2024-03-28T13:23:25Z
https://isfj.areeo.ac.ir/?_action=export&rf=summon&issue=11295
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
1026-1354
1395
25
5
مقایسه میزان آهن و ارزیابی خطر (HQ) در عضله ماهیان دریایی و ماهیان پرورشی در استان خوزستان
ابوالفضل
عسکری ساری
در این تحقیق به بررسی میزان آهن و ارزیابی خطر (HQ) درعضله ماهیان دریایی، هامور معمولی (Epinephelus coioides)، شانک زرد باله (Acanthopagrus latus)، کفشک زبان گاوی (Cynoglossus arel) و حلوا سفید (Pampus argenteus)و ماهیان پرورشی کپور معمولی (Cyprinus carpio)، کپور علفخوار (Ctenopharyngodon idella)، کپور سرگنده کپور سرگنده (Aristichthys nobilis) و کپور نقره ای (Hypophthalmichthys molitrix) در استان خوزستان در جنوب غربی ایران پرداخته شد . نمونه برداری ماهیان دریایی (15 عدد از هرگونه) از بنادر صیادی بحرکان، بندر امام خمینی و آبادان و نمونه برداری ماهیان پرورشی(15 عدد از هر گونه) از مرکز پرورش ماهیان آزادگان در سال 1393 صورت پذیرفت. . غلظت آهن از روش هضم مرطوب و باکمک دستگاه جذب اتمی Perkin Elmer 4100اندازه گیری شد. نتایج این تحقیق نشان داد که میانگین غلظت آهن در ماهیان پرورشی برابر با 21/1±08/17 میلی گرم برکیلوگرم وزن خشک واحد؟؟ و در ماهیان دریایی 66/3±68/10 میلی گرم برکیلوگرم وزن خشک بود (p<0.05)میانگین غلظت آهن در ماهیان دریایی 66/3±68/ 10 میلی گرم برکیلوگرم وزن خشک بود بالاترین غلظت آهن عضله بین ماهیان دریایی مورد تحقیق مربوط به ماهی کفشک زبان گاوی و برابر با 52/0±50/15 میلی گرم برکیلوگرم وزن خشک بود که با میزان آهن عضله در سایر ماهیان دریایی به جزء ماهی آمور اختلاف معنی داری داشت (P<0.05) همچنین پایین ترین غلظت آهن مربوط به ماهی هامور با غلظت 24/0±34/7 میلی گرم برکیلوگرم وزن خشک عضله بود که با غلظت عنصر آهن در سایر ماهی ها به استثنای شانک اختلاف معنی داری داشت (P<0.05) .بالاترین غلظت آهن عضله بین ماهیان پرورشی مورد تحقیق مربوط به ماهی بیگهد کپورسرگنده و برابر با 30/0±16/1816/18 میلی گرم برکیلوگرم وزن خشک عضله بود که تنها با میزان آهن عضله در کپور علفخوار اختلاف معنی داری داشت (P<0.05). میانگین ارزیابی خطر آهن در ماهیان پرورشی برابر با 61/0 و در ماهیان دریایی 38/0بود(P<0.05).بالاترین ارزیابی خطر در ماهیان دریایی مورد مطالعه مربوط به ماهی کپور کفشک زبان گاوی (55/0HQ=) و پایین ترین ارزیابی خطر در این گروه مربوط به ماهی هامور (26/0HQ=) و شانک(3/0HQ=) بود.ارزیابی خطر در ماهیان پرورشی مورد مطالعه به ترتیب ماهی کپور سرگنده 65/0HQ= ، کپورمعمولی63/0HQ=، فیتوفاگ61/0HQ= و در ماهی آمور 55/0HQ= بود. ارزیابی خطر در تمام نمونه ها کمتر از یک بود بنابراین تغدیه از ماهیان مورد تحقیق هیچگونه خطری از نظر میزان آهن ورودی به بدن انسان ندارد.
آهن
ارزیابی خطر
ماهیان دریایی
ماهیان پرورشی
2017
02
19
1
10
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110310_a4978ce7fdb32708a4911f4c79c50808.pdf
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
1026-1354
1395
25
5
تغییرات مکانی و زمانی جمعیت فیتوپلانکتون ها در آب های ساحلی قشم و بندرلنگه در استان هرمزگان
غلامعلی
اکبرزاده
علی
سالارپوری
محمد
درویشی
سیامک
بهزادی
تغییرات ساختار جامعه فیتوپلانکتونی در4 ایستگاه شامل رمچاه(1)، صلخ(2) در بندر لنگه و بستانه(3) و گرزه(4) درمنطقه قشم در طی یک سال(1388) مورد مطالعه قرار گرفت. در این تحقیق پنج گروه(باسیلاریوفیسه ، داینوفیسه ، سیانوفیسه ، کریزوفیسه و اگلنوفیسه) و47 جنس از فیتوپلانکتون ها شناسایی شدند.گروه باسیلاریوفیسه (6/79 درصد) نسبت به سایر گروه ها وجنس ریزوسولنیا(5/42 درصد) نسبت به سایرجنس ها از فراوانی بیشتری برخوردار بوده اند. محدوده تغییرات سالیانه شاخص های زیستی مارگالف، پیلو، شانون و سیمپسون در این تحقیق بترتیب برابر56/2-58/0، 97/0-08/ 0، 6/2- 23/0و 93/0-09/0 بوده است. نتایج آنالیز واریانس چند متغیره نشان داد که تغییرات زمان(فصل) بر فراونی فیتوپلانکتون ها و هر یک از شاخص های زیستی محاسبه شده معنی دار بوده است(p<0.05). نتایج آنالیز خوشه ایی نشان داد که ایستگاههای رمچاه، گرزه و صلخ و بستانه بر اساس میزان ضریب تشابه هر کدام در یک خوشه قرار دارند. باتوجه به نتایج بدست آمده مناطق مورد مطالعه از نظر شرایط اکولوژیک دارای رتبه متوسط و جامعه فیتوپلانکتونی از تنوع و غنای نسبتا خوبی برخوردار می باشد.
فیتوپلانکتون
تراکم
تنوع
شیلات
خلیج فارس
2017
02
19
11
21
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110311_ad3211291231f0c85b1ff89b3639500b.pdf
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
1026-1354
1395
25
5
بررسی ساختار جمعیت بزرگ بی مهرگان کفزی در سواحل جنوبی دریای خزر بمنظور استقرار قفس های پرورش ماهی
محمد علی
افرائی بندپی
عبدا...
هاشمیان کفشگری
فرخ
پرافکنده
این پژوهش در راستای برنامه استقرار قفس های پرورش ماهی در سواحل جنوبی دریای خزر انجام شد. نمونه برداری بصورت فصلی و از اعماق 5 تا 100متر از آستارا تا بندر ترکمن در 8 نیم خط عرضی عمود بر ساحل صورت پذیرفت. هدف از این مطالعه بررسی وضعیت پراکنش، تراکم و زی توده بین بی مهره گان کفزی در نیم خط ها، عمق و فصول می باشد. نتایج نشان داد که یشترین مقدار تراکم و زی توده به ترتیب در نیم خط های امیرآباد با میانگین (±انحراف معیار) 4/7301±7/10931 عدد در متر مربع و نیم خط آستارا با میانگین (±انحراف معیار3/160± 2/86 گرم در متر مربع بود. این امر می تواند به دلیل حضورگونه Streblospio gynobranchiata بعنوان یک گونه غیربومی (قدرت سازش پذیری بالا) از راسته پرتاران (بیش از 58 درصد از کل فراوانی) در نیم خط امیر آباد و صدف دوکفه ای Cerastoderma glaucum (درشت بودن اندازه) از راسته نرمتنان در نیم خط آستارا مرتبط باشد. همچنین اختلاف معنی دار بین میزان تراکم در نیم خط ها (05/0>p) و عدم اختلاف در اعماق و فصول مختلف وجود داشت (05/0<p). بررسی تراکم و زیتوده در فصول مختلف دارای نوساناتی بود بطوری که بیشترین تراکم با میانگین 1/5693±1/6280 عدد در متر مربع و 9/126±1/66 گرم در متر مربع به ترتیب مربوط به زمستان و بهار بود بطوری که با نزدیک شدن به فصل تولید مثلی آنها بستگی داشت. اختلاف معنی داری بین زی توده در اعماق مختلف (05/0>p) و در نیم خط ها و فصول مختلف اختلاف معنی داری یافت نشد(05/0<p). همچنین با توجه به آنالیز چند متغیره بر روی تراکم و زیتوده بی مهره گان کفزی در اعماق مختلف نشان داد که اعماق 5 ، 10 و 20 متر از اهمیت شیلاتی خاصی به لحاظ فراوانی، تراکم و زیتوده بی مهره گان کفزی، شیب بستر، جنس بستر، نزدیکی به ساحل، انباشت مواد مغذی، منطقه زاد آوری، تغذیه ای و منطقه تخم ریزی برای برخی گونه های ماهیان دریای خزر برخوردار هستند. بنابرین با توجه به برنامه پرورش ماهی در قفس در سواحل جنوبی دریای خزر از سوی شیلات ایران، پیشنهاد می گردد که استقرار قفس های پرورش ماهی در محدوده اعماق بیش تر از 20 متر انجام شود.
تراکم
زی توده
بی مهرگان کفزی
قفس دریایی
دریای خزر
2017
02
19
23
39
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110312_a5b45841028ec805faa7dfd7fda3cbef.pdf
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
1026-1354
1395
25
5
تعیین الگوی مقاومت آنتیبیوتیکی در آئروموناس هیدروفیلاهای جداشده از ماهی کپور معمولی (Cyprinus carpio) پرورشی در استان خوزستان
نغمه
موری بختیاری
رحیم
پیغان
فاطمه
منزوی
گونههای آئروموناس پاتوژنهای فرصت طلبی هستند که در پارهای از موارد قابلیت ایجاد بیماری به عنوان عامل اولیه در انسان و ماهی را دارند. آئروموناس هیدروفیلا پاتوژن فرصت طلبی است که باعث ایجاد توکسین و عفونت در میزبان شده و مقاومت چندگانه آنتیبیوتیکی در سویههای جداسازی شده آن از مناطق مختلف جهان گزارش شدهاست. بنابراین، یافتن میزان شیوع مقاومت آنتیبیوتیکی در جدایههای آئروموناس هیدروفیلا(Aeromonas hydrophila) ارزشمند خواهدبود. تعداد 100 ماهی کپور معمولی (Cyprinus carpio) از استخرهای پرورش ماهی در 4 منطقه از استان خوزستان به عنوان نمونه جمعآوری گردید. قسمت انتهایی روده از هر نمونه جداسازی و هموژن شد. نمونههای جمعآوری شده در آگار خوندار تلقیح و در انکوباتور 37 درجه سانتیگراد به مدت 24 ساعت گرمخانهگذاری شدند. از هر پلیت 3 تا 5 کلونی مشکوک به آئروموناس هیدروفیلا انتخاب و در محیط آگار خوندار خالص سازی گردید. هر کلونی به وسیلهی تست کاتالاز، اکسیداز و رنگآمیزی گرم ارزیابی و DNA جدایههای مشکوک، به روش جوشاندن استخراج گردید. سویههای آئروموناس هیدروفیلا به روش PCR و با استفاده از ژن مربوط به جنس و گونه تایید قطعی شدند. در نهایت مقاومت آنتیبیوتیکی در همهی جدایههای آئروموناس هیدروفیلای تایید شده به روش دیسک دیفیوژن کربی- باور بررسی شد. بیست جدایه آئروموناس هیدروفیلا از تمام کلونیهای مشکوک به آئروموناس با روش PCR تایید قطعی گردید که بیشتر جدایهها به چندین آنتیبیوتیک مقاومت نشان دادند. کمترین مقاومت نسبت به سفوتاکسیم و سیپروفلوکساسین (25%>) و بیشترین مقاومت نسبت به ونکومایسین و کلیندامایسین (90%) مشاهدهشد. درمقایسه با سایرمطالعات، مشخص گردید که الگوی مقاومت آنتیبیوتیکی این باکتری در مناطق مختلف، متفاوت میباشد ازاین رو یافتن الگوی مقاومت در هر منطقه امری الزامی میباشد.
آئروموناس هیدروفیلا
ماهی کپور
مقاومت آنتیبیوتیکی
استان خوزستان
2017
02
19
41
50
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110313_99fdbefcde2dc233459f06902672c352.pdf
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
1026-1354
1395
25
5
ارزیابی کیفیت آب دریاچه سد زاینده رود با استفاده از شاخص WQI
مهتاب
خلجی
عیسی
ابراهیمی
ابراهیم
متقی
سعید
اسداله
هستی
هاشمی نژاد
مطالعات زیستی و بومشناختی منابع آب از مباحث اساسی در تحقیق و بررسیهای علمی مربوط به منابع آب است. شناسایی ویژگیهای هر اکوسیستم، موجودات زنده و فاکتورهای محیط زیستی حاکم بر آن، گام نخست این مطالعات محسوب میشود. ارزیابی کیفیت منابع آب بخصوص منابع آب آشامیدنی در سالهای اخیر همزمان با کاهش کمیت و کیفیت منابع آب از اهمیت بسیاری برخوردار گردیده است. دریاچهها و مخازن آبی سدها به عنوان منابع مهم تامین کننده آب آشامیدنی، کشاورزی و صنعت مورد توجه جوامع انسانی قرار گرفته است. استفاده بهینه از این منابع نیازمند روشهای مناسب پایش و حفظ کیفیت آنها میباشد. با توجه به اهمیت دریاچه سد زایندهرود به عنوان منبع تامین کننده آب آشامیدنی و کشاورزی حوزه آبریز زایندهرود و استانهای همجوار، ارزیابی کیفیت آب این دریاچه ضروری بنظر میرسید. برای این منظور 5 ایستگاه نمونه برداری در نقاط مختلف دریاچه انتخاب و با تناوب 45 روز یکبار در طی فصول بهار و تابستان سال 1392 نمونه برداری در آنها انجام شد. فاکتورهای، نیترات، نیتریت، اکسیژن محلول، هدایت الکتریکی، سختی و pH آب اندازه گیری شد و شاخص WQI با استفاده از آنها محاسبه گردید. نتایج حاصل کیفیت آب در یاچه سد زاینده رود را علیرغم تغییرات کاهشی در طی فصول بهار و تابستان در مجموع خوب (بین100-50) ارزیابی نمود. این مطالعه نشان داد که حفظ کیفیت آب دریاچه سد زاینده رود نیازمند یک مدیریت دقیق و همه جانبه است.
شاخص WQI
زاینده رود
دریاچه پشت سد
فاکتورهای فیزیکوشیمیایی
2017
02
19
51
63
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110314_f819e0d7b223cdbecbacfd6c9ee6013b.pdf
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
1026-1354
1395
25
5
تعیین جنسیت مطلوب برای مقایسه ریختشناختی جمعیتهای ماهی گورخری (Aphanius dispar) با استفاده از روش ریختسنجی هندسی
سهیل
ایگدری
دوشکلی جنسی پدیدهای معمول در بین برخی آرایههای ماهیان از جمله ماهیان گورخری جنسAphanius میباشد. در مطالعات ریختسنجی آرایهها یا جمعیتهای ماهیان برای بررسی فرآیندهای زیستی مثل سازگاری و تکامل، وجود دوشکلی جنسی، آنالیز مجزا برای هر دو جنس را ضروری میکند. از اینرو این تحقیق با هدف تعیین جنس مطلوب در گونه Aphanius dispar برای مطالعات ریختسنجی به اجرا درآمد. برای این منظور تعداد 180 عدد ماهی (نر و ماده) از سه جمعیت رودخانه های سرباز، مهران و شور نمونهبرداری گردید. سپس از نیمرح نمونه ها عکسبرداری گردید و برروی تصاویر دو بعدی حاصل، تعداد 17 نقطه لندمارک (نقطه نشانه) تعیین و با استفاده از نرمافزار TpsDig2 رقومی شد. دادههای حاصل هر جنس بهصورت جداگانه و تمام جنسها بهصورت کلی، پس از آنالیز پروکراست، با استفاده از تحلیلهای چندمتغیره PCA، CVA و MANOVA مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج تمایز جمعیتهای مورد مطالعه را از نظر شکل نشان داد ولی در آنالیز جداگانه جنسهای نر و ماده، تفاوت معنیداری در شکل بدن جمعیتهای رودخانههای شور و مهران یافت نشد. در بررسی دوشکلی جنسی نواحی سر و تنه یک ویژگی اصلی بین جنسهای این گونه بود. براساس نتایج در این گونه جنس نر بهعنوان جنس مطلوبتر برای بررسی مقایسه ریختی بین جمعیتهای مختلف پیشنهاد میگردد.
ریختسنجی
دوشکلی جنسی
حوضه مکران
حوضه هرمزگان
آفانیوس
2017
02
19
65
74
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110315_a11af06d183db9f7f1ed2aec37e79e00.pdf
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
1026-1354
1395
25
5
ارزیابی کیفیت بتا کاروتن استخراج شده از آزولا فیلیکوئیدس (Azolla filiculoides) تالاب انزلی به روش هیدرولیز قلیایی در فصل تابستان
مینا
سیف زاده
علی اصغر
خانی پور
یزدان
مرادی
این پروژه با هدف تعیین مقدار، کیفیت، درصد خلوص، مقایسه با نوع سنتتیک و بررسی ارزش اقتصادی بتا کاروتن استخراج شده از آزولای تالاب انزلی انجام شد. برای اجرای این پروژه یک تیمار شامل بتا کاروتن استخراج شده به روش هیدرولیز قلیایی از آزولای تالاب انزلی در فصل تابستان سال 1393در نظر گرفته شد. تیمارها به مدت یک سال در دمای چهار درجه سلسیوس نگهداری شدند. از بتا کاروتن سنتتیک به عنوان شاهد استفاده شد. کیفیت تیمارها با استفاده از آزمایشات شیمیایی شامل تعیین مقدار و کیفیت بتا کاروتن، رنگ سنجی (hunter lap)، درصد خلوص و ویتامین A به وسیله HPLC، مدت زمان ماندگاری وحلالیت بتا کاروتن طبیعی بررسی شد. در نتایج آزمایشات شامل درصد خلوص، غلظت، رنگ سنجی، ترکیبات ویتامینه، حلالیت و مدت زمان ماندگاری در بتا کاروتن آزمایشی در مقایسه با شاهد تفاوت معنی دار مشاهده نشد(05/0(P>. طی مدت زمان ماندگاری این فاکتورها درتیمارهای آزمایشی و شاهد تفاوت معنی دار نشان ندادند(05/0(p>. بتا کاروتن طبیعی طی مدت زمان نگهداری به مدت یک سال در دمای 5 درجه سلسیوس از کیفیت خوبی برخوردار بود. با توجه به عدم وجود تفاوت معنی دار بین بتا کاروتن استخراج شده از آزولا در مقایسه با نوع سنتتیک از حیث آزمایشات شیمیایی، خلوص، مدت زمان ماندگاری و ارجحیت بتا کاروتن طبیعی استخراج شده از آزولا در مقایسه با نوع سنتتیک از حیث ارزش اقتصادی می توان کاربرد بتا کاروتن طبیعی تهیه شده از آزولا را به جای بتا کاروتن سنتتیک در صنعت غذایی پیشنهاد کرد.
آزولا
رنگدانه های طبیعی
بتا کاروتن
افزودنی غذایی
تالاب انزلی
2017
02
19
75
86
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110316_7620fdaca43b2f73b2e269751b135109.pdf
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
1026-1354
1395
25
5
مطالعه اثر ضد جلبکی 6 گونه جلبک ماکروسکوپی خلیج فارس بر رشد و شکوفایی جلبک Cochlodinium polykrikoides
مریم
معزی
عیسی
عبدالعلیان
کیومرث
روحانی قادیکلایی
حجت اله
فروغی فرد
محمد صدیق
مرتضوی
محمدرضا
زاهدی
شکوفایی مضر جلبکی برای اولین بار در مرداد 1386 باعث تغییر رنگ در منطقه وسیعی از آبهای ساحلی خلیجفارس گردید. گونه عامل این شکوفایی Cochlodinium polykrikoides بود و باعث مرگ و میر گستردهای از آبزیان در خلیجفارس شد. دراین مطالعه اثرات بازدارندگی رشد داینوفلاژلای Cochlodinium polkrikoides بادر معرض قرار گیری با عصاره آبی (0.2,0.6, 0.8 and 1.6 g L-1) 6 گونه از جلبک ماکرسکوپی Ulva lactuca, Enthromorpha intistialis, Colpomenia sinuosa, S. illicifolium, Gracilaria corticat و Hypnea valentiea ، کشت توام با بافت تازه(2.5 and 5.0 g L-1) و محیط کشت آبی فیلتر شده از 3 گونه از جلبک ماکرسکوپی E.intistialis, C.sinuosa, و H.valentiea در شرایط آزمایشگاهی و به مدت 15 روز مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که رشد C. polkrikoides بطور معنیداری بوسیله عصاره آبی جلبکی در تمام غلظتها محدود شده و اختلاف معنی داری را با نمونه شاهد دارد (p<0.05). همچنین بیشینه بازدارندگی رشد C. polkrikoides در کشت توأم با بافت تازه جلبکهای ماکروسکوپی E.intistialis, C.sinuosa و H.valentiea بدست آمد که اختلاف معنیداری را با دیگر جلبکهای ماکروسکوپی و شاهد نشان داد (p<0.05). در محیط کشت آبی فیلتر شده بیشینه بازدارندگی رشد در جلبک E.intistialis مشاهده شد که اختلاف معنی داری را با دیگر جلبکها داشت. از اینرو، میتوان نتیجه گرفت که استفاده از جلبکهای ماکروسکوپی مورد آزمایش خواه به شکل عصاره و یا با بافت تازه میتواند به عنوان راهکاری در کنترل بیولوژیکی رشد دینوفلاژلای C. polkrikoides می باشد.
کنترل بیولوژیک
Cochlodinium poylkrikoides
جلبک ماکروسکوپی دریایی
خلیج فارس
2017
02
19
87
96
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110317_22a8bee158a68b53b5cc1f64b05b2c4e.pdf
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
1026-1354
1395
25
5
اثر درصدهای غذادهی متفاوت بر شاخص های رشد، ضریب تبدیل غذایی و ترکیب شیمیایی بدن میگوی رودخانه ای شرق Macrobrachium nipponense (De Haan,1849)
محمد
اتفاق دوست
حمید
علاف نویریان
این آزمایش به منظور تعیین اثر درصد غذادهی بر عملکرد شاخص های رشد، ضریب تبدیل غذایی، بازماندگی و ترکیبات شیمیایی در پرورش میگوی رودخانه ای شرق(Macrobrachium nipponense) انجام گردید. طبق این آزمایش، 180 عدد میگوی رودخانه ای شرق با میانگین (± خطای استاندارد) وزنی 18/0± 40/1 گرم شمارش و در 12 آکواریوم شامل 4 تیمار و 3 تکرار در هر تیمار با شرایط یکسان پرورشی توزیع شدند. میگوها در تیمارهای مختلف با درصدهای متفاوت (1، 2، 3، 4 درصد بر اساس وزن توده زنده) بصورت 5 بار در روز، با غذای تجاری و به مدت 56 روز غذادهی گردیدند. در پایان، شاخص های رشد و ترکیبات شیمیایی بدن در تیمارهای مختلف تعیین گردید. نتایج نشان داد، متوسط وزن نهایی، افزایش وزن و نرخ رشد ویژه بطور معنی داری در تیمار 3 درصد غذادهی در روز نسبت به سایر تیمارها بیشتر بود (05/0p<)، ولی اختلاف معنی داری در ضریب وضعیت بین تیمارها مشاهده نشد (05/0(p>. کمترین میزان ضریب تبدیل غذایی در تیمار 3 درصد غذادهی در روز بدست آمد و تیمارهای 3 و 4 درصد غذادهی در روز به ترتیب با 6/2 ± 55/77 و 7/1 ± 37/64 درصد، بیشترین نرخ بازماندگی را داشتند. نتایج به دست آمده مطلوبیت میزان غذادهی 3 درصد در روز را نشان داد و اختلاف معنی دار آماری از نظر افزایش نرخ بازماندگی، کاهش ضریب تبدیل غذایی و افزایش میزان پروتئین و چربی لاشه با سایر تیمارهای آزمایشی داشت (05/0p<).
درصد غذادهی
میگوی رودخانه ای شرق
پرورش میگو
شاخص های رشد
ترکیب بدن
2017
02
19
97
111
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110318_079b33f16375a20fa130abd4f1548e3a.pdf
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
1026-1354
1395
25
5
مطالعه اکولوژیک جوامع زئوپلانکتون دریاچه شهدای خلیج فارس (چیتگر- تهران) و اولین گزارش از ژله ماهی آب شیرین (Craspedacusta sp.)در ایران
سیامک
باقری
جلیل
سبک آرا
اسمعیل
یوسف زاد
یعقوبعلی
زحمتکش
این پژوهش برای تعیین ساختار جمعیت، تنوع زیستی، ارتباط عوامل غیر زیستی در تغییرات زئوپلانکتون و تعیین سطح تروفی دریاچه مصنوعی شهدای خلیج فارس (چیتگر- تهران) انجام شد. نمونه برداری از زئوپلانکتون توسط Juday net در 5 ایستگاه بر اساس اشکوب دریاچه بین سالهای 1392 و 1393 انجام شد. در این مطالعه 36 گروه زئوپلانکتونی شامل بندپایان (Arthropoda) 6 جنس، آغازیان (Protozoa) 6 جنس، گردان تنان (Rotatoria) 20 جنس، کرمهای لولهای (Nematoda)1 جنس، موی شکمان (Gastrotricha) 2 جنس و کم تاران (Oligochaeta) 1 جنس شناسائی شدند. همچنین برای اولین بار نوعی ژله ماهی آب شیرین از جنسCraspedacusta با اندازه های طولی20- 15 میلیمتر در ایران، در دریاچه چیتگر مشاهده شد. گروه گردان تنان با میانگین تراکم 18± 61 عدد در لیتر زئوپلانکتون غالب دریاچه چیتگر بوده و کرمهای لولهای، موی شکمان و کم تاران، کمترین میانگین تراکم را داشتند (کمتر از 1 عدد در لیتر). میانگین تراکم سالانه زئوپلانکتون 18±72 عدد در لیتر بود. آنالیز تحلیل مولفه های اصلی (PCA) نشان داد، جنس های Trichocerca و Polyarthera از گروه گردان تنان با بیشترین بار عاملی (Loading Component)، کمترین واریانس و بیشترین تراکم را در اجتماعات زئوپلانکون به خود اختصاص دادند. براساس آنالیز تطبیق متعارف CCA)) همبستگی محسوسی بین تراکم گردان تنان با فاکتورهای محیطی مشاهده نشد. همچنین نتایج نشان داد که آب این دریاچه براساس شاخص زیستی و ساختار زئوپلانکتون در رده آبهای الیگو- مزوتروف (تقریبا پاکیزه) قرار گرفته ولی امکان افزایش روند یوتریفیکاسیون در صورت عدم مدیریت و کنترل آبزیان این اکوسیستم وجود دارد.
زئوپلانکتون
تراکم
تروفی
دریاچه چیتگر
2017
02
19
113
127
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110319_4ae0a6f07cee7906a7623adcb587b664.pdf
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
1026-1354
1395
25
5
بررسی اثر سطوح متفاوت اسیدهای آمینه لیزین و متیونین بر ترکیبات بیوشیمیایی و پروفیل اسید آمینه بدن ماهیان جوان صبیتی (Sparidentex hasta)
نگار
بیرمی
محمد
ذاکری
پریتا
کوچنین
وحید
یاوری
حمید
محمدی آذرم
در این مطالعه که به مدت 8 هفته به طول انجامید اثر سطوح متفاوت لیزین و متیونین بر ترکیبات بیوشیمیایی و پروفیل اسیدهای آمینه بدن ماهیان جوان صبیتی (Sparidentex hasta) بررسی شد. بدین منظور تعداد 180 قطعه بچه ماهی با میانگین وزن اولیه 4/1 ± 59/37 گرم، به طور تصادفی در 18 تانک توزیع گردیدند. ماهیان سه بار در روز تا حد سیری و با 6 جیره غذایی تغذیه شدند که جیره های غذایی عبارت بودند از: تیمار 1 (گروه کنترل): فاقد لیزین و متیونین، تیمار 2: 100 % متیونین، تیمار 3: 75 % متیونین و 25 % لیزین، تیمار 4: 50 % متیونین و 50 % لیزین، تیمار 5: 25 % متیونین و 75 % لیزین، تیمار 6: 100% لیزین. نتایج نشان داد که محتوای پروتئین لاشه به طور معنی داری تحت تاثیر مکمل های آمینو اسیدی قرار گرفت و بالاترین میزان آن در لاشه ماهیان تغذیه شده با تیمار 3 سنجش شد(p<0.05). بعلاوه افزایش سطح لیزین در جیره سبب افزایش میزان چربی لاشه ماهیان مورد مطالعه گشت هرچند که محتوای چربی، رطوبت و خاکستر لاشه در بین گروه های مختلف تفاوت معنی دار نشان نداد. همچنین مجموع اسیدهای آمینه ضروری (EAA∑) و اسیدهای آمینه غیر ضروری (NEAA∑) و نسبت ، تحت تاثیر مکمل های آمینواسیدی قرار گرفتند به طوری که EAA∑ بدن و نسبت با افزایش سطح مکمل ها بطور معنی داری افزایش نشان داد و در تیمارهای تغذیه شده با سطوح بالای متیونین بالاترین مقدار مشاهده شد. نتایج حاصل مبین آن است که افزودن مکمل های آمینو اسیدی به میزان 75% مکمل متیونین و 25% مکمل لیزین به جیره ای با 95/45 درصد پروتئین دارای اثرات مثبت بر ترکیبات بیوشیمیایی لاشه و محتوی اسیدهای آمینه بدن در پرورش بچه ماهی صبیتی می باشد.
ماهی صبیتی
اسید آمینه
لیزین
متیونین
Sparidentex hasta
2017
02
19
129
141
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110320_0f111eba3ddeb63b6cc6d7842374c7a3.pdf
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
1026-1354
1395
25
5
مطالعه خصوصیات فیزیکوشیمیایی آب در دریاچه پشت سد آزاد سنندج بمنظور فعالیت های شیلاتی
حسن
نصراله زاده ساروی
فرخ
پرافکنده
حسن
فضلی
رحمان
میرزایی
حمید
حسین پور
محمد علی
افرایی
عبداله
نصراله تبار
آسیه
مخلوق
نظیر
واحدی
مخازن آبی نقش و سهم مهمی در پرورش و تولید آبزیان در بسیاری از کشورها دارا هستند. در این راستا، مطالعه حاضر دریاچه سد آزاد سنندج را از تیر 1394 تا خرداد 1395 با نمونه برداری در پنج ایستگاه و تعیین 18 پارامتر فیزیکوشیمیایی و مقایسه نتایج با استانداردهای آبزی پروری، مورد بررسی قرار داده است. نتایج نشان داد که ترموکلاین و اکسی کلاین حدود ماه خرداد شروع و سپس در ماه آذر از بین رفت. حداکثر لایه بندی دمایی و اکسیژنی به ترتیب در ماههای مرداد و خرداد به وقوع پیوست. اکثر فاکتورهای فیزیکوشیمیایی مورد بررسی، تفاوت معنی داری از مقادیر میانگین در دو لایه سطحی و عمقی نشان دادند (05/0T-test, p<) و میانگین پارامترهای دما، اکسیژن محلول، آلکالینیتی، سختی، pH، مواد جامد محلول و معلق و مواد مغذی در محدودهی حد مجاز استانداردهای مختلف بود. نتیجه اینکه، بر اساس نتایج خصوصیات فیزیکوشیمیایی، دریاچه سد آزاد با بکارگیری روشهای صحیح مدیریتی، برای فعالیتهای آبزی پروری با الگوی استاندارد، مطلوب میباشد.
خصوصیات فیزیکوشیمیایی
آبزی پروری
سد آزاد
سنندج
کردستان
2017
02
19
143
157
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110321_416c64a4728190a47a0610a37b8b50e7.pdf
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
1026-1354
1395
25
5
یافته کوتاه: بررسی اثرات شوری های مختلف بر بافت کلیه ماهی بنی
حسن
مروتی
رحیم
عبدی
محمد مهدی
شمسی
هدف از این تحقیق بررسی اثرات شوری های مختلف بر بافت کلیه ماهی بنی بود. برای انجام این پژوهش تعداد 144 قطعه ماهی بنی سالم با میانگین وزنی 36/2 ± 350 گرم و طول 25/1± 25 سانتیمتر در پنج گروه مورد مطالعه قرار گرفتند. گروه اول به عنوان شاهد در آب معمولی شهری کلرزدایی شده و چهار گروه بعدی به ترتیب در غلظتهایی با شوری 4، 8، 12و 16 ppt در شرایط یکسان نگهداری شدند. در روزهای 1، 3 ، 7 ، 14 ، 21 و 28 از بافت کلیه نمونههایی به ضخامت حداکثر 5/0 سانتیمتر تهیه و در محلول بوئن تثبیت شدند. پس از انجام روش استاندارد و معمول تهیه مقاطع بافتی برشهایی به ضخامت 6- 5 میکرومتر تهیه و رنگآمیزی به روش H&E بر روی آنها انجام گرفت. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که انتقال تدریجی ماهی بنی به آب با شوری بالا باعث افزایش تعداد و قطر گلومرول ها بویژه در شوری های بالا شده اما از شدت آن در روزهای پایانی دوره کاسته شده بود (p<0.05). همچنین بیشترین قطر و ضخامت توبول های جمع کننده ادراری مربوط به آب شیرین و در روز 28 گزارش گردید (p<0.05). با توجه به روند کاهشی منابع آب شیرین از این تحقیق میتوان نتیجه گرفت که ماهی بنی تا چه اندازه میتواند با تغییر در ساختار کلیه در مقابل شوری مقاومت کند. این یافته ها نشان داد که ماهی بنی شوری پسند بوده و دارای توانایی تنظیم حیاتی در برابر شوری های مختلف باشد.
ماهی
بافت شناسی
شوری
انتقال تدریجی
2017
02
19
159
163
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110322_2df70c10569dd8d033f6e707762ae463.pdf
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
1026-1354
1395
25
5
یافته کوتاه: تعیین درصد و فراوانی آلودگی میگوهای سفید هندی (Penaeus indicus) و پرورشی وانامی (Litopenaeus vannamei) بندرعباس به تک یاخته داخلی Gregarine
زهره
مخیر
تکثیر میگو با توجه به طعم و مزه آن و ارزش غذایی بالایی که دارد هم اکنون به شکل گستردهای در اغلب کشورهای جهان رواج پیدا کرده است. ایجاد یک منبع پروتئینی برای مصرف کننده، خود دلیلی محکم برای ایجاد رقابت در عرضه میگو به بازارهای فروش بین کشورهای همتراز شده و این مهم راههای بهتر و مؤثرتری برای بدست آوردن کیفیت مطلوب این محصول را میطلبد.
اکنون با وجود امکانات مناسب طبیعی در کشور، باید همگام باکشورهای مطرح در این زمینه حرکت نمود . این صنعت از سال 1370 با احداث کارگاه پرورش میگو در کلاهی بندرعباس آغاز شد لیکن در ابتدا به خاطر مسائل اجرایی ومدیریتی پیشرفت محسوسی مشاهده نشد. قریب چند سال است که شیلات ایران به همراه بخش خصوصی به تکثیر و پرورش میگو، بطور گستردهای اقدام نموده و در این میان شیلات از گونههای میگوی آب شیرین و آب شور بهره جسته است و در حال حاضر پرورش میگو در استانهای خوزستان، بوشهر، هرمزگان، سیستان و بلوچستان همچنین مازندران و گلستان صورت میگیرد و در بعضی استانهای دیگر مراحل آزمایشی را طی میکند و در صورت حصول نتیجه دلخواه، این صنعت در آن مناطق گسترش خواهد یافت.
آلودگی
میگو
سفید هندی
وانامی
گرگارین
2017
02
19
165
170
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110323_e405f26a5ebf38b6ed074d0f9a6e9d21.pdf
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
1026-1354
1395
25
5
یافته کوتاه: اندازه گیری محتوای عصاره رنگدانه کلروفیل (b,a c,) و همبستگی پارامترهای هیدرولوژیکی در تابستان (مطالعه موردی: تالاب بینالمللی گمیشان)
سپیده
عمرانی
اکوسیستمهای تالابهای ساحلی به طور گسترده در مناطق خشک و در امتداد سواحل توزیع شدهاند (Montoya, 2009) مانند تالاب بینالمللی گمیشان، این تالاب ساحلی دریای خزر شامل بسیاری از مناطق وسیع کمعمق و شور که جاذب انواع زندگی پرنده و تنوع زیستی است (Jafari, 2009) و به ندرت مورد مطالعه قرار گرفته است. در بسیاری از تالابها شاخص زیستی کلروفیل به عنوان ماده رنگی مهم فتوسنتز در فیتوپلانکتونها و جلبکها مطرح است و اغلب به عنوان برآوردگر زیستتوده جلبکی استفاده میشود (Gibson et al., 2000). سه نوع از مهمترین ترکیبات کلروفیل در محیطزیست دریایی شامل (Chl-a)Chlorophyll-a ، (Chl-b) Chlorophyll-b و (Chl-c) Chlorophyll-c است. همه جلبکهای فتوسنتزکننده و گیاهان عالی شامل Chl-a بهعنوان رنگدانه اصلی میباشند (Smith et al., 2007). سیانوباکتریها (Cyanobacteria) تنها شامل Chl-a هستند (Scheer, 1991). سایر رنگدانهها و لوازم جانبی مانند Chl-b وc در فیتوپلانکتون، برای جدا کردن گروههای مختلف جلبک کاربرد دارد (Gonzalez, 2011).
پارامترهای هیدرولوژیک
تالاب بینالمللی گمیشان
شاخص زیستی
شاخص
کلروفیلa
b
cTSI
2017
02
19
171
179
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110324_4655a4dc0612804a951b4d2acf7b7657.pdf
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
1026-1354
1395
25
5
یافته کوتاه: اثر سطوح مختلف پروتئین جیره غذایی و شوریهای متفاوت آب بر شاخصهای بیوشیمیایی همولنف میگوی پا سفید غربی (Litopenaeus vannamei) جوان
زهرا
معصومی
محمد
ذاکری
وحید
یاوری
سید محمد
موسوی
در مطالعه حاضر شاخصهای بیوشیمیایی همولنف میگوی پاسفید غربی (Litopenaeus vannamei) با سه سطح متفاوت پروتئین جیره غذایی (45 و 35، 25%) در سه سطح شوری آب پرورشی (ppt 35-32 و 15-12، 3-0) مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور تعداد 350 قطعه میگو با متوسط وزن و طول اولیه 18/0±55/5 گرم و 15/0±81/8 سانتیمتر در 27 مخزن بتنی با ظرفیت 10 تن (طول: cm 600، عرض: cm 170 و ارتفاع: cm 100) مورد آزمایش قرار گرفتند. میگوها 4 بار در روز در حد اشباع به مدت 56 روز تغذیه گردیدند. نتایج نشان داد که در سطوح 35 و 45% پروتئین جیره غذایی و شوری آب 35-32 قسمت در هزار میزان پروتئین، اوره، لیپوپروتئین با چگالی بالا و لیپوپروتئین با چگالی پایین افزایش پیدا کرد و تحت تأثیر برهمکنش هر دو عامل متغیر قرار گرفتند (05/0P≤). علاوه بر این، سطح کلسترول و تریگلیسرید نیز به طور معناداری در تیمار حاوی 45% پروتئین و شوری ppt 35-32 بالاتر بود. همچنین میزان گلوکز همولنف نیز تنها ارتباطی معکوس را با افزایش پروتئین جیره غذایی نشان داد (05/0P≤). قابل ذکر است که سطوح متفاوت و برهمکنش هر دو عامل متغیر مورد آزمایش نیز بر میزان اسید اوریک همولنف اثری نداشت. در مطالعه حاضر بهترین سطوح شاخصهای بیوشیمیایی همولنف در جیره غذایی حاوی 35 درصد پروتئین و شوری ppt 35-32 به دست آمد و در این سطوح کمترین استرس به میگو وارد شد.
پروتئین
شوری
شاخصهای بیوشیمیایی همولنف
Litopenaus vannamei
2017
02
19
181
186
https://isfj.areeo.ac.ir/article_110325_92d5c749a2dd14d2a9afe2354f29e864.pdf