موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
2322-5998
25
2
2016
06
21
مقایسه میزان شیوع، میانگین شدت آلودگی و فراوانی انگل های پریاخته ماهی شوریده Otolithes ruber (Osteichthyes: Sciaenidae) در استانهای خوزستان، هرمزگان و سیستان و بلوچستان
1
15
FA
مریم
خوش اقبال
جمیله
پازوکی
pazooki2001@yahoo.com
محمدرضا
شکری
10.22092/isfj.2017.110235
این تحقیق به منظور مقایسه و بررسی انگل های پریاخته ماهی شوریده در آب های خلیج فارس و دریای عمان انجام شد. در مجموع 318 عدد ماهی به صورت فصلی توسط تور گوشگیر، ترال کف و قلاب از تابستان 92 تا بهار 93 از سه استان خوزستان، هرمزگان و سیستان و بلوچستان صید شدند. نمونه ها بلافاصله منجمد شده و به آزمایشگاه منتقل شدند پس از اندازه گیری طول و وزن، بررسی های انگل شناسی بر روی اندامهای داخلی و خارجی ماهیان انجام شد. در مجموع 20 گونه ی متفاوت انگلی در ماهی شوریده در مناطق مذکور مشاهده شد که برخی از انگل ها در هر سه منطقه و برخی تنها در یک یا دو منطقه حضور داشتند. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که انگل های منوژن و دیژن بیشترین فراوانی را در سه منطقه به خود اختصاص دادند و سایر گروه های انگلی درصدهای کمتری را در هر منطقه داشتند. نتایج حاصل از بررسی های آماری نشان داد که اختلاف معنی داری بین فراوانی انگل ها در فصول مختلف وجود دارد. همچنین اختلاف معنی داری بین جنس های نر و ماده و فراوانی انگل های دیژن در خوزستان، منوژن و سستود در هرمزگان و نماتود در سیستان و بلوچستان وجود داشت. فراوانی انگل ها بستگی به شرایط محیطی و حضور میزبان واسطه آنها دارد که احتمال دارد این فاکتورها در سه منطقه متفاوت باشند.
خلیج فارس,دریای عمان,کرم های پهن,آکانتوسفال,نماتود,سخت پوستان
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110235.html
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110235_494f0cb704ee49fff749f53a896256b0.pdf
موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
2322-5998
25
2
2016
06
21
مطالعه تأثیر باکتری ویسلا سیبریا( Weissella cibaria) بر فاکتورهای رشد در تاسماهی سیبری (Acipenser baerii)
17
27
FA
سیده مرضیه
هاشمی مفرد
marziyehashemimofrad@yahoo.com
مسعود
ستاری
msattari@guilan.ac.ir
مجید رضا
خوش خلق
علیرضا
شناور ماسوله
asmasouleh@yahoo.com
علیرضا
عباسعلی زاده
10.22092/isfj.2017.110236
مطالعه حاضر به منظور بررسی اثرباکتری ویسلا سیبریا (Weissella cibaria) به عنوان یک پروبیوتیک بر روی فاکتورهای رشد تاسماهی سیبری (Acipenser baerii) انجام شد. این ماهی با میانگین وزنی 04/0±55/ 143 گرم در 4 تیمارهر یک با سه تکرار در 12 مخزن فایبر گلاس به مدت 60 روز (تیر، مرداد و شهریور) در معرض تیمارهایآزمایشی شامل: 2/0 گرم پروبیوتیک با دوز CFU/g107 برای تیمار اول (TA)،2 گرم پروبیوتیک با دوز CFU/g 108 برای تیمار دوم (TB)،20 گرم پروبیوتیک با دوز CFU/g 109 برای تیمار سوم (TC) و جیره بدون پروبیوتیک به عنوان تیمار شاهد (C) قرار گرفت و در پایان آزمایش ضمن اندازه گیری برخی شاخص های رشد به تجزیه و تحلیل آماری میانگین ها (ANOVA one- way- 95% )پرداخته شد. گرچه همه تیمارهایی که پروبیوتیک مصرف کردند با افزایش معنی داری در پارامترهایضریب رشد ویژه (SGR)، ضریب تبدیل غذایی (FCR)، بازده مصرف پروتئین (PER)، درصد افزایش وزن بدن (BWI) نسبت به گروه شاهد مواجه شدند(P<0.05)، اما شاخص کیفیت (CF) تغییر آماری بین تیمارها و شاهد نشان نداد (P>0.05). بنابراین استفاده از این نوعپروبیوتیک می تواند در بهبود پارامترهای رشد تاسماهی سیبری مؤثر واقع شود.
تاسماهی سیبری,پروبیوتیک,رشد,ویسلا سیبریا
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110236.html
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110236_af26198fe1fc52ec38d3c948ae502ff7.pdf
موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
2322-5998
25
2
2016
06
21
بررسی نانو ریزپوشانی اسیدچرب امگا-3 به وسیله ژلاتین ماهی و صمغ عربی با استفاده از روش کواسرواسیون
29
42
FA
سیدعلی
جعفرپور
a.jafarpour@sanru.ac.ir
رحیمه
اصفهانی
سید مهدی
جعفری
10.22092/isfj.2017.110237
هدف این پژوهش بهینه سازی نانو ریزپوشانی اسیدهای چرب امگا-3 با استفاده از روش کوآسرواسیون مرکب با روش سطح پاسخ (RSM) در قالب طرح مرکب مرکزی (CCD) بود، لذا نانو ذرات حاوی امگا-3 توسط دیواره ژلاتین پوست ماهی قزل آلای رنگین کمان و صمغ عربی با استفاده از روش کواسرواسیون مرکب تولید شدند. این روش قابلیت منحصر بفرد جداسازی الکترواستاتیکی فازهای مایع-مایع بر اساس تجمیع ماکرویون های با بار مخالف را دارد. تأثیر سه متغیر مستقل غلظت ژلاتین ماهی (۳۳ تا ۶۶ درصد)، غلظت اسید چرب امگا-3 (۱۰ تا ۳۰ درصد) و سرعت هموژنایزر (در سه سطح rpm 10000، rpm 15000و rpm 20000) بر متغیرهای وابسته از قبیل اندازه ذرات، میزان روغن سطحی، روغن کپسوله شده و کارآیی ریزپوشانی، بررسی شد. بر اساس نتایج بدست آمده سرعت هموژنایزر بیشترین تأثیر را بر اندازه ذرات داشت (01/0>p). همچنین تیمارهایی که در آنها اسیدهای چرب امگا-3 بیشتری استفاده شده، در مقایسه با تیمارهای با امگا-3 کمتر، از روغن سطحی نانو ذرات بیشتری برخوردارند . پودرهای تولیدشده کارآیی ریزپوشانی در حدود ۷۴/۶۹ الی ۴۱/۹۸ درصد دارند. بنابراین پیشنهاد می گردد به منظور نانوریزپوشانی اسیدچرب امگا-3 از مقادیر ۳۳% ژلاتین ماهی ، 30% اسید چرب امگا-۳ و سرعت هموژنایزر با rpm 20000 استفاده گردد.
اسید چرب امگا-3,ریزپوشانی,ژلاتین ماهی,کواسرواسیون,نانوکپسول
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110237.html
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110237_1c3a12a1b11b0bd320a904c7a3b3fd0a.pdf
موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
2322-5998
25
2
2016
06
21
بررسی تغییرات و پایداری اسیدهای چرب چندغیراشباع (PUFA) و ضریب پلی ان (Polyen Index) در برگر تلفیقی ماهی کیلکا - کپور نقره ای طی نگهداری در سردخانه در دمای 18- درجه سانتیگراد
43
50
FA
علی اصغر
خانی پور
aakhanipour@yahoo.com
فاطمه
مرادیان سرخی
یاسمن
فهیم دژبان
dr.fahim79@yahoo.com
10.22092/isfj.2017.110238
فرآورده غذایی برگر از شاخص ترین فرآورده های خمیری از گوشت ماهی و گوشت قرمز محسوب میگردد . در حال حاضر برگر از زایدات و گوشت قرمز با کیفیت های متفاوت در کشور تولید و عرضه شده که از ارزش غذایی چندانی برخوردار نمیباشد . استفاده از گوشت ماهی به عنوان جایگزین گوشت قرمز با ایجاد تنوع غذایی ، بالا بردن کیفیت ارزش غذایی و ایجاد قابلیت مصرف برای تمام مردم با کاهش قیمت از مهمترین اهداف این تحقیق است . همچنین استفاده تلفیقی از گوشت یک گونه ماهی دریایی مانند ماهی کیلکای دریای خزر بهمراه یک گونه پرورشی مثل ماهی کپور نقره ای باعث بالا بردن شاخص اسیدهای چرب غیر اشباع و اسیدهای آمینه در محصول نهایی می شود . در این تحقیق اثرات جایگزینی درصدهای مختلفی از گوشت ماهی کیلکا بجای گوشت ماهی کپور نقره ای در تولید صنعتی برگر تلفیقی ماهی و اثر آن بر روی میزان پذیرش و همچنین تغییرات اسیدهای چرب چندغیر اشباع و ضریب پلی ان در طی 5 ماه مورد بررسی قرار گرفته و بهترین تیمار انتخاب و معرفی گردید . بدین منظور چهار تیمار برگر ماهی شامل تیمار (شاهد) : ترکیب برگرماهی با 100 درصدگوشت کپورنقره ای ، تیمار1: ترکیب برگرماهی با 100درصدگوشت کلیکا ، تیمار2: ترکیب برگرماهی با 75 درصدگوشت کلیکا و 25 درصدگوشت کپورنقره ای و تیمار 3: ترکیب برگرماهی با 50 درصدگوشت کلیکا و 50 درصد گوشت کپورنقره ای با بررسی اولیه میزان پذیرش انتخاب شد . پس از اضافه کردن سایر افزودنی های مجاز طبیعی به نسبت درصدهای ، آرد سوخاری 5/6 ، پیاز 6 ، سویا 5 ، رب 25/3 ، آبلیمو 15/0 ، پودر سیر و تخم مرغ 1/2 و ادویه و نمک 5/1 به کلیه تیمارها و عبور از خط تولید در شرایط مشابه برای کلیه تیمارها ، برگرها پخته ، منجمد و پس از بسته بندی در سرخانه به مدت 5 ماه نگهداری و تیمارها برای ارزیابی به صورت ماهانه نمونه برداری و مورد آزمایش قرار گرفتند. براساس آزمون های آماری تیمار 3 با50 درصدگوشت ماهی کیلکا و50 درصدگوشت ماهی کپور نقره ای نسبت به سایر تیمارها از نظر حفظ ارزش غذایی ارجعیت داشته و نسبت به تیمار شاهد با 100 درصد گوشت ماهی کپور نقره ای اختلاف معنی دار دارد(P<0.05). با توجه به اهداف این طرح که تلفیق گوشت ماهی کیلکا و ماهی کپور نقره ای در تهیه برگر تلفیقی به منظور افزایش ارزش غذایی و اقتصادی تر شدن محصول نهایی بوده است نتایج بدست آمده از بررسی روند ضریب پلی ان نیزدرطی 5 ماه نگهداری محصول در دمای 18- درجه سانتیگراد نشان دهنده این واقعیت است که هر چند در تمام تیمارها شاهد کاهش ارزش غذایی در فرآیند حرارتی پخت و نگهداری بصورت منجمد در سردخانه بوده ولی از نظر پایداری اسید های چرب چند غیر اشباع در پایان دوره کلیه تیمارها ارزش غذایی خود را حفظ نموده و مورد پذیرش بوده اند.
برگر تلفیقی,ماهی کیلکا,ماهی کپور نقره ای,ضریب پلی ان,اسیدچرب چندغیراشباع,امگا3,امگا6
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110238.html
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110238_2026188e77cc504a8fd542881530f47c.pdf
موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
2322-5998
25
2
2016
06
21
فعالیت آنزیمهای گوارشی و شاخصهای رشد و تغذیه ماهی قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss) تغذیه شده با جیرههای غذایی حاوی نانوذره نیکل و سیلیمارین
51
67
FA
نینا
نازدار
احمد
ایمانی
a.imani@urmia.ac.ir
فرزانه
نوری
کوروش
سروی مغانلو
10.22092/isfj.2017.110239
توسعه سریع و افزایش روز افزون استفاده از نانو ذرات موجب نگرانیهایی در زمینه احتمال ورود این مواد به محیطهای آبی و بروز مسمومیت در آبزیان شده است. هدف مطالعه حاضر ارزیابی تجویز خوراکی ترکیب حفاظت کننده سیلیمارین به منظور مقابله با اثرات سمی نانوذره اکسید نیکل با تأکید بر فاکتورهای رشد و فعالیت آنزیمهای گوارشی ماهی قزل آلای رنگین کمان میباشد. برای این منظور تعداد 1200 قطعه ماهی (01/0±83/3 گرم) در هشت تیمار آزمایشی شامل تیمار شاهد و هفت تیمار دیگر بصورت ترکیبی از مقادیر مختلف نانوذره اکسید نیکل (0، 100 و 500 میلیگرم در هر کیلوگرم غذا) و سیلیمارین (0 و 1 گرم در هر کیلوگرم غذا) در ماههای اول و دوم آزمایش تقسیم گردیدند. هر تیمار در سه تکرار انجام شد و آزمایش به مدت 60 روز ادامه یافت. یافتهها نشان داد که بیشترین میزان فعالیت آنزیم آمیلاز مربوط به تیمار 6 (00/1± 56/16)، (فاقد نانوذره اکسید نیکل و حاوی 1 گرم سیلیمارین- 500 میلیگرم نانوذره اکسید نیکل و به همراه 1 گرم سیلیمارین) بود که با تیمارهای 5 (فاقد نانوذره اکسید نیکل و حاوی 1 گرم سیلیمارین - حاوی 100 میلیگرم نانوذره اکسید نیکل و 1 گرم سیلیمارین)، 7 (100 میلیگرم نانوذره اکسید نیکل و فاقد سیلیمارین - 100 میلیگرم نانوذره اکسید نیکل و فاقد سیلیمارین) و 8 (500 میلیگرم نانوذره اکسید نیکل و فاقد سیلیمارین- 500 میلیگرم نانوذره اکسید نیکل و فاقد سیلیمارین) اختلاف معنیدار داشت (05/0P≤). بیشترین فعالیت آنزیم آلکالین پروتئاز مربوط به تیمار1 (05/0± 54/0)، (فاقد نانوذره اکسید نیکل و سیلیمارین- فاقد نانوذره اکسید نیکل و سیلیمارین) بود که با تیمارهای 7 و 8 اختلاف معنیدار داشت (05/0P≤). بیشترین میزان فعالیت آنزیم لیپاز مربوط به تیمار 4 (500 میلی گرم نانوذره اکسید نیکل و حاوی 1 گرم سیلیمارین- فاقد نانوذره و حاوی 1 گرم سیلیمارین) (04/0±03/1) بود که با اکثر تیمارها اختلاف معنیدار داشت (05/0P≤). حضور همزمان سیلیمارین و نانوذره در جیره غذایی تیمارهای 3 (حاوی 100 میلیگرم نانوذره اکسید نیکل و 1 گرم سیلیمارین- فاقد نانوذره اکسید نیکل و حاوی 1 گرم سیلیمارین)، 4، 5 و 6 موجب افزایش فعالیت آنزیمهای گوارشی در مقایسه با تیمارهای 7 و 8 گردید. همچنین در مطالعه حاضر وجود سیلیمارین، نانوذره اکسید نیکل و همچنین استفاده همزمان سیلیمارین و نانوذره اکسید نیکل اثری بر شاخصهای رشد و ضریب تبدیل غذایی تیمارهای مختلف نداشت (05/0P>). البته به نظر میرسد در صورت افزایش مدت زمان رویارویی با نانوذره و سیلیمارین، امکان تغییر شاخصهای رشد و کارآیی تغذیه وجود دارد که نیازمند بررسی بیشتری است.
آنزیمهای گوارشی,شاخصهای رشد,نانوذره اکسید نیکل,سیلیمارین,Oncorhynchus mykiss
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110239.html
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110239_cc030b43456ef4ab0a0469c2e1ae9399.pdf
موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
2322-5998
25
2
2016
06
21
ارزیابی فعالیت آنتی اکسیدانی پپتید های تخلیص شده از هیدورلیز روتیفر Brachionus plicatilis
69
78
FA
کوثر
خفایی زاده
نسرین
سخایی
nsakhaee@yahoo.com
بابک
دوست شناس
babakdoust@yahoo.com
کمال
غانمی
حسین
ذوالقرنین
zolgharnein@kmsu.ac.ir
10.22092/isfj.2017.110240
روتیفرها گروه مهمی از زئوپلانکتون های اکوسیستم های آبی را تشکیل داده و دارای مقادیر نسبتاً زیادی از اسیدهای چرب غیر اشباع، پروتئینها و پپتیدها می باشند. روتیفر ها از جملهBrachionus plicatilis به عنوان یکی از منابع مهم غذای زنده لارو ماهیان دریایی در آبزی پروری محسوب میشوند. هدف این مطالعه ارزیابی فعالیت آنتی اکسیدانی پپتیدهای تخلیص شده از روتیفر B. plicatilis می باشد. در این پژوهش، پپتیدهای آنتیاکسیدانی از این روتیفر به وسیله آنزیمهایαChymotrypsin , Papain, Neutrase, Pepsin, Trypsin و Alcalase هیدرولیز شدند و با استفاده از فعالیت مهارکنندگی رادیکال آزاد دی فنیل پیکریل هیدرازیل (DPPH ) مورد ارزیابی قرار گرفتند. همچنین، با استفاده از روش کروماتوگرافی متوالی جداسازی و خالص سازی شدند. نتایج نشان داد که پپتید هیدرولیز شده با پپسین در مقایسه با دیگر هیدرولیزها، بالاترین فعالیت آنتیاکسیدانی را دارد. فعالیت مهارکنندگی هیدرولیز پپسین 58% در 015/0 میلی مولارDPPH مورد ارزیابی قرار گرفت. در نهایت، هیدرولیز پپسین به ترتیب با استفاده از روشهای کروماتوگرافی متوالی شامل ژل فیلتراسیون کروماتوگرافی (سفادکس G-250) و فاز معکوس مایع کروماتوگرافی با کارایی بالا (HPLC) روی ستون Eurospher C18 (mm6/4 ×250) جداسازی و خالص سازی شدند. نتایج این تحقیق نشان داد که هیدرولیزهای گونه ی B. plicatilis دارای فعالیت آنتی اکسیدانی چشمگیری بوده و امکان استفاده از آن به عنوان مکمل در مواد غذایی قابل بررسی می باشد.
روتیفر,DPPH,پپتیدهای آنتی اکسیدانی,آنزیمهای هیدرولیزی,پپسین
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110240.html
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110240_c849a29426dcee7c23ddb78dab4cb9e3.pdf
موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
2322-5998
25
2
2016
06
21
فعالیت آنزیم های گوارشی روده تحت تأثیر نسبت های مختلف مکمل های غذایی متیونین و لیزین در جیره غذایی ماهی جوان صبیتی (Sparidentex hasta)
79
93
FA
رضوان
موحدیان
محمد
ذاکری
zakeri.mhd@gmail.com
پریتا
کوچنین
سید محمد
موسوی
احمد
تقوی مقدم
10.22092/isfj.2017.110241
این تحقیق با هدف مطالعه اثرات نسبتهای مختلف مکملهای غذایی متیونین و لیزین بر فعالیت آنزیمهای گوارشی روده در ماهی جوان صبیتی (Sparidentex hasta) طراحی و اجرا گردید. ۱۸۰ قطعه ماهی جوان صبیتی با میانگین وزنی 4/1± 38/31 گرم در ۱۸ تانک پلی اتیلنی 300 لیتری با تراکم یکسان در هر تانک (10 عدد ماهی در هر تانک) توزیع گردید. ماهیان با 6 جیره غذایی آزمایشی با نسبتهای مختلف متیونین به لیزین شامل تیمار فاقد متیونین و لیزین (گروه شاهد)، تیمار 1 حاوی100% متیونین، تیمار 2 حاوی 75% متیونین و 25% لیزین، تیمار 3 حاوی 50% متیونین و 50% لیزین، تیمار 4 حاوی 25% متیونین و 75% لیزین، تیمار 5 حاوی100% لیزین در حد 2 درصد وزن خشک جیره غذایی، به مدت 8 هفته و در حد سیری به روش دستی تغذیه شدند. در پایان دوره آزمایش، آنزیمهای گوارشی تریپسین، کیموتریپسین، آلکالینفسفاتاز، پروتئاز کل، لیپاز و آلفاآمیلاز مورد اندازهگیری قرار گرفتند. نتایج به دست آمده از این مطالعه نشان داد که استفاده از نسبتهای مختلف مکملهای اسیدآمینهای متیونین و لیزین بر فعالیت آنزیمهای گوارشی تریپسین، کیموتریپسین، آلکالینفسفاتاز و لیپاز به طور معنادار تأثیر گذاشت (05/0P<). آنزیمهای تریپسین و کیموتریپسین با افزایش میزان لیزین در جیره غذایی روند افزایشی را داشتند، بطوریکه تیمار 5 بیشترین فعالیت این آنزیمها را نشان داد. در حالیکه فعالیت آنزیم آلکالینفسفاتاز در تیمارهایی با مقادیر بیشتر اسیدآمینه متیونین در جیره غذایی، میزان بالاتری داشت (تیمار 2). افزایش اسیدآمینه لیزین در جیره غذایی سبب کاهش فعالیت آنزیم لیپاز گردید. سنجش میزان فعالیت آنزیمهای آلفاآمیلاز و پروتئاز کل، تفاوت معناداری را نشان نداد. همچنین با توجه به حد متعادلتر مکملهای اسیدآمینهای متیونین و لیزین در تیمار 2، میتوان جیره غذایی با نسبت 75 درصد مکمل اسید آمینه متیونین و 25 درصد لیزین را مطابق نیاز این گونه معرفی نمود.
متیونین,لیزین,آنزیم های گوارشی,ماهی جوان صبیتی
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110241.html
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110241_576ad96c3aafc523d7d8cb8e957e354b.pdf
موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
2322-5998
25
2
2016
06
21
شناسایی دو گونه از مارسانان (Ophiuroidea) منطقه بین جزر و مدی خلیج چابهار از سواحل دریای عمان
95
105
FA
گیلان
عطاران فریمان
دانشگاه دریانوردی و علوم دریایی
gilan.attaran@gmail.com
آزاده
بیک مرادی
دانشگاه دریانوردی و علوم دریایی
azadehbeygmoradi@gmail.com
حسن
زاده عباس شاه آبادی
دانشگاه دریانوردی
zadabbas118@gmail.com
10.22092/isfj.2017.110242
رده مارسانان متعلق به شاخه خارپوستان از فراوان ترین جانوران ساحلی با بیش از 2000 گونه می باشند که در هر محیطی از قطب تا استوا و هر عمقی پراکنش دارند. شناسایی مارسانان به دلیل شباهت های ریخت شناسی مشکل می باشد. این پژوهش به منظور شناسایی و بررسی ریخت شناسی گونه های مارسان موجود در خلیج چابهار صورت گرفت. جمع آوری نمونه ها در آبان 1392 از منطقه بین جزر و مدی سواحل سنگی - قلوه سنگی ساحل بندر تیس واقع در غرب چابهار انجام شد. نمونه ها در آزمایشگاه بر اساس شاخص های شناسایی موجود در کلید شناسایی خارپوستان از جمله قسمت پشتی و شکمی دیسک و بازو بررسی شدند. نتایج نشان داد که مارسانان شناسایی شده گونه های Ophiothrix savgnyi و Macrophiothrix elongata متعلق به خانواده Ophiotrichidae می باشند
ریخت شناسی,مارسانان,خلیج چابهار,Macrophiothrix elongata,Ophiothrix savignyi
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110242.html
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110242_ddee4c8abc30835a52dc0348758c8613.pdf
موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
2322-5998
25
2
2016
06
21
اثرات هیستوپاتولوژیک کلرید کادمیوم بر بافت کبد و آبشش ماهی نازک Chondrostoma regium
107
117
FA
فاطمه
پیکان حیرتی
صنعتی اصفهان
fheyrati@cc.iut.ac.ir
مهتاب
خلجی
صنعتی اصفهان
mahtabkhalaji24@gmail.com
مسعود
زنگنه
صنعتی اصفهان
masoud.z667@gmail.com
نصرالله
محبوبی صوفیانی
صنعتی اصفهان
soofiani@cc.iut.ac.ir
سالار
درافشان
صنعتی اصفهان
sdorafshan@cc.iut.ac.ir
10.22092/isfj.2017.110243
بوم سازگان آبی هر روزه، دریافت کننده حجم وسیعی از آلایندههایی همچون فلزات سنگین، هیدروکربنها، آفتکشها و مواد آلی هستند. هدف از انجام این تحقیق بررسی اثرات کلرید کادمیوم بر بافت های کبد و آبشش ماهی نازک Chondrostoma regium بود. به این منظورتعداد 100 قطعه ماهی نازک از یکی از سرشاخههای زایندهرود به کمک تور پره صید و به آزمایشگاه منتقل شد. ماهیان در 4 تیمار شاهد، 5/0، 5/2 و 5/7 میکروگرم بر لیتر کلرید کادمیوم قرار گرفتند. بافت های مورد نظر در پایان روز 14 جهت مطالعه آسیب شناسی در فرمالین 10% تثبیت شدند. نتایج نشان داد که مهمترین تغییرات ایجاد شده در بافت آبشش شامل هایپرپلازی، چماقی شدن و همجوشی و در بافت کبد پرخونی، پیکنوزیس هستهای و نکروز کانونی بود. شدت تغییرات وارده به بافت آبشش و کبد متناسب با افزایش غلظت کلرید کادمیوم، افزایش یافت به طوریکه بیشترین تغییرات آسیب شناسی در ماهیان تیمار شده با غلظت 5/7 میکروگرم بر لیتر کلریدکادمیوم در مقایسه با گروه شاهد مشاهده شد. این نتایج بیانگر اثر کادمیوم در ایجاد تغییرات و آسیب شناسی بافت آبشش و کبد است.
ماهی نازک Chondrostoma regium,کادمیوم,آبشش,کبد
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110243.html
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110243_9779156a082816bb125279ee69786192.pdf
موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
2322-5998
25
2
2016
06
21
بررسی ساختار ژنتیکی جمعیت شاه میگوی آب شیرین (Astacus leptodactylus) مناطق مختلف با استفاده از ردیفیابی منطقه کنترل DNA میتوکندریایی
119
134
FA
مجیدرضا
خوش خلق
دانشگاه گیلان
mkhoshkholgh2012@gmail.com
سجاد
نظری
موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور
sajadnazari13@gmail.com
10.22092/isfj.2017.110244
در مطالعه حاضر ساختار ژنتیک جمعیت شاه میگوی آب شیرین (Astacus leptodactylus) ، با استفاده از ناحیه کنترلی میتوکندریایی (D-loop) و روش توالییابی DNA مورد بررسی قرار گرفت. به همین منظور تعداد 132 نمونه شاه میگو از مناطق مختلف دریای خزر و دریاچه سد ارس در سال 1390جمع آوری گردید. سپس کمیت DNAنمونهها به روش اسپکتروفتومتری و کیفیت آن از طریق الکتروفورز ژل آگارز و رنگآمیزی با اتیدیوم بروماید تعیین شد. در مجموع در نمونههای مناطق مختلف، 38 هاپلوتیپ شناسایی و تنوع هاپلوتیپی و نوکلئوتیدی به ترتیب برابر با 049/0 ± 811/0 و 0038/0 ± 0127/0 اندازه گیری شد. مقدار D در آزمون بی طرفی تاجیما 120/3 و میانگین آزمون مربع کای 25/78 = χ2 نیز بدست آمد. مقدار D بدست آمده در بین نمونه ها ممکن است نشان دهنده متعادل بودن فشار انتخاب باشد. از طرف دیگر، نتایج منفی آزمون گسترش و پراکنش تاریخی جمعیتها (Fu's Fs ) و همچنین شاخص هارپندینگ تایید کننده گسترش جمعیتها بود. با توجه به نتایج آزمونهای تمایز FST، آزمون دقیق و آنالیز واریانس مولکولی مناطق آستارا در دریای خزر، رودخانه سیاه درویشان و جفرود اختلاف معنیداری را با سایر مناطق نشان دادند ( 001/0 P <). همچنین مشخص گردید که در مناطق نمونه برداری،گروههای متمایزی از شاه میگوی آب شیرین وجود دارد، بطوریکه نمونههای رودخانه سیاه درویشان و جفرود و ناحیه آستارا گروههای متمایز ژنتیکی از این گونه را نشان می دهند. بطور کلی یافتههای این تحقیق میتواند نقش موثری برای شناسایی ذخایر و بهبود ژنتیکی شاه میگوی آب شیرین ایفاء نماید.
شاه میگوی آب شیرین,ASTACUS LEPTODACTYLUS,DNA میتوکندریایی,دریای خزر,دریاچه سد ارس
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110244.html
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110244_7ef1a0477549c60cf31c87b71b285353.pdf
موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
2322-5998
25
2
2016
06
21
مقایسه غلظت آهن در اندام های عضله، کبد و آبشش ماهی کپور معمولی (Cyprinus carpio) در استخرهای پرورش ماهیان گرم آبی در استان خوزستان
135
142
FA
پیوند
مکتبی
دانشگاه آزاد اسلامی-واحد اهواز
l.roomiani@yahoo.com
لاله
رومیانی
دانشگاه آزاد اسلامی-واحد اهواز
laleh1357@gmail.com
10.22092/isfj.2017.110245
در این پژوهش، غلظت فلز آهن در بافتهای عضله، کبد و آبشش ماهی کپور معمولی (Cyprinus carpio) در استخرهای پرورشی به عنوان تالابهای انسانساخت در مسیر رودخانه کارون، در سه منطقه شوشتر، اهواز و خرمشهر در استان خوزستان در پاییز سال 1392 بررسی شد. در مجموع 45 عدد ماهی (از هر منطقه 15 نمونه) تهیه و غلظت آهن به روش جذب اتمی و بوسیله دستگاه Perkin Elmer مورد سنجش قرار گرفت. نتایج نشان داد که میزان تجمع آهن در اندامهای ماهی کپور، به ترتیب آبشش> کبد> عضله بود. میانگین میزان آهن در عضله، کبد و آبشش به ترتیب 07/0±82/0 ،61/0±18/6 و 45/0±66/6 میلیگرم در کیلوگرم وزن خشک بود. بیشترین و کمترین غظت آهن در بافت عضله به ترتیب در منطقه خرمشهر و شوشتر به میزان 98/0و 54/0 میلیگرم در کیلوگرم وزن خشک بود. میزان تجمع آهن در بافت عضله ماهیان مورد بررسی بیش تر از آستانه مجاز استاندارد سازمان ملی غذا و دارو (5/0 میلیگرم بر کیلوگرم) بود.
کپور معمولی,آهن,رودخانه کارون,خوزستان,Cyprinus carpio
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110245.html
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110245_9aa426637e22763c908adbd72aaba836.pdf
موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
2322-5998
25
2
2016
06
21
تاثیر مصرف پودر سیر خام (Allium sativum) بر شاخصهای رشد، بازماندگی و ترکیب بدن میگوی پا سفید ((Litopenaeus vannamei پرورش یافته با آب دریای خزر
143
150
FA
مهدی
گل آقایی
پژوهشکده اکولوژی دریای خزر، ساری
golaghaei1352@gmail.com
میلاد
عادل
موسسه تحقیقات علوم شیلاتی ایران،
miladadel85@yahoo.com
محمود
حافظیه
موسسه تحقیقات علوم شیلاتی ایران،
jhafezieh@yahoo.com
10.22092/isfj.2017.110246
این مطالعه به منظور بررسی تاثیر سطوح مختلف پودر سیر خام بر روی برخی شاخصهای رشد، بازماندگی و ترکیبات بدن میگوی پا سفید ((Litopenaeus vannamei پرورش یافته با آب دریای خزر صورت پذیرفت. بدین منظور، 4 گروه از میگوها با میانگین وزنی 44/0±20/4 گرم در وانهای فایبرگلاس 100 لیتری با تراکم 20 عدد میگو در هر وان، به مدت 56 روز با سطوح مختلف پودر سیر خام (0، 25/0، 5/0 و 1 درصد غذا، هر تیمار با 3 تکرار) غذادهی شدند. در انتهای دوره شاخصهای رشد (میانگین افزایش وزن بدن، درصد افزایش وزن بدن، ضریب تبدیل غذایی و ضریب رشد ویژه)، درصد بازماندگی و ترکیبات بدن این تیمارها با تیمار شاهد مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج بدست آمده نشان داد، که تیمار تغذیه شده با سطح 1 درصد پودر سیر خام، از شاخصهای رشد بهتر و بازماتدگی بیشتری نسبت به سایر تیمارها برخوردار بود (05/0P<). بررسی ترکیب شیمیایی لاشه نشان دهنده آن بود که اختلاف معناداری در میزان پروتئین بین تیمار 1 درصد با تیمارهای 25/0 و شاهد وجود داشت، هر چند که در درصد چربی، خاکستر و رطوبت بین تیمارهای مختلف تفاوت معناداری مشاهده نشد (05/0P>). بر اساس نتایج حاصله، استفاده از پودر سیر خام بویژه در سطح 1 درصد در جیره میگو پا سفید، به منظور بهبود شاخصهای رشد، بازماندگی و ترکیبات بدن توصیهمیشود.
میگو پا سفید,سیر خام,شاخصهای رشد,بازماندگی,ترکیبات بدن
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110246.html
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110246_b547541edf3346b06be4b0160e53a195.pdf
موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
2322-5998
25
2
2016
06
21
تأثیر غلظتهای تحت حاد علفکش بوتاکلر بر برخی پارامترهای خونی ماهی قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchusmykiss)
151
160
FA
محمود
نفیسی بهابادی
دانشگاه خلیج فارس
nafisi2002@gmail.cim
شهرام
دادگر
موسسه تحقیقات شیلات ایران
shdadgar@yahoo.com
فرحناز
لکزائی
lakzaeif@gmail.com
ژاله
مهاجری برازجانی
دانشگاه آزاد اسلامی بوشهر
j_mohajeri@yahoo.com
راضیه
عبداللهی
دانشگاه خلیج فارس
razieh_abdolahi_111@yahoo.com
10.22092/isfj.2017.110247
هدف از انجام این تحقیق ارزیابی اثرات علفکش بوتاکلر بر برخی از پارامترهای خونی ماهی قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss) بود. ابتدا غلظت LC50علفکش بوتاکلردر مدت 96 ساعت تعیین و سپس تعداد 150 قطعه بچه ماهی قزلآلا با میانگین وزنی33/2±25/20 گرم در 5 تیمار، شامل 4 تیمار آزمایشی(25، 50، 75 و 100 درصد میزان LC50) و یک تیمار شاهد و هر تیمار شامل سه تکرار به مدت 6 روز، مورد آزمایش قرار گرفتند و تغییر تعدادی از پارامترهای خونی بررسی شد. نتایج نشان داد که تعداد گلبولهای قرمز و سفید، میزان هموگلوبین و هماتوکریت و مقادیر حجم متوسط گلبولی، هموگلوبین متوسط گلبولی و غلظت متوسط هموگلوبین گلبولی در تیمارهای مختلف آزمایشی اختلاف معنادار آماری داشتند(p<0.05)، بطوریکه با افزایش غلظت سم بوتاکلر تعداد گلبولهای قرمز، گلبولهای سفید و مقادیر هموگلوبین و هماتوکریت، همچنین فاکتورهای MCH و MCHC سیر نزولی داشتند. تفاوت معنادار ( p<0.05) بین تیمار شاهد با تیمارهای مورد آزمون در این دو فاکتور نیز مشاهده گردید. از لحاظ MCV نیز، اختلاف معنادار آماری بین تیمار شاهد و سایر تیمارها مشاهده گردید ( p<0.05). این سم موجب کاهش معنیدار در تمامی فاکتورهای مورد بررسی در این آزمایش گردید که تمام فاکتورها با افزایش غلظت سم بوتاکلر روند کاهشی را نشان دادند. همچنین در تمامی فاکتورها به استثنای WBC اختلاف معنیدار بین دو غلظت پایینتر (%25 و %50) با دو غلظت بالاتر (%75 و %100) از این علفکش نیز وجود داشت. بنظر میرسد تغییر حاصله در فاکتورهای خونی ماهیان قرار گرفته در معرض سم بوتاکلر باعث کاهش ایمنی غیراختصاصی و بروز تلفات آنها شده است.
ماهی قزل آلای رنگین کمان,Oncorhynchus mykiss,بوتاکلر,ایمنی غیر اختصاصی,فاکتورهای خونی
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110247.html
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110247_f9b63196770ac8adc173bfa62751aa1c.pdf
موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
2322-5998
25
2
2016
06
21
اثرعصاره جلبک پادینا (Padina astraulis Hauck) روی رشد، تغذیه، ترکیب شیمیایی و اسیدهای چرب لاشه ماهی کفال خاکستری(Mugil cephalus Linnaeus,1758)
161
170
FA
پریا
اکبری
0000-0001-8292-8256
دانشگاه دریانوردی چابهار
paria.akbary@gmail.com
ناصر
شهرکی
pariaakbary1355@gmail.com
10.22092/isfj.2017.110248
تحقیق حاضر بمنظور بررسی اثر عصاره جلبک پادینا (Padina astraulis) بر شاخصهای رشد (وزن نهایی و میزان رشد روزانه)، تغذیه (ضریب تبدیل غذایی، میزان غذای دریافتی، کارایی مصرف پروتئین، کارایی مصرف چربی)، ترکیب شیمیایی (میزان پروتئین، چربی، رطوبت و خاکستر) و اسیدهای چرب بدن ماهی کفال خاکستری به مدت 62 روز صورت گرفت. در این مطالعه، تعداد 360 قطعه لارو کفال ماهی با میانگین وزنی g02/0±82/0 در یک طرح کاملا تصادفی با 4 تیمار آزمایشی و 3 تکرار ( با تعداد 30 قطعه در هر تکرار) که شامل تیمار آزمایشی شاهد (بدون استفاده از عصاره جلبک) و تیمارهای آزمایشی 2، 3، 4 میزان استفاده از عصاره جلبک به ترتیبg/kg 5، 10، 15 غذا بود، در بهمن ماه 1393 مورد تغذیه قرار گرفتند. نتایج حاصله نشان داد که در پایان آزمایش، بالاترین وزن نهایی g 11/0±22/4، بیشترین میزان رشد روزانه % 51/0±77/1، کمترین ضریب تبدیل غذا 05/0±95/0، بالاترین میزان غذای دریافتی% 12/0±81/2، بالاترین کارایی مصرف پروتئین 78/0±91/2، بالاترین کارایی مصرف چربی54/0±66/3 بیشترین میزان پروتئین لاشه % 98/0±51/23، بیشترین میزان چربی لاشه% 08/0±95/ 18و بیشترین سطوح اسیدهای چرب غیر اشباع چند زنجیرهای (PUFA) شامل اسید لینولئیک %04/0±51/6، اسید لینولنیک (% 09/0±81/4) و ایکوزا پنتانوئیک اسید (% 10/0±21/5) در تیمار حاوی g/kg 15 عصاره جلبک مشاهده شد. که با تیمار شاهد دارای تفاوت معنیدار بود (05/0>P). در مجموع بر اساس نتایج این تحقیق، افزودن g/kg 15 عصاره جلبک پادینا به جیره غذایی ماهی کفال خاکستری بمنظور بهبود شاخص های رشد، تغذیه ، کیفیت لاشه و افزایش اسیدهای چرب چند زنجیرهای در این ماهی پیشنهاد می شود.
کفال ماهی,جلبک پادینا,ترکیب لاشه,اسید چرب,محرک رشد
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110248.html
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110248_9f720b901917a1d2a79f0130d688c4c1.pdf
موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
2322-5998
25
2
2016
06
21
شناسایی مولکولی و فیلوژنی گونههای جنس Nerita در سواحل صخرهای شمال خلیج فارس
171
183
FA
منا
ایزدیان
دانشگاه علوم و فنون دریایی خرمشهر
monaizadian@yahoo.com
حسین
ذوالقرنین
zolgharnein@kmsu.ac.ir
نبوی
سیدمحمدباقر
آریا
اشجع اردلان
a_ashjaardalan@yahoo.com
سیامک
یوسفی سیاه کلرودی
10.22092/isfj.2017.110249
در این پژوهش شناسایی مولکولی گونههای جنس Nerita، شامل N. lognii، N. albicilla و N. polita، در سواحل شمالی خلیجفارس به همراه بررسی مورفولوژیک آنها انجام شد. این جنس متعلق به خانواده Neritidae بوده و از گونههای غالب شکمپایان سواحل صخرهای میباشد. نمونهبرداری در سالهای 92 و 93 در سواحل صخرهای صورت گرفت. نمونهها مورد شناسایی مورفولوژیک قرار گرفتند و سپس مراحل استخراج DNA (با استفاده از پودر Chelex)، تکثیر قطعه ژنی زیر واحد I سیتوکروم اکسیداز (COI) و S rRNA16 و با روش سنجر توالییابی انجام شد. در مجموع تعداد 6 توالی COI و 6 توالی S16 متعلق به 3 گونه از جنس Nerita بهدست آمد که این توالیها برای اولین بار از منطقه شمالی خلیجفارس گزارش شده است. آنالیزهای فیلوژنی با استفاده از نرمافزارهای MEGA6 و BEAST و با رسم درختهای فیلوژنی Maximum Likelihood و Bayesian صورت گرفت. نتایج حاصل از شناسایی مولکولی گونههای N. longii و N. albicilla با شناسایی سنتی و مورفولوژیک مطابق بود؛ ولی درمورد گونه N. polita تفاوتهایی میان آنها مشاهده شد که میتواند نشان دهنده اهمیت مطالعه همزمان مولکولی و مورفولوژیک باشد. همچنین نتایج نشان داد که گونههای جنس Nerita مونوفیلتیک میباشند.
Nerita,سیتوکروم اکسیداز I,فیلوژنی,سواحل صخرهای,خلیجفارس
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110249.html
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110249_dcfba84972304c661628142663f98a38.pdf
موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
2322-5998
25
2
2016
06
21
بررسی DNA ریزماهواره در ساختار ژنتیکی ماهی کفال طلایی (Liza aurata)
183
195
FA
مهرنوش
نوروزی
mnoroozi@toniau.ac.ir
محمد
بهروز
10.22092/isfj.2017.110250
ساختار ژنتیکی ماهی کفال طلایی Liza aurata در حوضه جنوبی دریای خزر با استفاده از جایگاههای ریزماهواره بررسی گردید. در مجموع 120 نمونه ماهی کفال بالغ از چهار منطقه تالاب انزلی، رامسر، فریدونکنار و تالاب گمیشان جمع آوری شد. در این بررسی تمام پرایمرها الگوی باندی چند شکلی (پلی مورفیسم) نشان دادند که از آنها برای تعیین تمایز ژنتیکی استفاده شد. میانگین اللی در جایگاههای مختلف 7/5 (با دامنه 3 تا 9 الل) بود. نمونههای برخی مناطق دارای اللهای اختصاصی بودند. میانگین ضریب خویشاوندی در جایگاههای ریزماهواره مثبت بود. میانگین هتروزیگوسیتی مورد انتظار و مشاهده شده به ترتیب 739/0 و 365/0 محاسبه شد. تمامی جایگاهها خارج از تعادل هاردی وینبرگ بودند. میزان شاخص تمایز و جریان ژنی بر اساس فراوانی اللی بترتیب 127/0 و 11/2 محاسبه شد. بر اساس تست AMOVA، شاخص های تمایز Fst و Rst تفاوت معنیداری بین مناطق نمونهبرداری نشان داد. میزان فاصله ژنتیکی نیز نشاندهنده تمایز ژنتیکی بین جمعیتهای مورد مطالعه بود. این بررسی، وجود گروههای متمایز ژنتیکی ماهی کفال طلایی در جنوب دریای خزر را نشان میدهد.
کفال طلایی,LIZA AURATA,ژنتیک جمعیت,ریزماهواره,دریای خزر
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110250.html
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110250_add997ae3ae275f7975ce2ac43f68438.pdf
موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
2322-5998
25
2
2016
06
21
یافته کوتاه: تاثیر دوره های گرسنگی کوتاه مدت و تغذیه مجدد بر برخی فاکتورهای رشد، تغذیه ای و ترکیبات بیوشیمیایی لاشه ماهی ماکرو زرد (Labidochromis caeruleus)
197
201
FA
رضوان
حردانی
hardani_rezvan@yahoo.com
نگار
قطب الدین
ghotbeddiny2005@gmail.com
ابراهیم
رجب زاده قطرمی
e.rajab@yahoo.com
10.22092/isfj.2017.110251
گرسنگی,تغذیه مجدد,ماهی ماکرو زرد (Labidochromis caeruleus)
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110251.html
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110251_75a231fb2fc6e1396710b3dd03a9a5a0.pdf
موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
2322-5998
25
2
2016
06
21
یافته کوتاه: تجمع زیستی عناصر سمی و ضروری در عضله و پوسته خرچنگ گرد (Potamon persicum Pretzmann,1962) رودخانه کاکارضا در استان لرستان
203
212
FA
میثاق
طبیب زاده
محمد
ولایت زاده
mv.5908@gmail.com
10.22092/isfj.2017.110252
عناصر سمی,عناصر ضروری,خرچنگ گرد,عضله,پوسته,رودخانه کاکارضا,استان لرستان
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110252.html
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110252_e46369b92f5fd2d28a3b2560511a8bf5.pdf