اثر شوری های مختلف بر میزان املاح، فشار اسمزی، آب بافت بدن، سلولهای کلراید آبششی و درصد تلفات بچه ماهی سفید (Rutilus frisii kutum Kamensky 1901)

نویسندگان

چکیده

تغییرات میزان یون های سدیم، کلر، پتاسیم، اسمولاریته، آب بافت بدن و اندازه و تعداد سلولهای کلراید آبشش در بچه ماهیان سفید ۰/۲، ۰/۵و1 گرمی در اثر استرس انتقال به شوری های صفر، 7، ۱۲/۵ و 16گرم در لیتر در ساعات صفر، 12، ۲۴، ۴8 و۷۲ پس از شروع آزمایش به همراه درصد تلفات آنها بررسی شد. میزان یون ها و اسمولاریته در وزنهای ۰/۲و 5/0گرم با افزایش شوری از صفر تا 5/12گرم در لیتر طی ۱۲ ساعت اولیه افزایش یافته و در این ساعت به حداکثر میانگین در شوری 5/12گرم در لیتر رسید (P<0.05). این روند بتدریج کاهش یافت و مقادیر کمی بالاتر از میزان آنها در آب شیرین باقی ماند. آب بافت بدن در شوری مذکور به حداقل میانگین در ساعت ۱۲ رسید (P<0.05) و بتدریج به میزان آن در آب شیرین نزدیک شد. یون ها و اسمولاریته در شوری 1۶ گرم در لیتر پس از ۱۲ ساعت اولیه به افزایش و آب بافت بدن به کاهش ادامه دادند (P<0.05). روند تغییرات در وزن 1 گرم با افزایش شوری از صفر تا 16 گرم در لیتر مشابه وزنهای 2/0 و 5/0 گرم در شوری های صفر تا 5/12 گرم در لیتر بود و حداکثر میانگین یون ها و اسمولاریته و حداقل آب بافت بدن در شوری 16 گرم در لیتر در ساعت 12 ثبت شد (P<0.05). اندازه و تعداد سلولهای کلراید در وزنهای ۰/۲ و 5/0 گرم با افزایش شوری از صفر تا 5/12گرم در لیتر طی 12 ساعت اولیه افزایش یافت و حداکثر میانگین آنها در شوری 5/12گرم در لیتر بترتیب در ساعات 12 و 24 ثبت گردید (P<0.05) و تا انتهای آزمایش بدون تغییر محسوس ادامه یافت. اندازه و تعداد سلولهای کلراید در شوری 1۶ گرم در لیتر پس از ۱۲ ساعت اولیه به افزایش ادامه دادند (P<0.05). روند تغییرات این شاخص ها در وزن 1 گرم با افزایش شوری آب از صفر تا 16 گرم در لیتر مشابه وزنهای 2/0 و 5/0 گرم در شوری های صفر تا 5/12 گرم در لیتر بود و حداکثر میانگین آنها در شوری 16 گرم در لیتر بترتیب در ساعت 12 و 24 ثبت گردید (P<0.05). میزان یون ها و اسمولاریته بافت بدن و اندازه و تعداد سلولهای کلراید با افزایش شوری و وزن به شکل معنی داری افزایش و آب بافت بدن با افزایش شوری کاهش و با افزایش وزن افزایش معنی داری نشان داد (P<0.05). بچه ماهیان ۰/۲ تا ۱ گرمی در شوری صفر و ۷ گرم در لیتر در طول آزمایش تلفاتی نشان ندادند. تلفات آنها در شوری ۱۲/۵ گرم در لیتر طی ۱۲ ساعت اولیه افزایش و به شکل یکنواخت ادامه یافت. تلفات بچه ماهیان ۰/۲ و ۰/۵گرمی در شوری ۱۶ گرم در لیتر پس از ۱2 ساعت اولیه به افزایش ادامه داد و تا انتهای آزمایش همگی از بین رفتند. روند تلفات بچه ماهیان 1 گرمی در شوری ۱۶ گرم در لیتر مشابه بچه ماهیان ۰/۲ و ۰/۵گرمی در شوری ۱۲/۵ گرم در لیتر بود. تلفات به شکل معنی داری با افزایش شوری افزایش و با افزایش وزن کاهش یافت (P<0.05).

عنوان مقاله [English]

Effect of different salinity on ions, osmolarity, water concentration of body tissue, gill chloride cells and mortality percentage of juveniles of Caspian roach (Rutilus frisii kutum Kamensky 1901)

نویسندگان [English]

  • B Ataimehr
  • B Mojazi Amiri
  • A Mirvaghefi
  • S Nezami
  • G Riazi
چکیده [English]

Changes of ions (Na+, cr, K+), osmolarity and water concentration of body tissue, size and number

of gill chloride cells as well as mortality percentage of the juveniles Caspian roaches in weight groups of0.2, 0.5 & 1g water satiny stress were studied. The salinities tested  were 0 (fesh water), 7, 12.5 &

16g/lit and the assessments were completed 0, 12, 24, 48 & 72 hours after exposure. Results showed that ions and osmolarity of juveniles  weighting 0.2 & 0.5g in salinities of 0 up to 12.5g/lit increased significantly  during the first  12 hours (P'<0.05).  These values then  showed downwara trend to the values recorded for fresh water. Water concentration of body tissue reached the minimum mean value in 12 hours (P<0.05) in salinity of 12.5 g/lit and then showed upward trend to the value obtained for freshwater. Ions and osmolarity of body tissue of the juveniles  mcreased and water concentration of body  tissue  decreased  significant  after  the  first  12 hours  of  transferring  into  salinity  of  16g/lit (P<0.05). Weight changes in juveniles  of 1g in salinities of 0 up to 16g/lit was similar to juveniles  of

0.2 & 0.5g in salinities of 0 up to 12.5gllit and the maximum mean vafues of ions and osmolarity and

the minimum value of water concentration body tissue in 16g/lit salinity in hour 12 (P<0.05). Size and number of gill chloride cells  of juveniles weighting 0.2 & 0.5g in salinities of 0 up to 12.5g/lit increased significantly during the first 12 hours of exposure (P<0.05) and reached the maximum mean

values in 12.5g/lit salinity 12 & 24 hours after exposure, respectively (P<0.05) and showed invisible changes up to the end of the test. Size and number of choride cells of the juveniles increased after the first 12 hours of transferring into salinity of 16g/lit (P<0.05). Changes of the indices in juveniles weighting 1gin salinities of 0 up to 16g/lit was similar to juveniles of 0.2 & 0.5g kept in salinities of 0 up to 12.5gtlit and the maximum values was in 12 and 24 hours after exposure, respectively (P<0.05). Ions and osmolarity of body tissue and size and number of chloride cells increased significantly with increase of salinity and wetght and water salinity and water concentration of body tissue decreased significantly with mcrease in water salinity and increased in fish weight (P<0.05). Juveniles weighting

0.2 up to 1g showed no mortality in salimties of 0 & 7g/lit during tfie test. Mortality of the juveniles

weighting 0.2, 0.5 and 1g/1it increased during the first f2 hours and became constant to the end of the

test. Mortality of juvenTies weighting 0.2 & 0.5g in salinity of 16gllit was similar to that of the juveniles weighting 0.2 & 0.5f in salimty of 12.5g/lit. Mortality of the JUVeniles increased significantly with increase of salinity and decreased with increase of weight (P<0.05).

کلیدواژه‌ها [English]

  • Osmoregulation
  • Osmolarity
  • Ion
  • Chloride cell
  • Rutilusfrisii kutum
  • weight
  • Salinity