2024-03-28T15:21:20Z
https://isfj.areeo.ac.ir/?_action=export&rf=summon&issue=11857
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
1026-1354
1380
10
4
بررسی فلور قارچی میگوی سفید هندی PENAEUS INDICUS پرورشی آبادان
نازنین
حسینیان سرشکی
حسین
ریاحی
محمدرضا
مهرابی
مسعود
حسینی
توسعه پرورش صنعتی و متراکم میگوهای خانواده Penaeidae با ظهور بیماریهای عفونی و غیر عفونی همواره همراه بوده است. بسیاری از بیماریهای مهم این خانواده توسط موجوداتی که عضوی از فلور طبیعی میگو هستند بروز می کنند. در این مطالعه در طول ماههای تیر لغایت آبان 1377، از پنج مزرعه پرورش میگوی خوزستان در قفاس آبادان نمونه گیری انجام گردید. در این مزارع چندین استخر (از هر مزرعه دو تا 5 استخر) بطور تصادفی انتخاب شدند. میگوهای این استخرها در وضعیتی مطلوب از لحاظ بهداشتی و عدم حضور بیماریهای خاص بسر می بردند. از این استخرها بطور مستمر، ماهانه یک بار و در هر دفعه حداقل 5 میگو جمع آوری گردید و به آزمایشگاه بیماریهای آبزیان مرکز تحقیقات شیلاتی استان خوزستان در اهواز منتقل و در آنجا کشت اولیه اندامهای مختلف میگوهای زنده (کوتیکول، هپاتوپانکراس، همولنف و آبشش) انجام پذیرفت. برای ادامه بررسی ها، نمونه ها به آزمایشگاه قارچ شناسی دانشگاه شهید بهشتی در تهران ارسال گردید. در این مطالعه چهل گونه قارچی از اندامهای مختلف میگوها جداسازی و شناسایی گردیدند. بیشترین تعداد گونه های قارچی (19 گونه) از هپاتوپانکراس و کمترین تعداد (12 گونه) از همولنف جداسازی گردید. بالاترین تراکم قارچی (83 درصد) مربوط به گونه Aspergillus niger بود. بیشترین تعداد گونه های قارچی جدا شده در ماه مهر به ثبت رسید. در میان قارچهای شناسایی شده نمونه های بیماریزای آن که تاکنون از سرتاسر دنیا گزارش شده است مشاهده نگردید.
فلور قارچی
میگوی سفید هندی
Penaeus indicus
آبادان
ایران
2002
02
20
1
10
https://isfj.areeo.ac.ir/article_115815_321999694ed4d620fe9d678e2a1144fb.pdf
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
1026-1354
1380
10
4
معرفی نشانگرهای ژنتیکی برای شناسایی و جداسازی سه گونه اقتصادی میگوی خلیج فارس و دریای عمان به روش PCR-RFLP
سهراب
رضوانی
شش نمونه از هر یک از گونه های P.indicus, P.merguiensis, Penaeus semisulcatus از مناطق بوشهر و هرمزگان (خلیج فارس و دریای عمان) در سال 1379 با روش ترال کف جمع آوری گردید. DNA به روش فنل و کلروفرم استخراج شده و با استفاده از یک جفت پرایمر با توالی دو انتهای ژن سیتوکروم اکسیداز(COI) I میزان DNA هدف، به روش PCR تکثیر شدند و محصولات PCR با استفاده از 9 آنزیم اندونوکلئاز محدود کننده(restriction endonuclease enzymes) هضم آنزیمی شدند. 7 آنزیم الگوهای پلی مورفیسم را در بین گونه های مورد مطالعه نشان دادند که از بین آنزیم های پلی مورفیک در این بررسی، سه آنزیم HinfI, HincI, RsaI را می توان بعنوان نشانگرهای ژنتیکی برای شناسایی این سه گونه از میگو معرفی نمود.
نشانگرهای ژنتیکی
میگو
خلیج فارس
دریای عمان
ایران
2002
02
20
11
20
https://isfj.areeo.ac.ir/article_115816_31cd81a960a8369c22b3456128b84814.pdf
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
1026-1354
1380
10
4
بررسی کاشت جلبک گراسیلاریا GRACILARIA CORTICATA در سواحل جزیره قشم
یوسف
فیلی زاده
کاشت دریایی جلبک گراسیلاریا (Gracilaria corticata) در 4 منطقه مختلف جزیره قشم (قشم، لافت، بیوتکنولوژی و هنگام) در بهار و تابستان 1378 روی تور، طناب و درون سبد مورد آزمایش قرار گرفت. نتایج این آزمایش و تجزیه داده ها نشان داد که اختلاف معنی داری در میزان رشد نشاها و افزایش بیوماس در مناطق و روشهای مختلف کاشت وجود دارد. 45 روز پس از کاشت، افزایش معنی داری در رشد نشاها و افزایش بیوماس درمناطق قشم و لافت نسبت به مناطق بیوتکنولوژی و هنگام مشاهده گردید. عملکرد جلبک گراسیلاریا در روش کاشت روی تور بیش از کاشت روی طناب می باشد. همچنین عملکرد نشاهای کاشته شده روی تورها و طناب هایی که بصورت هفتگی تمیز گردیدند، نسبت به تیمارهایی که تمیز نشده بودند بیشتر بود. کاشت جلبک درون سبد هنگامی مقرون به صرفه می باشد که خطرات ناشی از شدت حرکت آب، خورده شدن توسط موجودات آبزی و شدت تشعشعات خورشیدی در منطقه کاشت وجود داشته باشد.عوامل محیطی نظیر نور، درجه حرارت و سرعت حرکت آب تاثیر معنی داری بر عملکرد و میزان رشد جلبک گراسیلاریا دارند. همچنین حضور بعضی از موجودات آبزی نظیر لاک پشت در ایستگاه لافت باعث کاهش عملکرد این منطقه نسبت به قشم گردید. از آنجایی که هزینه عملیات کاشت جلبک ها در سواحل بالا می باشد، شناخت کافی از شرایط اکولوژیک منطقه پیش از شروع هر عملیاتی ضروری است.
جلبک گراسیلاریا
GRACILARIA CORTICATA
کاشت جلبک
جزیره قشم
ایران
2002
02
20
21
36
https://isfj.areeo.ac.ir/article_115817_862803bb95df125f05285d20a23f0710.pdf
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
1026-1354
1380
10
4
بررسی رژیم غذایی تون زردباله THUNNUS ALBACARES دریای عمان
فرهاد
کیمرام
حسین
عمادی
بهرام
کیابی
بررسی عادت و تنوع غذایی تون زردباله در دریای عمان در کارخانه های کنسرو تون ماهی سالم، خلیج فارس و پزم در طول سال 1377 انجام گرفت. در این مطالعه مجموعا محتویات معده 546 عدد تون زردباله با طول چنگالی 38 تا 173 سانتیمتر بررسی شد. اسکوئید پشت ارغوانی با 57 درصد در جنس ماده و 60 درصد در جنس نر اولویت اول غذایی تون زردباله می باشد. پس از اسکوئید، ماهیان استخوانی با 42 درصد در جنس ماده و 38 درصد در جنس نر و خرچنگ با 1 درصد در جنس ماده و 2 درصد در جنس نر در اولویت های بعدی قرار داشتند. تنها ماهی استخوانی شناسایی شده یک نمونه از خانواده تک خار ماهیان بوده است. 60 درصد از نمونه ها در زمان نمونه برداری دارای معده خالی بودند که بدلیل نمونه برداری در ساعات اولیه پس از غروب آفتاب، تغذیه روزانه تون زردباله را تایید نمود.
تون زردباله
Thunnus albacares
رژیم غذایی
دریای عمان
ایران
2002
02
20
37
48
https://isfj.areeo.ac.ir/article_115819_0d4f8e9d0e8a3ff396d90292ecce43e3.pdf
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
1026-1354
1380
10
4
بررسی اثرات صید و صیادی بر ذخایر شاه میگو
محمد
مظلومی
صید تجاری شاه میگو در چابهار از سال 1369 آغاز گردید و از آن سال تاکنون سالانه 20 تا 50 تن شاه میگو در آبهای استان سیستان و بلوچستان صید می گردد. در این مقاله سعی شده است تا تاثیر فشار صیادی در طول سالهای گذشته روی ذخایر این آبزی مورد بررسی قرار گیرد.بدین منظور اطلاعات بیومتری جمع آوری شده طی چهار سال (1369، 1372، 1374و 77-1376) مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. این اطلاعات شامل بیومتری 23 هزار عدد شاه میگو می باشد که پارامترهایی شامل: طول کل، وزن کل، طول کاراپاس، جنسیت، مراحل باروری، زمان و مکان صید مورد بررسی قرار گرفته اند. این اطلاعات در برنامه نرم افزاری فاکس پرو جمع آوری شده و با برنامه آماری SPSS تجزیه و تحلیل گردیده است. مقایسه میانگین ها در طول چهار سال نشان از کاهش ذخایر در طول سالهای مختلف نسبت به سال مبدا یعنی سال 1369 دارد که این موضوع ناشی از فشار صیادی در طول این سالها می باشد. بین سالهای 1374 و 77-1376 تفاوت معنی داری مشاهده نگردید، که این موضوع می تواند در نتیجه اعمال مدیریت صید مناسب سالهای اخیر باشد.
شاه میگو
صید و صیادی
ذخایر
استان سیستان و بلوچستان
ایران
2002
02
20
49
60
https://isfj.areeo.ac.ir/article_115820_5b172a5e8c5dea1d42d700775f3dceb6.pdf
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
1026-1354
1380
10
4
بررسی آلودگی های انگلی ماهی کلمه RUTILUS RUTILUS CASPICUSجنوب شرقی دریای خزر
محمود
معصومیان
جلال
ستاره
بابا
مخیر
در بررسی های بعمل آمده پیرامون آلودگی های انگلی در ماهی کلمه Rutilus rutilus caspicus در محدوده جنوب شرقی دریای خزر (سواحل استانهای مازندران و گلستان) در سال 1375 مجموعا 140 ماهی کلمه معاینه گردیدند. انگل های بدست آمده و درصد آلودگی طی این بررسی عبارتند از:نوزاد آنیزاکیس Anisakis sp. در محوطه شکمی 5 ماهی (3.7 درصد)، ترماتد آسپیدوگاستر لیماکوئیدس aspidogasterlimacoides در روده یک ماهی (0.7درصد)، انگل بوتریوسفالوس گوکونژنزیس Botheriocephallus gowkongensis در روده دو ماهی (1.5 درصد) و همچنین انگل مونوژن داکتیلوژیروس تورالینسیس Dactylogyrus turaliensis در آبشش 83 ماهی (67 درصد) و نهایتا در بررسی چشم ماهیان در 10 ماهی (12 درصد)، انگل دیپلوستوموم اسپاتاسئومDiplostomum spathaceum مشاهده گردید. سه انگل آنیزاکیس (Anisakis sp.)، دیپلوستوموم اسپاتاسئوم(D. spathaceum) و آسپیدوگاسترلیماکوئیدس (A. limacoides) قبلا از ماهی کلمه ایران گزارش نشده بودند. انگل های بدست آمده می توانند در شرایط مشخصی بیماریزا شده تلفات سنگینی را در ماهیان پرورشی ایجاد نموده و تولید آنها را کاهش دهند.
انگل
ماهی کلمه
Rutilus rutilus caspicus
دریای خزر
ایران
2002
02
20
61
74
https://isfj.areeo.ac.ir/article_115821_1d2156d5e291c040f92664199a141473.pdf
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
1026-1354
1380
10
4
پویایی جمعیت میگوی ببری سبز PENAEUS SEMISULCATUSدر آبهای استان بوشهر
نصیر
نیامیمندی
نتایج گرفته شده از گشتهای تحقیقاتی شناور ترالر در سالهای 76-1375 در آبهای بوشهر در مورد پارامترهای رشد و مرگ و میر به تفکیک در دو جنس نر و ماده میگوی ببری بر اساس اطلاعات مربوط به طول کاراپاس در برنامه های کامپیوتری ELEFAN و FiSAT محاسبه گردید. تخمین های بدست آمده در جنس نر عبارت است از L∞=37 میلیمتر،K=1.8 در سال، t0=0.3، M=2.8، F=4.5 و Z=7.3 و در جنس ماده L∞=49 میلیمتر، K=2.6 در سال، t0=0.6، M=3.2،F=6.7 و Z=9.9 می باشد.بر پایه نتایج بدست آمده ضریب بهره برداری (E) برای دو جنس نر و ماده بترتیب 0.61 و 0.67 تخمین زده شد و میزان φبرای جنس نر 7.8 و برای جنس ماده 8.3 می باشد. نسبت جنسی (نر/ماده) در حدود 1.1 بود. دوره تخمریزی از دی ماه تا فروردین ماه ثبت گردید که حداکثر و اوج آن در دی ماه می باشد. حداکثر سن در جنس نر 21 ماه و در ماده 19 ماه محاسبه گردید.
پویایی جمعیت
میگوی ببری سبز
PENAEUS SEMISULCATUS
استان بوشهر
ایران
2002
02
20
75
88
https://isfj.areeo.ac.ir/article_115823_a63be1005e2c10536aff98c5a4fece95.pdf
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
1026-1354
1380
10
4
گزارشی از درصد آلودگی میگوی ببری سبز منطقه بوشهر به انگل اپی پنیون EPIPENAEON ELEGANS در فصل صید
فرشته
اسلامی
بابا
مخیر
میگوی ببری سبز ،EPIPENAEON ELEGANS ،اپی پنیون ، بوشهر ، ایران
میگوی ببری سبز
Epipenaeon elegans
اپی پنیون
بوشهر
ایران
2002
02
20
89
96
https://isfj.areeo.ac.ir/article_115824_26bc134138bc039d2523a93ba70628c5.pdf
مجله علمی شیلات ایران
1026-1354
1026-1354
1380
10
4
جداسازی و شناسایی تک یاخته زیوتامنیوم در استخرهای پرورش میگو منطقه حله - بوشهر
احمد
مال الهی
بابا
مخیر
تک یاخته زیوتامنیوم ،میگو ،استان بوشهر،ایران
تک یاخته زیوتامنیوم
میگو
استان بوشهر
ایران
2002
02
20
97
105
https://isfj.areeo.ac.ir/article_115826_e5d94da681d52d212ed9fb7ab6280daa.pdf