سعید
اسداله
مریم
برزگر
10.22092/isfj.2017.110036
انگلهای داخلی و خارجی 4 گونه ماهی بومی و معرفی شده تالاب حنا در شهرستان سمیرم استان اصفهان، در طول پائیز و زمستان 1386، بهار و تابستان ۱۳۸۷ مورد بررسی قرار گرفتند. در مجموع تعداد ۱۲0 نمونه ماهی بوسیله دام گوشگیر و تور پره صید و در آزمایشگاه بررسی شدند. براساس نتایج بدست آمده انگل Trichodina perforata در پوست و آبشش ماهی کاراس Carassius auratus auratus و سه گونه زالوی Glossiphonia heteroclita، Thromyzon tessulatum و Hemiclepsis marginata در پوست و قاعده بالهها سیاه ماهی ریز فلس Capoeta damascina برای اولین بار در این میزبانها گزارش میشوند. علاوه براین، 13 گونه انگل داخلی و خارجی دیگر شامل: میکسوزوآ (Myxobolus varicorhini و .Myxobolus sp)، مژهداران (Ichthyophthirius multifiliis)، کرمهای مونوژن (Dactylogyrus lenkorani،Dactylogyrus intermedius و Gyrodactylus sp) و کرمهای دیژن نابالغ Diplostomum spathaceum و .Tylodephys sp و کرمهای دیژن بالغ Allocreadium isoporum ،A. laymani، یک کیست دیژن ناشناخته، یک گونه آکانتوسفا ل .Acanthocephalorhynchoides sp. ، یک گونه سستود Khawia armeniaca شناسایی گردید. بیشترین میزان شیوع به انگل Diplostomum spathaceum در ماهی Aphanius isfahanensis در فصل بهار و تابستان (100 درصد) و ماهی مروارید Alburnus sp. در فصل تابستان (100 درصد) و کمترین میزان شیوع مربوط به انگل Allocreadium laymani در سیاه ماهی در فصل زمستان (صفر در صد) و در فصول پاییز و بهار (11 درصد) مشاهده گردید. آلودگی به زالو صرفاً در سیاه ماهی مشاهده گردید. بیشترین میانگین (± انحراف استاندارد) شدت آلودگی انگل مربوط به K. armeniaca در سیاه ماهی در فصل بهار معادل 40/3±50/12 با دامنه 16-8 مشاهده گردید. بیشترین میانگین (± انحراف استاندارد) فراوانی انگل مربوط به D. spathaceum در ماهی کاراس در فصل زمستان به میزان 79/11±67/41 مشاهده گردید. نتایج حاکی از تنوع گونهای نسبتاً بالای انگلهای ماهی در این تالاب میباشد که در صورت عدم توجه به شرایط اکولوژیک تالاب میتواند در دراز مدت اثر منفی بر جمعیت ماهیان این اکوسیستم بگذارد.
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110036.html
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110036_c7eabe1f842af1371619e0b2176cfa5a.pdf
موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
2322-5998
21
1
2012
06
21
تاثیر عصاره سیر برفاکتورهای رشد و بازماندگی در پست لاروهای میگوی وانامی (Litopenaeus vannamei)
39
46
FA
مریم
جوادزاده
m_javadzadeh2011@yahoo.com
علیرضا
سالارزاده
reza1375bandar@yahoo.com
مازیار
یحیوی
maziar_yahyavi@yahoo.com
محمود
حافظیه
jhafezieh@yahoo.com
حامد
درویش پور
10.22092/isfj.2017.110037
تاثیر عصاره سیر بر فاکتورهای رشد و بازماندگی پست لاروهای یک روزه میگوی وانامی (Litopenaeus vannamei)، به مدت 12 روز مورد آزمایش قرار گرفت. آزمایش در 6 تیمار و هر کدام با سه تکرار صورت پذیرفت. پست لاروها با وزن متوسط 3/1میلیگرم، در تیمار شاهد با ناپلیوس آرتمیای غنی نشده و در سایر تیمارها با ناپلیوس آرتیمای غنی شده با عصاره سیر با غلظتهای 200، 400، 600، 800 و 1000 میلیگرم در لیتر تغذیه گردیدند. نتایج حاصل از بررسی نشان داد که در تمام تیمارها میانگین وزن و طول کل لاروها نسبت به تیمار شاهد اختلاف معنیداری داشتند. همچنین در بین تیمارها، تیمار دوم یعنی ناپلیوس آرتیمای غنی شده با غلظت 200 میلیگرم عصاره سیر در لیتر از میزان رشد، بازماندگی و طول مطلوبتری بترتیب (0062/0 میلیگرم، 6/81 درصد و 6/10 میلیمتر) در مقایسه با سایر تیمارهای غنی شده با عصاره سیر برخوردار بوده و اختلاف معنیداری با سایر تیمارها نشان داد. از نظر میزان بقاء نیز بعد از تیمار 2، تیمار 3 (غلظت 400 میلیگرم در لیتر عصاره سیر) و شاهد از درصد بالاتری نسبت به بقیه گروهها برخوردار بود و کمترین میزان بقا بترتیب در تیمارهای تغذیه شده با غلظتهای 600، 800 و 1000 میلیگرم در لیتر بدست آمد ولی فقط تیمار 2 از نظر بقاء نسبت به سایر تیمارها اختلاف معنیداری را نشان داد. نرخ رشد ویژه (specific growth rate) کلیه تیمارهای آزمایشی نسبت به تیمار شاهد اختلاف معنیداری داشتند و بین تیمارهای آزمایشی نیز تیمارهای 2 و 3 در مقایسه با سایر تیمارها از میزان نرخ رشد ویژه بالاتری برخوردار بودند.
گیاهان دارویی,آبزیپروری,تغذیه,میگو
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110037.html
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110037_b149a74dd9866aebf49e7757b616c077.pdf
موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
2322-5998
21
1
2012
06
21
پرورش توام میگوی وانامی (Litopenaeus vannamei) و ماهی تیلاپیا نیل (Oreochromis niloticus) در سیستم مدار بسته
47
64
FA
محمود
حافظیه
jhafezieh@yahoo.com
10.22092/isfj.2017.110038
سیستم مدار بسته در تکثیر و پرورش میگو با هدف کاهش مواد دفعی محیط کشت، یکی از استراتژیهایی است که میتواند به اقتصاد تولید کمک نماید. در این تحقیق، تاثیر نسبت تراکمهای مختلف ماهی تیلاپیای نیل (Oreochromis niloticus) و میگوی وانامی (Litopenaeus vannamei) بر رشد، ضریب تبدیل مواد مغذی نیتروژن و فسفر غذا – زیتوده و اقتصاد تولید در سیستم مدار بسته مورد مطالعه قرار گرفت. راندمان اقتصادی با توجه به میزان برداشت نهایی زیتوده میگو و تیلاپیا و محاسبه قیمت روز و هزینههای هر تیمار آزمایشی بدست آمد. آزمایشها در تانک با 6 تیمار، (T1) تیمار دارای فقط میگو با سیستم آب تعویضی، (T2) تیمار دارای فقط میگو با سیستم مدار بسته و (T3-T6) تیمارهای سوم تا ششم دارای تراکمهای مختلف تیلاپیا و میگو با نسبتهای ذخیرهسازی بترتیب 01/0، 025/0، 05/0 و 075/0 که در تمام تیمارها تعداد 40 میگو در هر مترمربع در نظر گرفته شد. میگوها فقط با غذای پلت تغذیه گردیدند و غذای خاصی برای تیلاپیا به سیستم اضافه نگردید. مدت زمان آزمایش برای میگو 8 هفته و برای ماهی 7 هفته در نظر گرفته شد. نرخ رشد و میزان تولید میگو در تیمار دوم به نسبت تیمارهای پنجم و ششم افزایش معنیداری نشان داد هر چند که با سایر تیمارها اختلافی نشان نداد. افزایش نرخ رشد تیلاپیا در تیمار سوم نسبت به سایر تیمارها معنیدار بود. ضریب تبدیل نیتروژن زیتوده کل (میگو– تیلاپیا) در تمام تیمارها بجز تیمار نخست افزایش معنیداری را نشان داد. که بین آنها، با افزایش نسبت تیلاپیا – میگو، افزایشی در این ضریب بدست آمد. ضریب تبدیل فسفر زیتوده کل (تیلاپیا – میگو) بترتیب در تیمار سوم تا ششم اختلاف افزایشی معنیداری با تیمارهای اول و دوم نشان داد. اقتصاد تولید در تیمار دوم و سپس تیمارهای سوم و چهارم افزایش معنیدار آماری را با سایر تیمارها نشان داد. کمترین بازده اقتصادی مربوط به تیمارهای پنجم و ششم و بیشترین آن در تیمار دوم بدست آمد. بطور کلی در کشت توام، افزایش تراکم تیلاپیا در تیمارها، تاثیر آماری مستقیمی بر بهبود نرخ تبدیل فسفر و تاثیر آماری معکوسی بر ضریب تبدیل نیتروژن و نرخ رشد میگو بجای خواهد گذاشت. با توجه به پارامترهای مطالعه شده، در سیستم کشت توام، با کاهش نسبت تراکمی تیلاپیا- میگو (نسبتهای 01/0 و 025/0) بدون تاثیر کاهنده بر نرخ رشد میگو، افزایش تاثیرگذاری در بهبود ضریب تبدیل نیتروژن بدست خواهد آمد.
آبزیپروری,رشد,ضریب تبدیل مواد غذایی,بازده اقتصادی
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110038.html
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110038_c31d20478124f0a78377224fb2f28d2a.pdf
موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
2322-5998
21
1
2012
06
21
تغییرات رشد و ترکیب اسیدهای آمینه لارو ماهی سفید(Rutilus frisii kutum) در طول دوره تکامل لاروی
65
78
FA
ندا
خسروی بختیاروندی
عبدالمحمد
عابدیان کناری
aabedian@modares.ac.ir
رجب محمد
نظری
چنگیز
مخدومی
10.22092/isfj.2017.110039
این تحقیق به منظور بررسی تغییرات رشد و پروفیل اسید آمینه لارو ماهی
سفید Rutilus frisii kutum در طول دوره تکامل لاروی
ماهی صورت گرفت. برای این منظور از لاروهای حاصل از تکثیر مولدین ماهی سفید در
مرکز تکثیر و پرورش ماهیان شهید رجائی ساری نمونهبرداری دورهای شد. نمونهبرداری در روزهای 7 ، 10، 15، 20، 25، 30، 35، 40 و 50 پس از تخمگشایی انجام گرفت. نتایج رشد نشان
داد که میانگین (± انحراف استاندارد) طول ماهی
سفید در روز اول و آخر پس از تخمگشایی بترتیب 02/0±47/8 و
41/0±34/35 میلیمتر و میانگین وزن (± انحراف
استاندارد) آن بترتیب 01/0±02/4 میلیگرم و 11/1±33/483 میلیگرم بود. بررسی تغییرات ترکیب اسیدهای آمینه
ماهی سفید در مراحل مختلف رشد و تکامل لاروی، از روز 7 تا روز 50 پس از تخمگشایی،
نشان داد که ترکیب اسید آمینههای لارو ماهی سفید تغییرات معنیداری را از
خود نشان میدهد. مقایسه ترکیب اسید آمینهی لارو ماهی سفید و روتیفر همبستگی قوی
و معنیداری را نشان میدهد، اما در مقایسه با روتیفر، ضریب همبستگی غذای خشک
بالاتر بود. این نتایج نشان دادند که
ظاهراً هیچ عدم تعادل عمده و مهمی در پروفیل اسید آمینههای ضروری جیرهی غذایی
لارو ماهی وجود نداشت با این وجود ضریب همبستگی پایینتر روتیفر نسبت به غذای خشک نشان
داد که روتیفر از نظر اسید آمینههای ضروری دارای توازن و تعادل کمتری بود. در طول این مطالعه اسید آمینههای
متیونین، لیزین، آرژنین، ترئونین و هیستیدین بعنوان اسیدهای آمینه محدود کننده ظاهر
شدند و بیشترین تفاوت بین ترکیب اسید آمینهی لارو و غذای مصرفی را از خود نشان
دادند.
آبزیپروری,تغذیه,جیره غذایی,ماهی سفید
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110039.html
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110039_510497aad59f9ca4dd5155bb72f9185d.pdf
موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
2322-5998
21
1
2012
06
21
بررسی تجمع زیستی جیوه کل در بافتهای عضله سفید، عضله قرمز و کبد ماهی کپور معمولی (Cyprinus carpio) دریاچه سد قشلاق سنندج
79
88
FA
مهدی
خوشناموند
شهرام
کبودوندپور
s.kaboodvandpour@uok.ac.ir
10.22092/isfj.2017.110040
مطالعهی کیفیت آب در سد قشلاق سنندج حاکی از غلظت بیش از حد مجاز جیوه در این منبع آبی بوده و از آنجائیکه این سد مهمترین منبع شیلاتی شهر سنندج است، احتمال آلوده بودن ماهی کپور معمولی به عنوان پر مصرف ترین ماهی منطقه به فلز جیوه مورد بررسی قرار گرفت. در این مطالعه برای اولین بار تجمع زیستی جیوه در بافت عضله قرمز بررسی و با جیوه موجود در عضله سفید و کبد ماهی مورد مقایسه قرار گرفت. تعداد 24 نمونه ماهی کپور معمولی در طول ماههای تیر تا آذر سال 1388، از دریاچه سد قشلاق سنندج صید گردید و غلظت جیوه کل تجمع یافته در بافتهای عضله سفید، عضله قرمز و کبد توسط دستگاه اندازهگیری شد. دامنهی مقادیر جیوه تجمع یافته در بافت های عضله سفید، عضله قرمز و کبد بترتیب بین (458-123)، (455-115) و (303- 107) برحسب نانوگرم در گرم وزن خشک بود. مقایسه غلظت جیوه کل تجمع یافته در بافت های مذکور نشاندهنده وجود اختلاف معنیداری بین این سه بافت بود. مقایسه تغییرات میانگینهای ماهانه جیوه تجمع یافته تنها در بافت کبد دارای اختلاف معنیدار بود. وزن ماهیهای صید شده در این تحقیق بین 1/330 تا 753 گرم متغیر بود. غلظت جیوه تجمع یافته در بافتهای عضله سفید و قرمز ماهیانی که وزن آنها بیشتر از 500 گرم بود، بالاتر از استاندارد EPA بود. بنابراین انجام مطالعات تکمیلی برای بررسی تأثیرات احتمالی مصرف این ماهی بر سلامت انسان ضروری به نظر می رسد.
فلزات سنگین,آلودگی,ماهیکپور معمولی
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110040.html
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110040_c4403921e4174e779ce36acbb048854d.pdf
موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
2322-5998
21
1
2012
06
21
تاثیر رنگدانه آستازانتین بر کارایی رشد، بازماندگی و تجمع رنگدانه در پست لارو میگوی پا سفید (Litopenaeus vannamei)
89
100
FA
بیژن
رجبی
bijan.rajabi@yahoo.com
علیرضا
سالارزاده
reza1375bandar@yahoo.com
مازیار
یحیوی
maziar_yahyavi@yahoo.com
سعید
مسندانی
محسن
نیرومند
10.22092/isfj.2017.110041
هدف از این تحقیق بررسی تاثیر رنگدانه آستازانتین بر کارایی رشد (افزایش وزن نسبی، نرخ رشد ویژه و وزن پایانی)، بازماندگی و تجمع رنگدانه آستازانتین در پست لارو میگوی پاسفید (Litopenaeus vannamei) میباشد. این مطالعه در مرکز توسعه آبزیان کلاهی در بهار 1390 انجام گردید. در این آزمایش پست لاروهای 8 روزه با متوسط (± انحراف استاندارد) وزن اولیه 6/1±3/5 میلیگرم بوسیله رژیم غذایی که حاوی سطوح مختلفی (0، 50، 100 و 200 میلیگرم در هر کیلوگرم از رژیم غذایی) از رنگدانه آستازانتین بود به مدت 30 روز مورد تغذیه قرار گرفتند. در میگوهای تغذیه شده با رژیم غذایی حاوی 50، 100 و 200 میلیگرم رنگدانه آستازانتین، کارایی رشد و بازماندگی بطور قابل ملاحظهای نسبت به گروه شاهد بالاتر بود. میزان تجمع رنگدانه در بدن پست لاروها به روش HPLC مورد سنجش قرار گرفت. تجزیه و تحلیل تجمع رنگدانه در بدن پست لاروها نشان داد که با افزایش میزان رنگدانه آستازانتین در رژیم غذایی کارایی رشد و بازماندگی در پست لاروها افزایش مییابد بطوریکه در پست لاروهای تغذیه شده با 200 میلیگرم رنگدانه، میانگین (± انحراف استاندارد) وزن پایانی (7/12±6/700 میلیگرم) و نرخ بازماندگی (5/1±82 درصد) نسبت به پست لاروهای گروه شاهد (وزن پایانی 9/28±2/484 میلیگرم و بازماندگی 5/4±7/54 درصد) بطور معنیداری بالاتر بود. از این رو با توجه به خواص تغذیهای رنگدانه آستازانتین و تاثیر مثبت آن بر رشد و بازماندگی، توصیه میگردد رژیم غذایی پست لارو میگوی پاسفید حداقل حاوی 100 میلیگرم رنگدانه آستازانتین در هر کیلوگرم از رژیم غذایی باشد.
تغذیه,آبزیپروری,رنگدانههای کاروتنوئیدی
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110041.html
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110041_160a40ce432a23959646b55bcfe3dfe6.pdf
موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
2322-5998
21
1
2012
06
21
بررسی مقایسهای ترکیبات مغذی و پروفیل اسیدهای آمینه در استخوان های ماهی ساردین پهلو طلایی (Sardinella gibossa)، کیلکای آنچوی (Clupeonella engrauliformis) و موتو ماهی (Stolephorus indicus)
101
112
FA
ندا
سرحدی
sarhadi_nd@yahoo.com
علی
معتمدزادگان
علی
طاهری
منصور
آزاد
10.22092/isfj.2017.110042
در تحقیق حاضر به بررسی ترکیبات تقریبی و پروفیل اسیدهای آمینه در استخوانهای ماهی ساردین پهلو طلایی (Sardinella gibossa)، کیلکای آنچوی (Clupeonella engrauliformis) و موتو ماهی (Stolephorus indicus) در فصل پاییز پرداخته شد. بالاترین میزان رطوبت و پروتئین در استخوان موتو ماهی و بالاترین میزان چربی و خاکستر در کیلکای آنچوی وجود داشت. موتو ماهی با ماهی کیلکا در تمامی فاکتورها اختلاف معنیداری را نشان داد. اختلاف معنی دار بین ساردین پهلو طلایی و دو گونه دیگر نیز دیده شد. در بررسی ماده خشک بدون چربی بیشترین نسبت خاکستر به پروتئین در کیلکای آنچوی دیده شد. اسیدهای آمینه کل در ماهی کیلکا و ساردین پهلو طلایی فاقد اختلاف معنیدار بود اما هر دو گونه با موتو ماهی اختلاف معنیداری داشتند. اسیدهای آمینه غیرضروری کل در ماهی کیلکا و موتو ماهی فاقد اختلاف معنیدار بود و کمترین میزان در ماهی ساردین پهلو طلایی مشاهده شد. کمترین میزان اسیدهای آمینه بازی در موتو ماهی و بیشترین میزان در ماهی ساردین پهلو طلایی بود. همچنین بیشترین میزان اسیدهای آمینه سولفوردار در کیلکا ماهی دیده شد که اختلاف معنیداری را با دو گونه دیگر مورد مطالعه نشان داد. در بررسی شاخص شیمیایی هیچ اسید آمینه ضروری در سه گونه ماهی کمبودی را در مقابسه با پروتئین مرجع نشان نداد. بر این اساس ترکیب استخوان هر سه گونه ماهی مورد مطالعه کیفیت خوبی را از نظر تغذیهای نشان میدهند اما در برخی از پارامترها ضعف دارند. بهترین ترکیب مشاهده شده در ساردین پهلو طلایی بوده و کیلکای آنچوی و موتو ماهی در جایگاه بعدی هستند. درنتیجه به نظر میرسد استفاده از پودر استخوان این ماهیان بعنوان مکمل غذایی در صنایع غذایی توجیهپذیر باشد.
ترکیبات آلی,تغذیه,مکمل غذایی,شاخص شیمیایی
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110042.html
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110042_1bea8f08069e6ffdd017d4d1091cd556.pdf
موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
2322-5998
21
1
2012
06
21
بررسی اثرات پربیوتیک الیگوفروکتوز بر برخی شاخصهای رشد، بازماندگی، کیفیت لاشه و مقاوت در برابر تنش شوری بچه ماهی نورس کلمه (Rutilus rutilus)
113
121
FA
نرگس
سلیمانی
soleimani_n@yahoo.com
سید حسین
حسینی فر
hoseinifar@ut.ac.it
محسن
براتی
زهره
حسن آبادی
10.22092/isfj.2017.110043
در این تحقیق اثرات پربیوتیک الیگوفروکتوز بر شاخصهای رشد، بازماندگی، ترکیب لاشه و مقاوت در برابر تنش شوری بچه ماهیان نورس کلمه (Rutilu rutilus) بررسی شد. بچه ماهیها با میانگین (± انحراف استاندارد) وزنی 03/0±67/0 گرم از استخرهای مرکز سیجوال استان گلستان تأمین و با تراکم 100 عدد در تشتهایی با حجم تقریبی60 لیتر ذخیرهسازی و پس از سازگاری، به مدت 7 هفته با جیرههای آزمایشی حاوی 0 (شاهد)، 1، 2 و 3 درصد پربیوتیک الیگوفروکتوز تغذیه شدند (4 تیمار و 3 تکرار). در انتهای (هفته هفتم) دوره شاخصهای رشد (وزن نهایی، افزایش وزن بدن، نرخ رشد ویژه، فاکتور وضعیت)، بازماندگی، ترکیب شیمیایی لاشه (رطوبت، خاکستر، چربی، پروتئین خام) و همچنین مقاومت بچه ماهیها در برابر تنش شوری بررسی شد. نتایج بدست آمده نشان داد بچه ماهیان تغذیه شده با پربیوتیک وضعیت بهتری از نظر شاخصهای رشد شامل وزن نهایی، نرخ رشد ویژه بیشتر، فاکتور وضعیت بهتر و ضریب تبدیل غذایی کمتری در مقایسه با تیمار شاهد داشتند. وزن نهایی و نرخ رشد ویژه در بچه ماهیهای تیمار 2 درصد الیگوفروکتوز بطور معنیداری بیشتر از تیمار 1 درصد الیگوفروکتوز و شاهد بود. از نظر میزان افزایش وزن و شاخص وضعیت تفاوتی بین تیمارهای پربیوتیکی مشاهده نشد. بررسی ترکیب شیمیایی لاشه تفاوت معنیداری بین تیمارها نشان نداد. پربیوتیک بطور چشمگیری مقاومت بچه ماهیهای کلمه را در برابر تنش شوری افزایش داد و بیشترین میزان بازماندگی در تیمار الیگوفروکتوز 3 درصد مشاهده شد.
مکمل غذایی,جیره غذایی,تغذیه,آبزیپروری
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110043.html
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110043_bc4743919add4d908ead453f1c3a926e.pdf
موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
2322-5998
21
1
2012
06
21
پرورش سیکلوپئید پاروپای Metacyclops gracilis تغذیه شده با جلبک سبز Scenedesmus quadricauda در سطوح مختلف اکسیژن محلول
123
132
FA
امیدوار
فرهادیان
farhadyo@yahoo.com
10.22092/isfj.2017.110044
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110044.html
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110044_9d57a169561881d6ba1bc37f6a7a1d0e.pdf
موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
2322-5998
21
1
2012
06
21
نقش تغذیه ای نوکلئوتید بر منابع انرژی بدن و عملکرد رشد ماهی کپور معمولی (Cyprinus carpio)
133
146
FA
بهرام
فلاحتکار
falahatkar@guilan.ac.ir
حسام الدین
عبدی
نعمت اله
محمودی
10.22092/isfj.2017.110045
با توجه به اثرات نوکلئوتید جیره بر رشد و متابولیسم، این مطالعه با هدف تعیین اثر سطوح مختلف این ماده غذایی بر منابع انرژی بدن و عملکرد رشد بچه ماهی کپور معمولی (Cyprinus carpio) (انجام پذیرفت. بچه ماهیان کپور با میانگین (انجراف استاندارد) وزن 2/0±5/7 گرم با 5 سطح نوکلئوتید جیره شامل مقادیر صفر، 1/0، 2/0، 3/0و 4/0 درصد به مدت 8 هفته در مخازن پرورشی مورد تغذیه قرار گرفتند. غذادهی 5 بار در روز در حد سیری ماهیان صورت گرفت. پس از طی 56 روز، نتایج نشان داد با اینکه سطح 2/0 درصد بیشترین میزان رشد را از نظر وزن و طول نشان داد اما در خصوص سایر شاخصهای اندازهگیری شده مانند درصد افزایش وزن، نرخ رشد ویژه و ضریب تبدیل غذایی، اختلافات حاصله معنیدار نبودند. آنالیز بیوشیمیایی نمونههای سرم و تجزیه لاشه نشان داد برخی شاخصهای بیوشیمی ماهی تحت تأثیر تغذیه با سطوح مختلف نوکلئوتید قرار گرفته و در مورد منابع تامین انرژی شامل: گلوکز، تری اسیل گلیسرول، پروتئین کل و آلبومین سرم اختلاف معنیداری مشاهده نشده اما کلسترول و چربی لاشه اختلاف معنیداری را نشان داد. نتایج این تحقیق بیان کننده اثر مثبت نوکلئوتید جیره بر سنتز منابع انرژی و عملکرد رشد ماهی کپور معمولی بوده و با اینکه قابلیت سنتز این ماده در بدن وجود دارد اما سطح 2/0 درصد آن در جیره اثرات مثبتی بر رشد و برخی از شاخصهای بیوشیمیایی گذاشت
تغذیه,گلوکز,چربی,رشد,کپور معمولی
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110045.html
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110045_28e97348ecf85bb5f35413fd2af7234f.pdf
موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
2322-5998
21
1
2012
06
21
بررسی کمی فلزات سنگین در بافت عضله، کبد و آبشش ماهی کفشک (Euryglossa orientalis) در آبهای شمال خلیج فارس
147
160
FA
علی
صدوق نیری
ali_sadough@yahoo.com
محمد تقی
رونق
رضوان
احمدی
10.22092/isfj.2017.110046
آلودگی,ماهیان کفزی,سواحل خوزستان,سواحل بوشهر,خلیج فارس
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110046.html
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110046_0a4a0e2d4d84da2b4548b09b481b2dab.pdf
موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
2322-5998
21
1
2012
06
21
مقایسه کارایی تله مخروطی و تور گوشگیر ثابت برای صید ماهیان استخوانی تالاب انزلی
161
170
FA
غضنفر
مرادی نسب
moradinasab88@yahoo.com
رسول
قربانی
سید یوسف
پیغمبری
sypaighambari@yahoo.com
علی اصغر
خانی پور
aakhanipour@yahoo.com
10.22092/isfj.2017.110047
در حال حاضر صیادان تالاب انزلی برای صید ماهیان استخوانی از تور گوشگیر ثابت استفاده مینمایند. این تحقیق با هدف مقایسه CPUE (صید به ازای واحد تلاش)، ترکیب گونه ای، فراوانی طولی و میزان آسیبپذیری ماهیان استخوانی تالاب انزلی با دو روش تور گوشگیر ثابت و تله مخروطی به مدت 5 ماه از آبان تا اسفند 1389 در تالاب انزلی صورت پذیرفت. برای این منظور 10 رشته تور گوشگیر ثابت و 10 دستگاه تله مخروطی مستقر گردید. میزان میانگین (± انحراف استاندارد) CPUE هر رشته تور گوشگیر ثابت 03/0±17/0 و هر دستگاه تله مخروطی 07/0±26/0 کیلوگرم در 24 ساعت بدست آمد که اختلاف معنیدار بود. همچنین میزان آن برای هر 100 مترمربع از تور گوشگیر ثابت و تله مخروطی بترتیب 28/0±36/1 و 54/0±14/2 کیلوگرم در 24 ساعت محاسبه گردید که اختلاف معنیدار بود. بیشترین فراوانی نسبی (درصد) ماهیان صید شده برای تور گوشگیر ثابت، ماهی کاراس با 38 درصد و برای تله مخروطی، اردک ماهی با 65 درصد تعیین گردید. ماهیان صید شده در تلههای مخروطی از نظر ترکیب گونهای با دامنه تغییرات کمتر ولی از نظر فراوانی طولی و وزنی با دامنه تغییرات بیشتری نسبت به تورهای گوشگیر ثابت بودند. میزان صدمات وارده به ماهی صید شده در تلههای مخروطی در مقایسه با تورهای گوشگیر ثابت، کمتر و مدت زمان ماندگاری یا زنده بودن ماهی در آن بیشتر بود. نتایج این بررسی نشان داد که استفاده از تله مخروطی به جای تور گوشگیر ثابت از نظر میزان صید، بازارپسندی و در نتیجه ارزش ریالی برای صیادان تالاب انزلی مقرون به صرفهتر خواهد بود و با بکارگیری این ابزار صید بر میزان درآمد آنان افزوده گردیده و همچنین آسیب کمتری به محیط زیست تالاب وارد میگردد.
تلاش صید,ترکیب گونهای,فراوانی طولی,صیادی,دریای خزر
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110047.html
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110047_2670c77e14fa324c5b481a18ee88cd39.pdf
موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
2322-5998
21
1
2012
06
21
یافته علمی کوتاه: معرفی شکم پایان خانواده Cypraeidae در ناحیه بین جزر و مدی سواحل جنوبی جزیره قشم،خلیج فارس
171
174
FA
فاطمه
امینی یکتا
fateme.yekta@gmail.com
آریا
اشجع اردلان
a_ashjaardalan@yahoo.com
محمد رضا
شکری
shokri.m@gmail.com
10.22092/isfj.2017.110048
نرمتنان,Cypraea,تنوع زیستی,جزیره قشم,خلیج فارس
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110048.html
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110048_a930e41aa43e385d81f3efbacdbc39e8.pdf
موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
2322-5998
21
1
2012
06
21
یافته علمی کوتاه: بررسی تغییرات فصلی اسیدهای چرب در نرمتن Nerita textiles در مناطق جزر و مدی خلیج چابهار (دریای عمان)
175
180
FA
نوشین
سجادی
noshinsadgadi@yahoo.com
پیمان
اقتصادی
کاظم
درویش بسطامی
10.22092/isfj.2017.110049
Nerita textiles,اسید چرب,خلیج چابهار,دریای عمان
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110049.html
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110049_44ed104b6fd31efb883ea8b0394a9b1b.pdf