2024-03-29T08:45:11Z
https://isfj.areeo.ac.ir/?_action=export&rf=summon&issue=11279
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
1026-1354
1391
21
3
بیوتکنیک مولد سازی، تکثیر مصنوعی و مطالعه برخی شاخصهای فیزیولوژیک تاسماهی شیپ پرورشی (Acipenser nudiventris)
محمود
بهمنی
ایوب
یوسفی جوردهی
رضوان اله
کاظمی
محمد
پوردهقانی
علی
حلاجیان
سهراب
دژندیان
جلیل
جلیل پور
به منظور دستیابی به بیوتکنیک تکثیر مصنوعی و تعیین برخی شاخصهای فیزیولوژی تولید مثل، 11 عدد تاسماهی شیپ پرورشی شامل تعداد 7 نر و 4 ماده از طریق روشهای بیوپسی و لاپراسکوپی انتخاب و با جیره غذایی خاص مولدین (شامل: جیره بدون سویا برای ماهیان نر و جیره دارای سویا برای ماهیان ماده) به همراه مکملهای ویتامینی C و E به مدت 3 سال تغذیه شدند. برای تکثیر مصنوعی مولدین شیپ پرورشی از پروتکل تزریق ترکیب تلفیقی GnRH بصورت دو مرحلهای در مادهها (با مقدار 10 میکروگرم بر کیلوگرم و فاصله زمانی 12-6 ساعت و نسبت 80:20) و بصورت یک مرحلهای در نرها (با مقدار 20 میکروگرم بر کیلوگرم) استفاده گردید بطوریکه استحصال تخمک اووله شده از مولدین ماده به روش ریز برش مجرای تخمبر و بدون کشتن آنها انجام شد. میانگین ±انحراف معیار) میزان هورمون تستوسترون در مولدین شیپ نر اسپرمگیری شده 07/8±6/60 و در ماهیان فاقد اسپرم 87/4±42/24 نانوگرم بر میلیلیتر بود که اختلاف معنیدار نشان داد. میانگین (± انحراف معیار) میزان هورمون 17 آلفا– هیدروکسی پروژسترون در مولدین شیپ ماده تکثیر شده 019/0±106/0 و در ماهیان نابالغ 006/0±031/0 نانوگرم بر میلی لیتر بود که اختلاف معنی دار نشان داد. میانگین ( انحراف معیار) میزان هورمون 17 بتا- استرادیول در مولدین شیپ ماده تکثیر شده 73/9±50/47 و در ماهیان نابالغ 62/3±60/21 نانوگرم بر میلیلیتر بود که اختلاف معنیدار نشان داد. میانگین میزان هورمونهای 17 آلفا – هیدروکسی پروژسترون و 17 بتا – استرادیول در شیپ نر و تستوسترون در شیپ ماده فاقد اختلاف معنیدار بود. میانگین( انحراف معیار) میزان آلبومین در مولدین شیپ ماده تکثیر شده 05/0±54/1 و در ماهیان نابالغ 07/0±35/1 میلیگرم بر دسیلیتر بود که اختلاف معنیدار نشان داد. نتایج حاصل از بررسی سایر فاکتورهای هورمونی و بیوشیمیایی از قبیل سطوح کورتیزول، گلوکز، کلسترول و تریگلیسرید اختلاف معنیداری را در ماهیان نر و ماده شیپ پرورشی نشان نداد. شاخصهای زیستسنجی (طول کل و وزن کل) و برخی عوامل هماتولوژیک (شامل: RBC، WBC، هموگلوبین، هماتوکریت، MCH، MCHC و MCV در تاسماهی شیپ نر و ماده اختلاف معنیدار نشان نداد. نتایج حاصل، مبین موفقیت در امر مولد سازی، استحصال تخمک مناسب و تولید خاویار پرورشی، استحصال مواد تناسلیزایا، تکثیر مصنوعی مولدین شیپ پرورشی با روش نوین ریزبرش مجرای تخمبر از طریق زنده نگهداشتن مولدین (برای تخمگیری و اسپرمگیری دوباره) و نیز تولید بچه ماهیان شیپ پرورشی است. همچنین هورمونهای تستوسترون و 17 آلفا– هیدروکسی پروژسترون در مولدین شیپ نر و ماده تکثیری، بعنوان شاخص بلوغ جنسی انتخاب شدند. ±±)
هورمون جنسی
فیزیولوژی تولید مثل
تکثیر و پروش ماهیان خاویاری
2012
11
21
1
12
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110066_dba86bcba854ced633cf516ce9630352.pdf
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
1026-1354
1391
21
3
بهبود شاخصهای رشد و برخی از پارامترهای پاسخ ایمنی ماهی قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss) با استفاده توام از ویتامین C و پروبیوتیک Lactobacillus rhamnosus
امیر
توکمه چی
حسین
شمسی
سعید
مشکینی
رضا
دلشاد
احد
قاسمی مغانجوقی
به منظور بررسی تأثیر تغذیهای ویتامین C و پروبیوتیک لاکتوباسیلوس رامنوسوس (Lactobacillus rhamnosus) بر شاخصهای رشد و برخی از پارامترهای پاسخ ایمنی ماهی قزلآلای رنگینکمان، 480 عدد ماهی با وزن متوسط (± انحراف معیار) 5±68 گرم از یکی از مزارع پرورشی ارومیه تهیه گردید. پس از طی دوران سازگاری ماهیان در قالب چهار گروه به مدت چهار هفته بترتیب با جیرههای آزمایشی شامل: غذای کنسانتره عادی (گروه یک)، غذای کنسانتره حاوی یک گرم در کیلوگرم ویتامین C (گروه دوم)، غذای کنسانتره حاوی یک گرم ویتامین C و Lactobacillus rhamnosus به میزان 107×5CFU در هر کیلو (گروه سوم) و غذای کنسانتره حاوی Lactobacillus rhamnosus به میزان 107×5 بر گرم (گروه چهارم) مورد تغذیه قرار گرفتند. سپس همه گروهها به مدت دو هفته دیگر با جیره عادی تغذیه شدند. زیست سنجی در روز 30 مطالعه انجام شد و هر دو هفته یکبار خونگیری ماهیان برای سنجش پارامترهای ایمنی شامل فعالیت لیزوزیم، فعالیت راه میانبر کمپلمان سرم و مقدار آنتی بادی تام پلاسما صورت گرفت. نتایج نشان داد که استفاده توام ویتامین C و پروبیوتیک قادر است شاخصهای رشد ماهی قزل آلای رنگین کمان را بطور معنیداری افزایش دهد. همچنین فعالیت لیزوزیم سرم و راه میانبر کمپلمان به طور معنی داری در ماهیان گروه سوم (استفاده توام ویتامین C و پروبیوتیک) نسبت به سایر گروهها بیشتر بود. مقدار آنتی بادی کل پلاسمای ماهیان گروه سوم در روزهای 15، 30 و 45 مطالعه بیشتر از مقادیر آن در سایر گروهها بود ولی فقط در روز 30 مطالعه اختلاف آماری معنی دار را با سایر گروهها نشان داد. براساس نتایج بدست آمده میتوان گفت که استفاده توام ویتامین C و Lactobacillus rhamnosus میتواند شاخصهایی نظیر وزن نهایی، درصد افزایش وزن بدن و ضریب رشد ویژه و پاسخهای ایمنی ماهی قزل آلا (فعالیت لیزوزیم، فعالیت راه میانبر کمپلمان سرم و مقدار آنتی بادی تام پلاسما) را بهبود ببخشد، اما برای بدست آوردن نتایج بهتر انجام مطالعات میدانی بیشتر لازم است.CFU
تغذیه
ترکیبات خونی
غذای مکمل
خصوصیات زیستی
2012
11
21
13
22
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110067_fd9982d66f004249c305be4f912e4e9f.pdf
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
1026-1354
1391
21
3
تعیین سطوح پلیکلرو بِیفنیل ((PCBs در بافت پوست و عضله ماهی کپور و اردک ماهی تالاب انزلی (آبکنار)
باقر
تیموری
سیدمحمد باقر
نبوی
شیلا
صفائیان
سید هادی
خاتمی
پژوهش حاضر به منظور تعیین سطوح پلیکلرو بیفنیل(در بافت پوست و عضله ماهی کپور و اردک ماهی تالاب انزلی (در بخش غربی تالاب، آبکنار) در دو فصل پاییز و زمستان (آذر ماه 1388 و اسفند ماه 1388 ) انجام شده است. تعداد 9 نمونه از هر گونه ماهی کپور و اردک ماهی در هر فصل بطور تصادفی از طریق تور ماهیگیری گوشگیر جمعآوری گردیدند. بافتهای پوست و عضله ماهیها پس از زیستسنجی تفکیک شده و آنالیز PCBsبا استفاده از دستگاه کروماتوگرافی گازی(GC-ECD) انجام شد. میانگین PCBs بدست آمده در بافت پوست (36/24 نانوگرم در گرم وزن خشک) و عضله اردک ماهی(36/14 نانوگرم در گرم وزن خشک) و بافت پوست (84/21 نانوگرم در گرم وزن خشک) و عضله (86/20 نانوگرم در گرم وزن خشک) ماهی کپور در فصل پاییز کمتر از استاندارد FDI و استاندارد Food Standards Australia/NZ MRL و بافت پوست اردک ماهی، پوست و عضله ماهی کپور بیشتر از استاندارد USEPA values بود. میانگین PCBs بدست آمده در بافت پوست (43/29 نانوگرم در گرم وزن خشک) و عضله (10/10 نانوگرم در گرم وزن خشک) اردک ماهی و بافت پوست (06/33 نانوگرم در گرم وزن خشک) و عضله (11 نانوگرم در گرم وزن خشک) ماهی کپور در فصل زمستان کمتر از استاندارد FDI و استانداردFood Standards Australia/NZ MRL و بافت پوست اردک ماهی و ماهی کپور بیشتر از استاندارد USEPA values بود میانگین PCBs در آب در فصل پاییز کمتر (ppb0042/0) از استاندارد National Recommended Water Quality Criteria E.P.A و در فصل زمستان (ppb1948/0) بیشتر از استاندارد فوق میباشد. میانگین PCBs در رسوب در فصل پاییز (89/4 نانوگرم در گرم وزن خشک) و زمستان(48/4 نانوگرم در گرم وزن خشک) کمتر از استاندارد Interim Canadian Sediment Quality Guidelines در آبهای شیرین میباشد. اختلاف بسیار معنیداری بین غلظت PCBs در بافت پوست ماهی کپور و بافت عضله اردک ماهی، در آب و ذرات معلق در آب در فصل پاییز با فصل زمستان وجود داشت ولی در رسوب اختلاف معنیداری بین غلظت PCBs در فصل پاییز با فصل زمستان مشاهده نگردید.(PCBs
آلودگی
آلایندهها
سموم
ماهیان
2012
11
21
23
30
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110068_883d05002958b643b0cdf622fe9199ab.pdf
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
1026-1354
1391
21
3
بررسی اثر انجماد بر تغییرات کیفیت شیمیایی و ترکیب اسید چرب میگوی پاسفید غربی پرورشی ((Litopenaeus vannamei
مهران
جواهری بابلی
رانا
چوی
ابوالفضل
عسگری
لاله
رومیانی
تغییرات کیفیت شیمیایی و ترکیب اسید چرب عضله میگوی پاسفید غربی پرورشی ((Litopenaeus vannamei طی شش ماه نگهداری در دمای 18- درجه سانتیگراد با اندازهگیری میزان رطوبت، خاکستر، پروتئین، چربی، اسیدهای چرب و شاخصهای تیوباربیتوریک اسید(TBA)وpH مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج نشان دادند که در پایان شش ماه نگهداری در سردخانه میزان رطوبت، خاکستر، پروتئین و چربی بترتیب از 93/75 به 10/73، از50/1 به 07/2، از 13/25 به 87/20 و از 83/0 به 23/0 درصد تغییر یافت. اسیدهای چرب غیراشباع با چند پیوند دوگانه (PUFA) با میزان 21/45 درصد بیشترین و اسیدهای چرب اشباع با میزان 08/30 درصد و اسیدهای چرب غیراشباع یا یک پیوند دوگانه (MUFA) با میزان 32/19 درصد در رتبههای بعدی قرار داشتند. از میان اسیدهای چرب غیراشباع با چند پیوند دوگانه C18:2n6،C20:5n3 و بترتیب با میزان 32/15، 68/9 و 48/8 درصد و از میان اسیدهای اشباع C16:0 و C18:0 با میزان 18/15 و 04/13 درصد و از میان اسیدهای چرب غیراشباع یا یک پیوند دوگانه اسید C18:1n9 با میزان 32/15 درصد از اسیدهای چرب غالب بودند. در طول دوره نگهداری در سردخانه میزان اسیدهای چرب غیراشباع و اسیدهای چرب اشباع از 53/64 و 08/30 درصد به 97/54 و 03/44 درصد بترتیب تغییر یافتند. میزان تیوباربیتوریک اسید (TBA) از 0065/0 به میزان 35/0 میلیگرم مالون دی آلدئید بر کیلوگرم در انتهای دوره نگهداری رسید، که دارای اختلاف معنیدار بود. نتایج نشان دادند که عضله میگو نگهداری شده در دمای 18- درجه سانتیگراد از لحاظ شاخص اکسیداسیون چربی به مدت شش ماه قابل قبول میباشد. C22:6n3 عضله میگوی پاسفید غربی پرورشی
کیفیت غذا
محصولات شیلاتی
ترکیب شیمیایی
ایران
2012
11
21
31
44
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110069_bc5eee2aade51dfc3c3d0b7ce9bf77e7.pdf
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
1026-1354
1391
21
3
بررسی تحمل شوری در لارو تاسماهی ایرانی ((Acipenser persicus تغذیه شده با آرتمیای غنی شده با ویتامین C
محمود
حافظیه
حمیرا
حسین پور
در این تحقیق ،تحمل شوری در لارو تاسماهی ایرانی تغذیه شده با ناپلیوس آرتمیا ارومیانا غنی شده با HUFA و ویتامین C ، با در معرض قرار دادن آنها در شوریهای مختلف، مورد بررسی قرار گرفت. برای این منظور سیست آرتمیا ارومیانا در شرایط استاندارد تفریخ و توسط امولسیون تجاری همراه با سه سطح 10، 20 و 30 درصد ویتامین Cهر کدام با سه تکرار غنی و به مدت 20 روز لارو تاسماهی ایرانی با آنها تغذیه شدند. گروه کنترل لاروهایی بودند که با آرتمیا غنی نشده تغذیه شدند. در پایان دوره آزمایش با اندازهگیری طول و وزن، چربی، اسیدهای چرب غیراشباع و ویتامین Cدر لارو ماهی و با ایجاد تنش شوری 6، 12 و 18 گرم در لیتر، میزان تحمل شوری آنها تا 120 ساعت مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان دادند که درصد بازماندگی بعنوان شاخص تحمل به شوری در تیمارهای آزمایشی بطور معنیداری در مقایسه با گروه کنترل افزایش یافت. ICES30/4همراه با 20 درصد ویتامین Cبیشترین تحمل به تنش شوری 12 گرم در لیتر (00/1±00/99) را در لارو ماهیان داشت اما در 18 گرم در لیتر شوری همه لاروها از بین رفتند. این افزایش بازماندگی بدلیل افزایش میزان اسیدهای چرب امگا 3 و 6 در لارو ماهی تغذیه شده از آرتمیای غنی شده با ICES30/4میباشد. بنظر میرسد با این روش امکان رهاسازی مستقیم بچه ماهی تاسماهی ایرانی به دریا وجود دارد ICES30/4
تغذیه
استرس
ماهیان خاویاری
2012
11
21
45
54
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110070_da07ef45b673ed748ecef4a2eed30b61.pdf
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
1026-1354
1391
21
3
مقایسه پروتئین هیدرولیز شده از امعاء و احشاء و سر ماهی فیتوفاگ (Hypophthalmichthys molitrix) با استفاده از آنزیم آلکالاز و آنزیمهای داخلی بافت
شادی
حسینی
احمد
غرقی
حمیدرضا
جمالزاده
رضا
صفری
شیرین
حسینی
در تحقیق حاضر پروتئین هیدرولیز شده امعاء و احشاء و سر ماهی فیتوفاگ در حضور با آنزیم الکالاز و آنزیمهای داخلی که بعد از زمانهای 2 و 4 ساعت تولید شد، مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج نشان دادند که محصول تولید شده توسط الکالاز (تیمار 1) بطور معنیداری از لحاظ میزان پروتئین و درجه هیدرولیزاسیون بالاتر از تیمار 2 (آنزیمهای داخلی) بود بطوریکه بالاترین میانگین (± انحراف معیار) میزان پروتئین33/1±10/68 (میلیگرم بر کیلوگرم) و مربوط به تیمار1-سر (با آنزیم الکالاز) بعد از 4 ساعت بوده است و بالاترین درجه (میانگین ± انحراف معیار) هیدرولیز 35/1±36/29 درصد و مربوط به تیمار 1- سر(با آنزیم الکالاز) بعد از 4 ساعت بود. نتایج نشان دادند که با افزایش زمان هیدرولیزاسیون، درجه هیدرولیزاسیون افزایش پیدا میکند. این در حالی است که از شدت و نرخ هیدرولیز کاسته میشود. بطوریکه بیشترین میزان هیدرولیزاسیون در 120 دقیقه اول رخ داده است. این حالت در 2 تیمار مشابه میباشد. با توجه به نتایج میتوان آنزیم الکالاز را نسبت به آنزیمهای داخلی ارجح دانست.
بیوتکنولوژی
فرآوری آبزیان
ضایعات ماهیان
2012
11
21
55
62
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110071_5fd82e38680f6d734154b31a083b6b5d.pdf
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
1026-1354
1391
21
3
بررسی بافت پوششی خار دمی در رامک ماهی قهوهای (Aetobatus flagellum)، سفرهماهی دمپری (Pastinachus sephen) و سفره ماهی پروانهای (Gymnura poecilura) در خلیج فارس و دریای عمان
هادی
دهقانی
میر مسعود
سجادی
پریا
پرتو
حمید
رجاییان
جعفر
جلایی
سفره ماهیان روی دم شلاق مانند خود خار دارند. در این تحقیق به بررسی خار پشتی در 3 گونه از سفره ماهیان خلیج فارس و دریای عمان پرداخته شده است تا امکان وجود سلولهای ترشح کننده زهر در آنها مشخص شود. خارهای جدا شده درون فرمالین به آزمایشگاه منتقل شده و با استفاده از محلول EDTA 4 درصد، کلسیمزدایی انجام و سپس عملیات بافتشناسی روی آنها صورت گرفت. نتایج حاصل، نشان دادند که در گونه سفرهماهی دمپری سلولهای ترشح کننده زهر وجود دارد ولی در دو گونه سفرهماهی قهوهای و پروانهای این سلولها مشاهده نشدند. ساختار بافت پوششی خارها با بافت پوششی سایر قسمتهای بدن ماهیها مشابه است.
ماهیان غضروفی
سلولهای ترشح کننده زهر
خلیج فارس و دریای عمان
2012
11
21
63
72
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110072_c79c4d34d57eaae2d46c4cb23370cd17.pdf
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
1026-1354
1391
21
3
بررسی اثرات گلوکان بر ایمنی، پاره ای از شاخصهای خونی و میکروبیوتای رودهای بچه ماهی سفید (Rutilus frisii kutum)
رودابه
روفچایی
سیدحسین
حسینی فر
محمد صیاد
بورانی
حسن
مقصودیه کهن
عباسعلی
زمینی
منیره
فئید
هدف از این تحقیق بررسی اثرات گلوکان بر برخی شاخصهای خونی و ایمنی بچه ماهی سفید Rutilus frisii بود. از ماده Hoplite بعنوان محرک ایمنی با ماده موثره گلوکان به نسبتهای 0، 5/0 ،1، 5/1، 2 درصد به جیره پایه تهیه شده برای ماهی سفید اضافه شد. 25 عدد بچه ماهی با میانگین(± انحراف معیار) وزنی (06/0± 15/1) گرم به تانکهای 100 لیتری با حجم آبگیری 80 لیتر وارد گردیدند. طول دوره بررسی 60 روز بود و زیستسنجی هر 15 روز یکبار انجام میشد. در انتهای دوره از بچه ماهیها خونگیری بعمل آمد و شاخصهای خونی، تعداد گلبولهای قرمز، تعداد گلبولهای سفید و انواع آن، درصد هماتوکریت و میزان هموگلوبین، شاخصهای ایمنی (ایمونوگلوبولین و لیزوزیم) بررسی شد. بررسی فاکتورهای خونی حاکی از آن بود که بچه ماهیهای تیمار 5/1 درصد بیشترین میزان ایمونو گلوبین و ائوزینوفیل را داشتند اگرچه از نظر آماری این ختلاف معنیدار نبود. بیشترین میانگین غلظت هموگلوبین داخل گلبولی (MCHC)، درصد هماتوکریت و میزان هموگلوبین در تیمارهای 5/0 و 1 درصد و بیشترین میانگین حجم متوسط گلبولی (MCV) و تعداد گلبول قرمز در تیمار 5/0 درصد بدست آمد. بیشترین میانگین تعداد گلبول سفید، نوتروفیل و مونوسیت نیز در تیمار 2 درصد و بیشترین و کمترین میزان لیزوزیم بترتیب در تیمار 1 و صفر درصد مشاهده شد. تراکم تعداد کل باکتریها و لاکتو باسیلوسها افزایش معنیداری در تیمار 5/0 درصد داشت. نتایج نشان دادند مکمل غذایی استفاده شده محرک ایمنی غیراختصاصی مناسبی برای بچه ماهی سفید است. kutum
فاکتورهای خونی
فیزیولوژی ماهی
تغذیه
ایران
2012
11
21
73
84
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110073_74771ccd466cd8c11ed055aaab2140d4.pdf
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
1026-1354
1391
21
3
پویاییشناسی جمعیت میگوهای غالب در منطقه شمال غربی جزیره قشم
محسن
صفائی
منطقه چاهو شرقی واقع در شمال غربی جزیره قشم به لحاظ نزدیکی با خوریات پوشیده از جنگلهای حرا، همواره به عنوان یکی از مناطق مهم در مسیر مهاجرت میگوهای تجاری استان هرمزگان به شمار میرود. این پژوهش به منظور بررسی ساختارجمعیتی و ارزیابی ذخائر میگوهای غالب در آبهای شمال غربی جزیره قشم به مدت 16 ماه از اسفند 1387 تا خرداد 1389 توسط یک فروند شناور محلی به روش مساحت جاروب شده ( Swept area ) صورت گرفت. توزیع فراوانی طول کاراپاس ماهانه میگوهای موزی ( Fenneropenaeus merguiensis )، سرتیز (سفید درشت) ( Metapenaeus affinis )، استبنجی (سفید ریز) ( Metapenaeus stebbingi و خنجری ( Parapenaeopsis stylifera ) نشان داد اگرچه میانگین کاراپاس این میگوها از دی تا فروردین سیر صعودی داشته است اما میگوهای جوان در تمام طول سال جمعیت غالبی داشتهاند. ضریب رشد سالانه ( K ) و طول کاراپاس مجانب ( CL∞ ) برای جنسهای نر و ماده میگو موزی بترتیب برابر با (1 / 1 و 31 میلیمتر) و ( 5/ 1و 44 میلیمتر)، برای میگو سرتیز (2 / 1و 31 میلیمتر) و (3 / 1و 36 میلیمتر)، برای میگو استبنجی (1 و 5/ 18 میلیمتر) و (1 / 1و 28 میلیمتر) و برای میگو خنجری (1 / 1 و 5/ 18 میلیمتر) و (2 / 1و 5/ 27 میلیمتر) برآورد گردید [MR1] . پیراسنجههای مرگ و میر برآورد شده برای جنسهای نر و ماده میگوها دارای دامنههای متفاوتی بودند بطوریکه این مقادیر برای مرگ و میر کل 5 4 / 4 – 36 / 2، مرگ و میر طبیعی 12 / 2 – 83 / 1 و برای مرگ و میر صیادی معادل 5 0 / 2 – 24 / 0 بود. [A2] در بررسی پیراسنجههای مرگ و میر برآورد شده مشخص گردید که مرگ و میر در برخی از گونهها در جنس نر بیشتر از جنس ماده بود و در برخی برعکس. همچنین شاخص ضریب بهرهبرداری نشان داد که به استثنای میگوی سرتیز که تقریباٌ برابر تعییین گردید، میزان بهرهبرداری برای جنس ماده بیشتر از جنس نر بود. در این تحقیق، بررسی میزان توده زنده میگوهای نامبرده همراه با میگوهای ببری سبز و سفید هندی نیز نشان داد که بیشترین میزان توده زنده و ترکیب صید مربوط به گونههای سفید (سرتیز) و خنجری و کمترین آن مربوط به گونه سفید هندی میباشد. همچنین این بررسی نشان داد که میزان توده زنده میگوها در مرداد ماه به بیشترین میزان خود رسیده است. [MR1] به ترتیب برای هر گونه بوضوح بازنویسی شود [A2]
میگو موزی
سرتیز
استبنجی
خنجری
توده زنده
پیراسنجههای رشد و مرگ و میر
خلیج فارس
2012
11
21
85
98
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110074_0db740b4f53f800cab744caf7191bbeb.pdf
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
1026-1354
1391
21
3
میزان فلزات سنگین (جیوه، کادمیوم، سرب) در عضله ماهی شوریده در بنادر صیادی آبادان و بندرعباس
ابوالفضل
عسکری ساری
مهران
جواهری بابلی
ثمین
محجوب
محمد
ولایت زاده
هدف از این تحقیق بررسی و مقایسه میزان تجمع فلزات سنگین جیوه، سرب، کادمیوم در بافت عضله ماهی شوریده (O) در بنادر صیادی آبادان و بندرعباس است. در این تحقیق 42 نمونه ماهی شوریده در سال 1389 از این بنادر تهیه شد. آمادهسازی نمونهها براساس روش هضم مرطوب صورت گرفت و اندازهگیری میزان تجمع عناصر غیرضروری با کمک دستگاه جذب اتمی انجام شد. نتایج این تحقیق نشان دادند میانگین (انحراف معیار) میزان تجمع جیوه، کادمیوم و سرب در عضله ماهیان شوریده بندرعباس بترتیب 001/0±058/0، 056/0±279/0 و 077/0±668/0 میلیگرم در کیلوگرم وزن تر بود. میزان تجمع جیوه، کادمیوم و سرب در عضله ماهی شوریده آبادان بترتیب 007/0±056/0، 038/0±25/0 و 087/0±638/0 میلیگرم در کیلوگرم وزن تر بود و با بندرعباس اختلاف معنیداری نداشت اما میانگین میزان تجمع هر سه عنصر در بافت عضله ماهی شوریده بندرعباس بالاتر بود. میزان جیوه در عضله ماهی شوریده از مقادیر مجاز ارائه شده مطابق استانداردهای WHO، MAFF،NHMRC پایینتر بود. اما میزان کادمیوم بالاتر و میزان سرب در عضله این ماهی در مقایسه با استانداردها پایینتر بود. tolithes ruber
فلزات سنگین
آلودگی محیط
خلیج فارس
ایران
2012
11
21
99
106
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110075_7d460abd949fda30a3cb8fccaa4da1bb.pdf
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
1026-1354
1391
21
3
ساختار سنی و الگوی رشد ماهی سفید رودخانهای Squalius cephalus (Linnaeus, 1758)
محمدحسین
گرجیان عربی
سیدعباس
حسینی
محمود
روحی
رحمان
پاتیمار
صابر
وطن دوست
الهام
علیچانپور
ساختار سنی و الگوی رشد ماهی سفید رودخانهای در سر شاخه توجی رودخانه تالار استان مازندران از مرداد 1387 تا مرداد 1388 بررسی شد. 298 عدد ماهی با دستگاه الکتروشوکر و تور ترال صید و در فرمالین 5 درصد تثبیت شدند. وزن و طول ماهیان اندازهگیری و سن آنها از روی فلس تعیین گردید. طبق نتایج ماهیان در محدوده سنی+0 تا +4 بودند. ضریب رگرسیون الگوی رشد با روش کاربردی پائولی نشان داد که نرها و مادهها و ماهیان نارس دارای الگوی آلومتریک مثبت بودند. ضریب رشد سالانه ماهی سفید رودخانهای نشان داد که گروههای طولی+2 به +3 با رشد 1/1 نسبت به گروههای سنی +3 به +4 با 89/0 دارای رشد سریعتری بودند. فاکتور وضعیت ماهی سفید رودخانهای نشان داد که بالاترین آن با 58/1 (983/0r2 = ) مربوط به مادهها و کمترین آن با 17/1 (901/0r2 = ) مربوط به ماهیان نارس میباشد. نسبت جنسی کل (123 نر به 115 ماده) اختلاف زیادی نشان نداد. (Squalius cephalus)
زیستشناسی ماهی
ماهیان آب شیرین
سرشاخه توجی
رودخانه تالار
2012
11
21
107
118
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110076_fd4c94b5e6c98222e911f003d7927250.pdf
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
1026-1354
1391
21
3
تغییرات هورمون تیروکسین، تری آیدوترونین و کورتیزول و یونهای سدیم، کلر و پتاسیم طی مرحله اسمولت بچه آزاد ماهی دریای خزر
داود
محمدرضایی
باقر
مجازی امیری
مهرداد
فرهنگی
آزاد ماهی دریای خزر (Salmo trutta caspius) یکی از ماهیانی است که تغییرات فیزیولوژیک و شکلی متعددی طی مرحله اسمولت خود دارد. بدین منظور تغییرات هورمونی (T3، T4 و کورتیزول) و یونی (Na+، Cl و K+)T4 طی اسمولت شدن در فصول و وزنهای مختلف دچار تغییرات معنیدار میگردد. هورمونهای T3 و T4 در بهار بویژه در وزن 20 گرم افزایش یافتند. هورمون کورتیزول نیز با فصل و وزن تغییرات نشان داد و میزان آن در بهار و تابستان پایین بود. یونها نیز در فصول مختلف تغییرات مشخصی را نشان دادند، ولی در وزنهای مختلف این تغییرات نامحسوس بود. در نهایت با توجه به نتایج بدست آمده به نظر میرسد که در بچه آزاد ماهی دریای خزر 20 گرمی در فصل بهار فرآیند اسمولت شدن بارزتر بوده و این بچه ماهیان از لحاظ فیزیولوژیک آمادگی مهاجرت به سمت پایین دست رودخانه و دریا را دارا میباشند. در بچه ماهیان ساکن آب شیرین برای بررسی فرآیند اسمولت شدن مورد مطالعه قرار گرفت. از بچه ماهیان در گروههای وزنی 5، 10، 15 و 20 گرمی و در فصلهای تابستان، پاییز، زمستان و بهار خونگیری گردید. نتایج نشان داد که -
آزاد ماهیان
فیزیولوژی ماهی
الکترولیتهای خون
2012
11
21
119
128
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110077_480c6bbc3e81476b1c11298629f06047.pdf
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
1026-1354
1391
21
3
توانایی بسترهای مختلف نشست باکتریایی تصفیه آب در سیستمهای مدار بسته پرورش آبزیان
علی
نکوئی فرد
رامین
مناف فر
عباسعلی
مطلبی مغانجوغی
منصور
شریفیان
در این تحقیق قابلیت چند نوع بستر نشست باکتریایی (Substrate) متفاوت به منظور جذب و تثبیت باکتریها بعنوان پالایشگر زیستی (بیوفیلتر) مورد بررسی قرار گرفت. براین اساس 4 ماده شامل: سنگ کربناتی ((marble، زئولیت (zeolite)، سنگ آذرین بیرونی (scoria) و پلی وینیل کلراید P.V.C)) راهاندازی سیستم و تثبیت شرایط فیزیکی و شیمیایی، اقدام به تلقیح باکتری با تراکم 105 در میلیلیتر بطور همزمان در تمامی 12 تانکر گردید. کارآیی پالایشگرها در حذف آمونیوم و نیتریت در مدت 30 روز با افزودن روزانه 3 تا 10 گرم کلرید آمونیم (NH4Cl) در هر تانکر مورد مقایسه قرار گرفت. اندازهگیری میزان یونهای آمونیوم و نیتریت، همچنین تغییراتpHنشان داد که سنگ آذرین بیرونی بعنوان یک بستر بیوفیلتر بدلیل ایجاد بهترین سطح در جذب باکتریها بطور معنیداری مناسبتر از دیگر تیمارها میباشد. بدینترتیب با استفاده از این بستر نشست باکتریایی میتوان زمان راهاندازی سیستم را از 40 تا 60 روز به کمتر از 15 روز کاهش داد. انتخاب و توانایی این مواد در یک سیستم مدار بسته با حجم 130 لیتر و دبی 7 لیتر در دقیقه و با بیوفیلتری به ابعاد30×40×60 سانتیمتر در 3 تکرار در هر تیمار آزمایش شد. پس از
آمونیاک
پالایشگر زیستی
ترکیبات معدنی
نیتروباکتر
2012
11
21
129
136
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110078_a2a6631b3bd832ddca5ef26f8c8cce49.pdf
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
1026-1354
1391
21
3
میزان تاثیر اسانس مرزه (Satureja hortensis ) در جلوگیری از تولید سم آفلاتوکسین در غذای آبزیان
لاله
یزدانپناه گوهرریزی
ابوالفضل
سپهداری
عیسی
شریف پور
مصطفی
شریف روحانی
داوود
درویشی
این تحقیق بمنظور بررسی امکان استفاده از مواد طبیعی از قبیل اسانس مرزه در جلوگیری از تولید آفلاتوکسین در خوراک آبزیان در سال90- 1389 انجام گردید. پس از تهیه اسانس مرزه و اندازهگیری میزان مواد موثره از قبیل تیمول و کارواکرول با روش GC، ابتدا میزان بالاترین اثرگذاری اسانس را بر علیه قارچ آسپرژیلوس فلاووس در محیط کشت PDA بررسی و سپس در خوراک آبزیان مورد بررسی قرار گرفت. ابتدا میزان 300 گرم از نمونه خوراک آبزیان را درظروف دربدار ریخته و سپس نمونهها توسط دستگاه اتوکلاو استریل گردیدند و مقدار 2 سیسی از سوسپانسیون قارچ به نمونههای خوراک اسپری شد. سپس غلظتهای مختلف اسانس (0، 300، 400، 500 و 600 ( به میزان 3 سیسی در 3 تکرار به خوراک افزوده گردید. نمونهها در دمای با میانگین (± انحراف معیار) 2±28 درجه سانتیگراد انکوبه گردیدند. پس از اتمام هر دوره در مقاطع 20، 40 و 60 روزه بصورت تصادفی از ظروف نمونهبرداری و برای اندازهگیری میزان تولید آفلاتوکسینهای B1، B2، G1 و G2 به آزمایشگاه ارسال گردید. نتایج نشان دادند که اسانس مرزه در غلظتهای ppm500 و بالاتر، دارای خاصیت ضد قارچی قوی برعلیه آسپرژیلوس فلاووس میباشد و میزان تولید آفلاتوکسین B1 راپس از60 روز به حدود صفرمیرساند. ppm
تغذیه آبزیان
گیاهان دارویی
سموم قارچی
2012
11
21
137
144
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110079_bdafa80afdbe3028959c875880fa3ece.pdf
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
1026-1354
1391
21
3
یافته کوتاه علمی : برخی پارامترهای جمعیت ماهی گلخورک گونهی Scartelaos tenuis در مناطق ساحلی بندر پل (استان هرمزگان)
مهسا
قاسمی
احسان
کامرانی
محمدرضا
طاهری زاده
عیسی
کمالی
پریسا
محمودی
پارامترهای جمعیت
ماهی گلخورک
Scartelaos tenuis
فاکتور وضعیت
خلیج فارس
2012
11
21
145
148
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
1026-1354
1391
21
3
یافته کوتاه علمی : اولین گزارش گربه ماهی خال دار (Thunberg 1792 Arius maculatus) از خلیج فارس، ایران
پرویز
زارع
گربه ماهیان
سیستماتیک
ماهیان دریایی
2012
11
21
149
154
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110081_087d981323f80ae40b18177c44d26a2e.pdf