اثر پارامترهای محیطی بر سیست داینوفلاژله‌های Gonyaulacales و Gymnodiales در سواحل دریای عمان و تنگه هرمز

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

چکیده

 رنگ، مهمترین مشخصه ماهیان زینتی است. استفاده از رنگدانه­ها جهت تغییر رنگ پوست و لاشه ماهیان در سال­های اخیر بیشتر مورد توجه قرار گرفته است. در تحقیق حاضر، اثر رنگدانه آستاگزانتین بر رنگ پوست و بافت لاشه طوطی ماهی (Parrotfish) با استفاده از تکنیک­های RGB و Lab مورد مطالعه قرار گرفت. تعداد 60 قطعه طوطی ماهی (میانگین وزن 87/1±5/26 گرم) در پنج تیمار غذایی هر یک با 3 تکرار در آکواریوم­هایی با حجم مفید 50 لیتر (ابعاد 60×40×30 سانتی متر) توزیع شدند. تیمارهای آزمایشی شامل تیمار شاهد (بدون رنگدانه) و تیمارهای رنگدانه‌دار به ترتیب حاوی 2/0، 5/0، 1 و 5/1 درصد آستاگزانتین در جیره بودند. پس از گذشت هشت هفته تغذیه ماهیان با تیمارهای غذایی، از چهار قطعه ماهی از هر تیمار عکسبرداری شد و از عضله پشتی آنها جهت تهیه فیله­های یکسان استفاده گردید. برای ارزیابی رنگ پوست و عضله ماهی­ها به ترتیب از سیستم رنگ سنجی RGB و Lab استفاده شد. نتایج حاصل نشان دهنده کاهش معنی‌دار (P˂0/05) تغییر رنگ ایجاد شده در بافت لاشه بر حسب مولفه L در تمامی ماهیان تیمارهای حاوی رنگدانه نسبت به تیمار شاهد بود. در حالیکه تغییر رنگ ایجاد شده در بافت لاشه بر حسب مولفه a در تمامی تیمارها به جز تیمار 2/0 درصد آستاگزانتین و بر حسب مولفه b در تمامی تیمارها افزایش معنی داری (P˂0/05) نسبت به تیمار شاهد نشان داد. تغییر رنگ ایجاد شده در بافت لاشه بر حسب فاکتور Cab در تمامی تیمارها به جز تیمار 2/0 درصد تفاوت معنی داری با گروه شاهد داشت. همچنین، تغییر رنگ ایجاد شده در بافت لاشه ماهیان مورد آزمایش بر حسب فاکتور Hab نشان دهنده کاهش معنی‌دار (P˂0/05) این فاکتور در تمامی تیمارهای حاوی آستاگزانتین نسبت به تیمار شاهد بود. داده‌های حاصل از ارزیابی رنگ پوست به روش RGB نشان داد که رنگ پوست ماهیان در ابتدا حالت تیره داشته و به ‌تدریج با افزایش سطح آستاگزانتین، روشن‌تر شده و در انتها به سمت نارنجی متمایل به قرمز پیش رفت. در مجموع نتایج حاصل ضمن پیشنهاد سطح 5/0 درصد آستاگزانتین در خوراک طوطی ماهیان برای ایجاد رنگ نارنجی متمایل به قرمز، نشان دهنده امکان استفاده از تکنیک­های RGB و Lab در ارزیابی رنگ پوست و لاشه ماهیان بود.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Evaluating the effects of different levels of astaxanthin pigment on skin color and tissue texture of Parrotfish (Cichlasoma synspilum ♀ × Cichlasoma citrinellum ♂) using RGB and Lab techniques

نویسندگان [English]

  • G Attaran Fariman
  • M Khalili
  • P Sadeghi
چکیده [English]

Color is the most important characteristic of the ornamental fish. The use of pigments for changing the color of skin and carcasses has become more prominent in recent years. In the present study, the effects of astaxanthin pigment on skin color and tissue of parrotfish were studied using RGB and Lab techniques. Sixty parrotfish (with the average weight of 26.5±1.87 g) were distributed in different 50-liter volumetric aquariums (30×40×60 cm) and five dietary treatments with 3 replications for each treatment were considered. Treatments including the control (non-pigmented diet) and diets containing 0.2, 0.5, 1 and 1.5% of astaxanthin were prepared. After eight weeks of feeding fish with various treatments, four fish were taken from each treatment and their back muscles were used for the preparation of identical fillets. RGB and Lab techniques were used for the evaluation of the color of skin and muscle of fish. The results showed that change of color in the carcass texture in terms of the L component in all fish fed with the diets containing pigments were significantly decreased as compared to that of the control group (P<0.05). Change of color in the carcass texture in terms of the a component in all fish fed with the diets containing pigments except for the treatment containing 0.2% of astaxanthin were significantly increased as compared to that of the control group (P<0.05). Change of color in the carcass texture in terms of the b component in all fish fed with the diets containing pigments were significantly increased as compared to that of the control group (P<0.05). Change of color in the carcass texture in terms of the Cab factor in all fish fed with the diets containing pigments except for the treatment containing 0.2% of astaxanthin were significantly different as compared to that of the control group (P<0.05). Change of color in the carcass texture in terms of the Hab factor in all fish fed with the diets containing pigments were significantly decreased as compared to that of the control group (P<0.05). Data obtained from the skin color assessment using the RGB method indicated that the color of fish skin was dark at first and gradually with increasing the levels of astaxanthin it became brighter and finally it turned to orange-red color. Overall, the level of 0.5% of astaxanthin in parrotfish diet can be used to create red-orange color. Moreover, the results of the present study indicated the efficacy of RGB and Lab techniques in evaluating the color of fish skin and carcasses.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Parrotfish
  • color
  • Quantitative and qualitative description
  • Photoshop
  • Spectrophotometer