بررسی دانه بندی و کربن آلی رسوبات بستر جهت استقرار زیستگاههای مصنوعی در آبهای ساحلی هرمزگان

نویسندگان

چکیده

دانه بندی و کربن آلی رسوبات بستر آبهای ساحلی حوزه مرکزی و غرب استان هرمزگان جهت انتخاب بهترین مکان برای استقرار زیستگاههای بصورت فصلی در سال 1386 بررسی شد. منطقه حد فاصل بین جنوب جزیره قشم تا جزیره هندورابی به 10 ترانسکت 18600 متر طولی و هر یک از آنها به 3 زیر ترانسکت (خطوط ساحلی تا عمق 10، 10 تا 20 و 20 تا 30 متر) عرضی تقسیم و از روش نمونه برداری تصادفی استفاده شد. بیشینه وکمینه درصد ذرات سیلت، در ترانسکت های بندر حسینه و بندر چیروئیه بترتیب 39/45 و 38/25 درصد، ذرات ماسه در ترانسکت های بندر مسن و بندر حسینه بترتیب 95/63 و 79/38 درصد و ذرات رس در ترانسکت های اسکله بهمن و بندر مسن 47/23 و 02/9 درصد بدست آمد. همچنین ترانسکت بندر کنگ با 62/1 درصد بیشترین و ترانسکت جزیره هنگام با 63/0 درصد کمترین مقدار کربن آلی را دارا بودند.
نتایج آزمون آنالیز واریانس یک طرفه نشان داد که ترانسکت های جزیره هنگام، بندر مسن و بندر گرزه با بقیه ترانسکت ها در میزان مواد آلی دارای اختلاف می باشند (05/0P<). این آزمون برای رسوبات و کربن آلی در 3 زیر ترانسکت مورد مطالعه هیچگونه اختلاف معنی داری را نشان نداد (05/0P>). نتایج حاصل از آزمون همبستگی بین دانه بندی ذرات با کربن آلی درکل منطقه مورد بررسی نشان داد که ارتباط معنی داری (01/0P<) بین درصد ذرات سیلتی (52/0r =)، ماسه ای (63/0- = r) و رسی (67/0= r) با کربن آلی وجود داشته است. اولویت ترانسکت های مورد مطالعه جهت انتخاب مناطق بهینه استقرار سازه ها برحسب استحکام بستر (جزیره هنگام، بنادر مسن، صلخ و چیروئیه)، تولید (جزیره هنگام، بنادر مسن، صلخ، بستانه، حسینه، چارک و گرزه) و کربن آلی (اسکله بهمن، بنادر صلخ، کنگ، بستانه، حسینه و چارک) می باشد.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Study of grain size and organic carbon of sediments for artificial reef installation in coastal waters of Hormuzgan Province

نویسندگان [English]

  • S Behzadi
  • G.A Akbarzadeh
  • A Salarpour
  • M Darvishi
چکیده [English]

Central and western coastal waters of the Persian Gulf along Hormuzgan province were investigated for site selection of artificial reefs installation. The grain size and organic carbon content of sediments were studied seasonally in the year 2007. For sampling, we stratified the area between the south of Qeshm Island to Hendorabi Island to 10 transects, and partitioned each to 3 sub-transects (Coastal line to 10, 10-20 and 20-30m deep), using a random design. The maximum and minimum amount of silt were recorded in transects of Bandar Haseineh and Bandar Chiroyeah (45.39% and 38.79%), for sand transects of Bandar Masen and Bandar Haseineh showed the maximum and minimum (63.95% and 38.79%) and for clay transects of Bahman Jetty and Bandar Masen (23.47% and 9.02%) were  recorded  and the highest  and lowest respectively. Also, the maximum and minimum amount of carbon organic content was determined in Bandar Kong transect (1.62%) and Hengum Island  transect  (0.63%), respectively. The results of one-way analysis of variance showed a significant difference in organic carbon content of sediments from transects of Hengum Island, Bandar  Masen  and Bandar Gourzeh in comparison with other transects (P<0.05), (95% confidence interval). However, the difference was not significant for grain size and organic carbon of bottom sediments in all stations (P>0.05). Also, we found a significant correlation  between silt (r = 0.52), sand (r = -0.63) and clay (r = 0.67) with organic carbon (P<O.Ol). Finally, the  best transects for artificial reefs installation were defined based on  bottom  hardness  (Hengum Island, Bandar Masen, Bandar Selakh and Bandar Chiroyeah), productivity (Hengum  Island, Bandar Masen, Bandar Selakh, Bandar Bostaneh, Bandar Haseineh, Bandar Charak and Bandar Gourzeh) and organic carbon ( Bahman Jetty, Bandar Selakh, Bandar Kong, Bandar Bostaneh, Bandar Haseineh and Bandar Charak).

کلیدواژه‌ها [English]

  • ARTIFICIAL REEF
  • Ecosystem
  • Costal waters
  • Persian Gulf